Widzisz, problem nie polega na surowości kary. Kara w zasadzie jest taka
sama za obie rzeczy. Problem jest w kwalifikacji czynu. Czy nie uważasz, że
kradzież jest kradzieżą bez względu na jej wartość i powinna być również
traktowana, jak oszustwo?
Nie wybielam swojej córki, choć chyba tak to odebrałeś...



Użytkownik "Marcin Debowski" <a...@I...ml1.net> napisał w wiadomości
news:sd3jl4-jri.ln1@ziutka.router...
> Dnia 30.06.2007 Halina <k...@g...com> napisał/a:
>> Zaczynam się zastanawiać, czy w takich przypadkach prawo nie jest
>> demoralizujące? Co by się stało, gdyby daną rzecz ukradła? NIEWIELE.
>
> Nie specjalnie rozumiem rozważania w stylu "pomyśli sobie, że lepiej
> byłoby to ukraść". Jakby ukradła, bez względu na kwotę, to byłoby ok czy
> jak? A jakby nakradła za 250.05 zł to tez miałabyś podobne dylematy? Co do
> tej dysproporcja w surowości kary - dla mnie oszustwo jest bardziej
> negatywne moralnie. Najwyraźniej Ustawodawca sądził podobnie. Nie widzę w
> tym nic demoralizującego - jeśli komuś przyjdzie w takiej sytuacji do
> głowy, że następnym razem lepiej ukradnie, to demoralizacja się już
> dokonała i takie a nie inne prawo nie miało z tym wiele wspólnego.
>
> --
> Marcin