Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego

konieczność zarządzenia kilku przerw podyktowanych różnymi przyczynami,
zarówno o charakterze procesowym (potrzeba sprowadzenia świadka lub
innego dowodu), jak też obiektywnym (stan zdrowia oskarżonego, awaria
komputera).

Odstąpienie od obligatoryjnego przesłuchania sprawcy
przestępstwa
przez prokuratora przed wniesieniem wniosku o rozpoznanie
sprawy do sądu
Projektowana w art. 1f projektu zmiana w art. 517b § 5 k.p.k. zwalnia
prokuratora od obowiązku przesłuchania podejrzanego, jeżeli uprzednio osoba
ta była przesłuchana w charakterze podejrzanego.
Zaproponowaną regulację uznać należy za niewystarczającą dla
realizacji wszystkich celów postępowania przyspieszonego. W kontekście
możliwości złożenia w tym trybie wniosku, o którym mowa w art. 335 k.p.k.
oraz wniosku określonego w art. 387 k.p.k., właściwym wydaje się
wprowadzenie w takich wypadkach obligatoryjnego przesłuchania
podejrzanego przez prokuratora.

Rozszerzenie stosowania normy art. 387 § 1 k.p.k.
Regulacja przewidziana w art. 1c projektu, dotycząca wprowadzenia
normy art. 517b § 3b k.p.k., co do możliwości zastosowania art. 387 k.p.k. w
postępowaniu przyspieszonym jest uzasadniona względami praktycznymi.
Kontrowersyjna jest natomiast propozycja wprowadzenia możliwości
zaniechania wezwania do sądu świadków, jeżeli przed skierowaniem sprawy
do sądu podejrzany złożył wniosek w trybie art. 387 §1 k.p.k. W przypadku
bowiem cofnięcia wniosku przez oskarżonego, jak również w sytuacji
nieuwzględnienia złożonego wniosku przez sąd, konieczność wezwania
świadków na rozprawę spowodować mogłaby przedłużenie postępowania, a w
efekcie uniemożliwić zakończenie postępowania w trybie przyspieszonym.


5
Reasumując, stwierdzić należy, że jedynie pojedyncze rozwiązania
zawarte w przedłożonym projekcie ustawy wydają się być uzasadnione.
Dotyczy to wprowadzenia możliwości stosowania w postępowaniu
przyspieszonym art. 387 § 1 k.p.k. oraz likwidacji ograniczenia liczby przerw w
rozprawie głównej. Pozostałe zaproponowane zmiany ocenić należy jako
połowiczne (reforma obrony obligatoryjnej w trybie przyspieszonym), albo
wręcz niezasadne (wprowadzenie względnej obligatoryjności trybu
przyspieszonego).

Ponadto należy podnieść, że aktualnie prowadzone są końcowe prace
legislacyjne nad rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy – Kodeks
karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy – Kodeks karny
wykonawczy, ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw,
który w najbliższym czasie zostanie skierowany do Sejmu RP.
W projekcie przewidziano kompleksowe i spójne zmiany w Rozdziale
54a Kodeksu postępowania karnego (Postępowanie przyspieszone).
Projektowane zmiany polegają, w szczególności, na:
• określeniu trybu przyspieszonego nie jako trybu szczególnego
postępowania zwyczajnego, lecz jako trybu szczególnego
postępowania uproszczonego,
• rezygnacji z obligatoryjnego w każdym przypadku zatrzymania
i przymusowego doprowadzenia sprawcy do sądu (możliwość
wręczenia wezwania do stawiennictwa),
• rezygnacji z ograniczenia liczby przerw w toku rozprawy głównej,
• wprowadzeniu możliwości zastosowania instytucji skazania bez
rozprawy oraz złożenia wniosku o wydanie wyroku skazującego (art.
335 k.p.k. oraz 387 k.p.k.),
• dopuszczeniu możliwości prowadzenia rozprawy pod nieobecność
oskarżonego,
• rezygnacji z obligatoryjnej obrony przed sądem.


6
Podsumowując należy stwierdzić, że przedłożony do zaopiniowania
projekt, ze względu na jego wybiórczy charakter oraz zastrzeżenia odnoszące
się do poszczególnych regulacji, w ocenie Rządu nie kwalifikuje się do
dalszych prac legislacyjnych.






7