ujednolicony tekst ustawy z dnia 1964-02-25
aktualizacja: 2016-11-22
§ 1. | Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd orzekł separację. |
§ 2. | Jednakże mimo zupełnego rozkładu pożycia orzeczenie separacji nie jest dopuszczalne, jeżeli wskutek niej miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie separacji byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. |
§ 3. | Jeżeli małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może orzec separację na podstawie zgodnego żądania małżonków. |
§ 1. | Jeżeli jeden z małżonków żąda orzeczenia separacji, a drugi orzeczenia rozwodu i żądanie to jest uzasadnione, sąd orzeka rozwód. |
§ 2. | Jeżeli jednak orzeczenie rozwodu nie jest dopuszczalne, a żądanie orzeczenia separacji jest uzasadnione, sąd orzeka separację. |
§ 1. | Przy orzekaniu separacji stosuje się przepisy art. 57 i art. 58. |
§ 2. | Orzekając separację na podstawie zgodnego żądania małżonków, sąd nie orzeka o winie rozkładu pożycia. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy. |
§ 1. | Orzeczenie separacji ma skutki takie jak rozwiązanie małżeństwa przez rozwód, chyba że ustawa stanowi inaczej. |
§ 2. | Małżonek pozostający w separacji nie może zawrzeć małżeństwa. |
§ 3. | Jeżeli wymagają tego względy słuszności, małżonkowie pozostający w separacji obowiązani są do wzajemnej pomocy. |
§ 4. | Do obowiązku dostarczania środków utrzymania przez jednego z małżonków pozostających w separacji drugiemu stosuje się odpowiednio przepisy art. 60, z wyjątkiem § 3. |
§ 5. | Przepisu art. 59 nie stosuje się. |
§ 1. | Na zgodne żądanie małżonków sąd orzeka o zniesieniu separacji. |
§ 2. | Z chwilą zniesienia separacji ustają jej skutki. |
§ 3. | Znosząc separację, sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem małżonków. |
Spis treści |
Grzegorz Faluszczak GFX-Consulting