Spam a prawo

Przeczytaj także: Najwięksi spamerzy IV-VI 2006

Walka ze spamerami: cele, a rzeczywistość

Jak widać, praktycznie wszystkie kraje rozwinięte i rozwijające się wprowadziły ustawę antyspamową. Mimo to, ilość spamu w ruchu pocztowym nadal wzrasta każdego dnia. W okresie od 2003 do 2004, gdy ustawy antyspamowe zostały wprowadzone w Stanach Zjednoczonych i większości państw Unii Europejskiej, wiele osób myślało, że problem spamu wkrótce przejdzie do historii. Minęło siedem lat, wprowadzono nową ustawę, zmodyfikowano starszą, a mimo to sytuacja pogorszyła się. Dlaczego?

Po pierwsze, jak już wspomnieliśmy wcześniej, spam to zjawisko międzynarodowe, które nie respektuje granic państwowych, dlatego w walce z tym zjawiskiem mogą być skuteczne tylko międzynarodowe rozwiązania legislacyjne. Naturalnie, nie proponujemy tu stworzenia ram prawnych, które miałyby pierwszeństwo nad prawem lokalnym. Wymagałoby to ustanowienia międzynarodowej organizacji. Istotne jest, aby w lokalnych ustawach zastosowano powszechne zasady. Ponadto, powinien istnieć jeden międzynarodowy mechanizm umożliwiający współpracę w tej dziedzinie, na przykład międzynarodowa niekomercyjna organizacja posiadająca uprawnienia do udzielania pomocy władzom wykonawczym różnych państw w walce ze spamerami – coś w rodzaju cyber-Interpolu, który zajmuje się problemami oszustw komputerowych, szkodliwego oprogramowania oraz spamu. Podobne organizacje już istnieją w Europie (na przykład CERT), a do ich zadań należy ujednolicanie legislacji oraz wspieranie międzynarodowej współpracy w kwestiach związanych ze spamem. W innych regionach na świecie współpraca w tym zakresie nie jest tak rozwinięta.

Drugą przyczyną pogorszenia się sytuacji spamowej jest to, że żadne państwo nie wprowadziło ustawy zakazującej zamawiania masowych wysyłek osobom, które sprzedają produkty, mimo że łatwiej ich wyśledzić i pociągnąć do odpowiedzialności karnej, ponieważ ich dane kontaktowe widnieją w każdej wiadomości mailowej. W przeciwieństwie do samych spamerów, podmioty, które korzystają z usług spamerów, nie mogą pozostać anonimowe. Gdyby przyjęto taką ustawę, z rynku zniknęłyby wszystkie małe przedsiębiorstwa wykorzystujące spam jako narzędzie reklamy, natomiast te, które pozostały, zostałyby automatycznie uznane za oszustów. Jedyny problem polega na tym, że taka ustawa pozwoliłaby na fałszerstwo i pomówienia – w celu zdyskredytowania konkurencji wystarczyłoby rozesłać spam rzekomo pochodzący od konkurencyjnej firmy. Mimo to mam nadzieję, że odpowiednie podejście sądownicze umożliwi stworzenie ram prawnych, które w ostateczności pomogą zmniejszyć całkowitą liczbę wiadomości spamowych.

Chociaż skuteczne ustawy antyspamowe powinny uniemożliwić małym przedsiębiorstwom wykorzystywanie spamu do reklamowania swoich produktów i usług, firmy te muszą mieć możliwość legalnego reklamowania swoich produktów za pośrednictwem poczty elektronicznej oraz innych narzędzi elektronicznych. W ten sposób użytkownik otrzymywałby jedynie reklamy, którymi jest zainteresowany, z kolei reklamodawca mógłby kierować swoje reklamy do swoich potencjalnych klientów. Na takiej koncepcji opierają się portale tematyczne oferujące użytkownikom możliwość zarejestrowania się i wyrejestrowania. Należy zauważyć, że w państwach, w których takie systemy istnieją, na przykład w Stanach Zjednoczonych, małe przedsiębiorstwa niezwykle rzadko korzystają z usług spamerów. W Rosji taką możliwość zapewniają elektroniczne biuletyny informacyjne, nie są jednak bardzo popularne.

Kolejnym istotnym czynnikiem w walce ze spamem jest edukacja użytkowników Internetu. Dotyczy to przede wszystkim przedstawicieli odpowiednich organów wykonawczych. Gdyby ta grupa ludzi była w pełni świadoma zakresu problemów, jakie powoduje spam, nie trzeba byłoby długo czekać na powstanie niezbędnych ustaw oraz wprowadzenie ich w życie.

Żadna ustawa nie jest w stanie zapobiec dystrybucji spamu. Cały świat musi mieć świadomość, że spam jest poważnym problemem, a rzeczywisty postęp osiągniemy dopiero wtedy, gdy każdy kraj opracuje i zastosuje powszechnie zatwierdzone ramy prawne. Powinno to iść w parze z zacieśnieniem współpracy międzynarodowej oraz wprowadzeniem grupy instrumentów przeznaczonych do edukacji użytkowników Internetu.