Przepisy prawne: najważniejsze zmiany XI 2015 r.

Przeczytaj także: Ryczałtowa kara za umyślne naruszenie praw autorskich niezgodna z Konstytucją

PLANOWANIE I ZAGOSPODAROWANIE PRZESTRZENNE

11 listopada 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 25 września 2015 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1713), na podstawie której m.in.:

• postanowiono, że jeżeli na terenie gminy przewiduje się lokalizację obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2, w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy określa się obszary, na których mogą być one sytuowane;
• wskazano, że lokalizacja obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 może nastąpić wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
• przyjęto zasadę, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewidujący lokalizację w/w obiektu handlowego, sporządza się dla terenu położonego na obszarze obejmującym co najmniej obszar, na którym powinny nastąpić zmiany w strukturze funkcjonalno-przestrzennej, w wyniku realizacji tego obiektu

PRAWO AUTORSKIE I PRAWA POKREWNE

20 listopada 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 11 września 2015 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1639), na podstawie której m.in.:

• wprowadzono pojęcie utworów osieroconych wskazując, że są to: utwory opublikowane w książkach, dziennikach, czasopismach lub innych formach publikacji drukiem, utwory audiowizualne, a także utwory zamówione lub włączone do utworów audiowizualnych lub utrwalone na wideogramach, w zakresie korzystania z utworu audiowizualnego lub wideogramu jako całości oraz utwory utrwalone na fonogramach, które znajdują się w zbiorach określonych w przepisach podmiotów takich jak archiwa, instytucje oświatowe, uczelnie, instytuty badawcze jeżeli uprawnieni, którym przysługują autorskie prawa majątkowe do tych utworów, w zakresie wyszczególnionych w ustawie pól eksploatacji, nie zostali ustaleni lub odnalezieni pomimo przeprowadzenia poszukiwań;
• określono zasady, w tym zakres dozwolonego użytku utworów osieroconych;
• przewidziano procedurę prowadzenia poszukiwań ewentualnych podmiotów uprawnionych, którym przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu osieroconego na określonych w przepisach polach eksploatacji;
• wprowadzono kategorię utworów niedostępnych w obrocie handlowym wskazując, że są to utwory opublikowane w książkach, dziennikach, czasopismach lub w innych formach publikacji drukiem, jeżeli utwory te nie są dostępne dla odbiorców w obrocie za zezwoleniem uprawnionych, którym przysługują autorskie prawa majątkowe do tych utworów (w zakresie pól eksploatacji wymienionych w przepisach omawianej nowelizacji) ani w postaci egzemplarzy wprowadzanych do obrotu w liczbie zaspokajającej racjonalne potrzeby odbiorców ani w drodze ich udostępniania publicznego w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
• przewidziano utworzenie w systemie teleinformatycznym wykazu utworów niedostępnych w obrocie handlowym;
• określono niektóre sposoby korzystania z utworów niedostępnych w obrocie handlowym, w tym możliwości ich zwielokrotniania i udostępniania publicznie;
• ustalono definicję instytucji oświatowej w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• wprowadzono zmiany rozszerzające uprawnienia niektórych podmiotów, w tym m.in. instytucji oświatowych, uczelni i instytutów badawczych, do korzystania z utworów w określonych w przepisach celach dydaktycznych;
• przewidziano uprawnienie do uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu użyczania egzemplarzy utworów wyrażonych słowem, powstałych lub opublikowanych w języku polskim w formie drukowanej, przez biblioteki publiczne;
• ustanowiono zasady określania i wypłaty ww. wynagrodzenia za użyczanie egzemplarzy utworów i określono katalog podmiotów, którym ono przysługuje obejmujący twórców, tłumaczy sporządzających przekłady na język polski, współtwórców będący autorami utworów plastycznych lub fotograficznych i wydawców;
• ustanowiono zasadę, iż wolno korzystać w granicach uzasadnionych celem informacji z przemówień politycznych i mów wygłoszonych na publicznych rozprawach, a także fragmentów publicznych wystąpień, wykładów oraz kazań; przepis nie upoważnia do publikacji zbiorów tego rodzaju utworów;
• przyjęto zasadę, że podczas ceremonii religijnych oraz oficjalnych uroczystości organizowanych przez władze publiczne wolno korzystać z wszelkich utworów, jeżeli nie łączy się z tym osiąganie pośrednio lub bezpośrednio korzyści majątkowej.