> Jest już po sześćdziesiątce. Czy jest zniedołężniały? Funkcjonuje jeżeli
> można nazwać funkcjonowaniem ustawianie pod swoją całą gamę dziwactw,

Ubezwłasnowolnienie ojca byłoby dla ciebie jedynie dodatkowym ciężarem,
teraz za swoje dziwactwa odpowiada tylko sam, po co chcesz na siebie
przyjmować
dodatkową i formalną odpowiedzielność?.

Z tego co piszesz to psychiatra by mu sie przydał i pewnie jakieś leki ale
zapomnij
o tym bo żadnej pomocy on nie przyjmie bo jest "normalny" - a tym bardziej
leków
- to podstawowy smutny problem leczenia "normalnych".

Zostaw go samemu sobie, zamieszkaj osobno i to daleko i nie przejmuj się.
Twoja matka
właśnie taką miała metodę - starała się problem olać - choć to nie było
najlepsze ani dla
niego ani dla niej. Z tego co piszesz to z nim jest jak z alkoholikiem kiedy
nie stoczy
się na same dno to nie ruszy po pomoc - szczególnie że zapewniasz mu ją ty.

Szybciej ty za jakiś czas powiesisz się z rozpaczy niż on zechce coś
zmienić.

Jeśli boisz się że może wpaść w jakieś zobowiązania finansowe to "zaopiekuj"
się
jego dokumentami............bez dokumentów trudno wziąść kredyt....


z