On 2018-01-14, Kviat <Kviat> wrote:
> Chodziło mi o to, że skoro każde dziecko doznaje uszczerbku na psychice
> z powodu braku kontaktu z jakąś płcią i nie może się wychowywać z tegoż
> powodu, to w przypadku *BRAKU* jednego z rodziców, <ironia> sąd - dla
> dobra dziecka - powinien nakazem przydzielić takiego rodzica z urzędu.
> A żeby zapewnić prawidłowy rozwój dziecka, powinien nakazem zarządzić,
> że rodzic dotychczasowy ma mieć prawidłowe relacje i obowiązki
> (oczywiście małżeńskie) z urzędowo nadanym partnerem. Pod groźbą
> odebrania dziecka i spaleniem na stosie opierającego się rodzica. </ironia>

No ale są jeszcze inne warunki do spełnienia (np. więź emocjonalna obu
rodziców z dzieckiem) i wstawienie figuranta w niczym sytuacji nie uzdrowi.

> Czy samotny heteroseksualny ojciec wychowa homosia na syna, a córkę na
> lesbijkę?
> Dlaczego rodzice homoseksualni mieliby niby zabraniać dziecku kontaktu z
> płcią przeciwną?

Myślę, że społeczny strach jest głownie przed kopiowanie przez dzieci
wzorców homoseksualnych od rodziców - bo przecież nie zmusi sie kogoś
aby został homoseksualistą lub hetero.
Przykład - jak widzę całujących się facetów to jest to dla mnie bardzo
nieprzyjemny widok, ale jakbym wychował się w rodzinie z dwoma tatusiami
to byłoby mi to pewnie obojętne. Pytanie, czy ma to jakiekolwiek
znaczenie? Badania sugerują, że nie, ale z drugiej strony, cała ta
machina biologiczno-seksualna w duzym stopniu bazuje na tego typu
uwarunkowaniach. Wybór i rywalizacja o partnera, te sprawy.

--
Marcin