In article <d0k2kn$7dm$1@atlantis.news.tpi.pl>, Robert Tomasik wrote:
> Użytkownik "Renata Gołębiowska" <R...@a...waw.pl> napisał w
> wiadomości news:slrnd2qv9g.qhe.Renata.Golebiowska@154-moo-7.acn
.waw.pl...
>
> Mnie z kolei bardzo się podobała wypowiedź prof. Rzepliński. "Jego zdaniem
> policjanci wykorzystali zaufanie i dobrą wiarę mieszkańców. - Gdyby to był
> przestępca, a ci zazwyczaj świetnie się orientują w przepisach, pewnie by
> zatrzasnął drzwi, a policjantów posłał po nakaz - mówi. Wtedy funkcjonariusz
> ma dwa wyjścia. Wraca do prokuratora po odpowiednie papiery albo wchodzi
> razem z drzwiami i futryną. Sam jednak musi ocenić ryzyko. Siłowego
> rozwiązania prokurator może już potem nie zatwierdzić, a Skarb Państwa
> będzie musiał zapłacić odszkodowanie."
>
> Świadczy to o tym, że Profesor w całej swej niewątpliwej mądrości w życiu
> nie uczestniczył w żadnym prawidłowo zaplanowanym i przeprowadzonym
> przeszukaniu. Bo przy prawidłowo prowadzonym przeszukaniu, to policjant jest
> już wewnątrz, gdy zainteresowany dowiaduje się, że będzie przeszukanie. I
> wówczas zatrzaskiwanie drzwi nic nie da, chyba, ze ktoś ma zamiar
> policjantów więzić. A próba ich wyrzucenia to czynna napaść, która nie dość,
> ze może i powinna się spotkać z odpowiednią reakcją policjantów, to
> dodatkowo jest przestępstwem. Cała sztuka prawidłowego i spokojnego
> przeszukania polega na taktyce.


Też mnie to zastanowiło. Z jedną uwagą, policjanci wcale nie muszą być
w środku, mogą stać na korytarzu, ale zapewne najczęściej drzwi
są już wtedy otwarte, no choćby po to, żeby ten nakaz obejrzeć:)
Więc o wywalaniu futryn mowy raczej nie ma, najwyżej wepchną się d
o środka korzystając z uchylonych drzwi.

Renata