Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw

– 85 –
5)
prowadzenie ewaluacji szkolenia specjalizacyjnego zgodnie z jego programem;
6)
wystawienie opinii dotyczącej przebiegu szkolenia specjalizacyjnego i uzyskanych
przez diagnostę laboratoryjnego umiejętności zawodowych, a także jego stosunku
do współpracowników i pacjentów, zamieszczanej w EKS;
7)
potwierdzanie w EKS realizacji elementów szczegółowego planu zajęć objętych
programem szkolenia specjalizacyjnego w terminie;
8)
coroczne potwierdzanie w EKS zrealizowania zajęć objętych programem szkolenia
specjalizacyjnego, wyznaczonych do odbycia w danym roku;
9)
potwierdzenie w EKS odbycia szkolenia zgodnie z jego programem;
10) zawiadomienie, za pomocą SMK, wojewody o przerwaniu szkolenia
specjalizacyjnego przez diagnostę laboratoryjnego, który nie realizuje lub nie może
realizować programu szkolenia specjalizacyjnego.
6. Kierownik specjalizacji dokonuje potwierdzeń, o których mowa w ust. 5 pkt 8 i
9, w terminie 14 dni odpowiednio od zakończenia danego roku albo odbycia szkolenia
specjalizacyjnego.
7. W umowie, o której mowa w art. 30b ust. 2 pkt 1, mogą zostać ustalone
dodatkowe obowiązki kierownika specjalizacji, niewymienione w ust. 5.
8. Kierownik specjalizacji ma prawo do:
1)
udziału w egzaminie ustnym lub praktycznym wchodzącym w skład PESDL w
charakterze obserwatora;
2)
upoważnienia osoby, o której mowa w ust. 10, za jej zgodą, do wykonywania
czynności opiekuna stażu kierunkowego.
9. Odwołanie kierownika specjalizacji może nastąpić w przypadku:
1)
niewypełniania przez kierownika specjalizacji obowiązków, o których mowa w
ust. 5;
2)
uzasadnionego wniosku kierownika specjalizacji;
3)
uzasadnionego wniosku diagnosty laboratoryjnego odbywającego szkolenie
specjalizacyjne pod nadzorem danego kierownika specjalizacji.
10. Nadzór nad realizacją programu staży kierunkowych, wynikających z
programu danej specjalizacji, może sprawować osoba posiadająca tytuł specjalisty w
danej dziedzinie albo osoba posiadająca decyzję ministra właściwego do spraw zdrowia
o uznaniu dotychczasowego doświadczenia zawodowego i dorobku naukowego
diagnosty laboratoryjnego za równoważny ze zrealizowaniem programu właściwej
– 86 –
specjalizacji, uzyskanej na podstawie dotychczasowych przepisów, zwana dalej
„opiekunem stażu kierunkowego”. Osoba, o której mowa w ust. 8 pkt 2, zapewnia
bezpośrednio nadzór nad realizacją programu staży kierunkowych nie więcej niż trzech
osób.
Art. 30o. 1. Jeżeli jednostka szkoląca ulegnie likwidacji albo restrukturyzacji
uniemożliwiającej prowadzenie szkolenia specjalizacyjnego albo utraci akredytację,
wojewoda w porozumieniu z kierownikiem specjalizacji i kierownikiem innej jednostki
szkolącej wskazuje za pomocą SMK miejsce i termin kontynuowania szkolenia
specjalizacyjnego.
2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach wojewoda może, na wniosek
diagnosty laboratoryjnego odbywającego szkolenie specjalizacyjne, skierować go do
innej jednostki szkolącej posiadającej akredytację do tego szkolenia oraz wolne miejsce
szkoleniowe.
3. Jeżeli jednostka szkoląca, o której mowa w ust. 1 i 2, znajduje się na obszarze
innego województwa, zmiana miejsca szkolenia specjalizacyjnego następuje po
wyrażeniu zgody przez właściwego wojewodę oraz właściwego konsultanta
wojewódzkiego województwa, na którego obszarze diagnosta laboratoryjny ma
kontynuować odbywanie tego szkolenia.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, wojewoda wydaje diagnoście
laboratoryjnemu skierowanie do odbywania szkolenia specjalizacyjnego oraz
odnotowuje ten fakt w EKS na podstawie dokumentów przekazanych przez wojewodę,
na obszarze którego diagnosta laboratoryjny odbywał dotychczas szkolenie
specjalizacyjne.
5. Wojewoda wydaje decyzję o skreśleniu z rejestru diagnosty laboratoryjnego
odbywającego szkolenie specjalizacyjne na obszarze danego województwa:
1)
w przypadku nierozpoczęcia szkolenia specjalizacyjnego w terminie 3 miesięcy od
daty określonej w EKS jako planowana data rozpoczęcia szkolenia
specjalizacyjnego lub upływu czasu, w którym diagnosta laboratoryjny
zobowiązany był ukończyć szkolenie specjalizacyjne, z zastrzeżeniem art. 30l
ust. 1, 2 i 4;
2)
po zawiadomieniu przez kierownika specjalizacji i po uzyskaniu opinii konsultanta
wojewódzkiego w danej dziedzinie albo w dziedzinie pokrewnej, jeżeli w danej
dziedzinie nie ma powołanego konsultanta, w przypadku gdy diagnosta
– 87 –
laboratoryjny odbywający szkolenie specjalizacyjne nie realizuje lub nie może
realizować programu szkolenia specjalizacyjnego;
3)
na wniosek diagnosty laboratoryjnego odbywającego szkolenie specjalizacyjne;
4)
w przypadku niedokonania potwierdzeń, o których mowa w art. 30n ust. 6, w
okresie 3 miesięcy od dokonania ostatniego wpisu z przyczyn leżących po stronie
diagnosty laboratoryjnego.
6. Wojewoda powiadamia diagnostę laboratoryjnego o decyzji, o której mowa w
ust. 5, również na piśmie.
7. Do decyzji, o której mowa w ust. 5, stosuje się przepisy ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
Art. 30p. 1. Wojewoda dokonuje weryfikacji formalnej odbycia szkolenia
specjalizacyjnego zgodnie z programem specjalizacji diagnosty laboratoryjnego, który
uzyskał potwierdzenie zrealizowania szkolenia specjalizacyjnego zgodnie programem
specjalizacji przez kierownika specjalizacji.
2. Wojewoda w terminie 14 dni od otrzymania informacji o uzyskaniu
potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, zwraca się do właściwych konsultantów
krajowych o weryfikację zgodności odbytego szkolenia specjalizacyjnego z jego
programem. Konsultant krajowy dokonuje weryfikacji w terminie 14 dni od dnia
otrzymania wystąpienia wojewody. Czynności te odbywają się za pomocą SMK.
3. W przypadku niezrealizowania przez diagnostę laboratoryjnego programu
szkolenia specjalizacyjnego, właściwy konsultant krajowy za pomocą SMK wskazuje
brakujące elementy.
4. Wojewoda niezwłocznie po uzyskaniu informacji od konsultanta krajowego:
1)
potwierdza zakończenie szkolenia specjalizacyjnego;
2)
w przypadku, o którym mowa w ust. 3, odmawia potwierdzenia zakończenia
szkolenia specjalizacyjnego oraz kieruje do zrealizowania brakującego elementu
programu szkolenia specjalizacyjnego i przedłuża okres szkolenia na czas
niezbędny do realizacji tego elementu, uwzględniając okres przerwy wynikającej z
procedur weryfikacji realizacji programu specjalizacji.
5. Wojewoda zawiadamia diagnostę laboratoryjnego o rozstrzygnięciu, o którym
mowa w ust. 4, za pomocą SMK. O odmowie potwierdzenia zakończenia szkolenia
specjalizacyjnego wojewoda powiadamia diagnostę laboratoryjnego również na piśmie.
W przypadku odmowy potwierdzenia zakończenia szkolenia specjalizacyjnego
– 88 –
diagnosta laboratoryjny w terminie 14 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia może
zwrócić się do wojewody o weryfikację rozstrzygnięcia.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, po zrealizowaniu brakującego
elementu programu szkolenia specjalizacyjnego przez diagnostę laboratoryjnego
przepisy ust. 2–5 stosuje się.
Art. 30r. 1. Diagnosta laboratoryjny, który uzyskał potwierdzenie zrealizowania
szkolenia specjalizacyjnego, może wystąpić do dyrektora Centrum Egzaminów
Medycznych, zwanego dalej „dyrektorem CEM”, z wnioskiem o przystąpienie do
PESDL.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:
1)
imię (imiona) i nazwisko;
2)
numer PESEL, a w przypadku jego braku – cechy dokumentu potwierdzającego
tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz kraj wydania;
3)
numer dokumentu „Prawo wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego”;
4)
adres do korespondencji oraz numer telefonu i adres poczty elektronicznej, jeżeli
wnioskodawca takie posiada;
5)
nazwę uczelni medycznej oraz podstawowej jednostki organizacyjnej, w której
wnioskodawca ukończył studia wyższe;
6)
wskazanie jednostki, w której wnioskodawca odbywał szkolenie specjalizacyjne;
7)
numer i datę wydania decyzji, o której mowa w art. 30zf ust. 3, jeśli wnioskodawca
taką posiada;
8)
imię i nazwisko oraz tytuł zawodowy lub stopień naukowy lub tytuł naukowy
kierownika specjalizacji;
9)
wskazanie właściwego wojewody;
10) wskazanie dziedziny, w której wnioskodawca zamierza przystąpić do PESDL;
11) wskazanie części PESDL, do której zamierza przystąpić wnioskodawca;
12) cechy dokumentu potwierdzającego wniesienie opłaty egzaminacyjnej, o której
mowa w art. 30s, oraz datę wniesienia opłaty i określenie PESDL, za który opłata
została wniesiona.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się za pomocą SMK.
4. Zgłoszenie do PESDL składa się w terminie do dnia 15 lipca każdego roku dla
sesji jesiennej albo do dnia 15 stycznia każdego roku dla sesji wiosennej. Do tych
– 89 –
terminów nie stosuje się przepisów art. 58–60 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. –
Kodeks postępowania administracyjnego.
5. Dyrektor CEM ustala listy diagnostów laboratoryjnych zdających PESDL w
danym miejscu i terminie oraz zawiadamia te osoby o terminie i miejscu egzaminu oraz
nadanym numerze kodowym nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem egzaminu.
Zawiadomienie jest przekazywane za pomocą SMK lub pocztą elektroniczną na adres
wskazany we wniosku, o którym mowa ust. 1.
6. Dyrektor CEM sprawdza pod względem formalnym wniosek, o którym mowa w
ust. 1. W przypadku stwierdzenia braków formalnych, dyrektor CEM wzywa diagnostę
laboratoryjnego, który złożył wniosek, do ich usunięcia w terminie 7 dni od dnia
doręczenia wezwania, przekazywanego za pomocą SMK. Po bezskutecznym upływie
tego terminu wniosek jest pozostawiany bez rozpoznania.
7. W przypadku awarii SMK trwającej dłużej niż godzinę, uniemożliwiającej
dokonanie zgłoszenia w okresie tygodnia przed upływem odpowiednich terminów, o
których mowa w ust. 4, terminy te przedłuża się o czas trwania awarii od momentu jej
usunięcia. Przedłużenie terminu następuje z urzędu przez operatora systemu.
Art. 30s. 1. Wnioskodawca wnosi opłatę egzaminacyjną w wysokości nie wyższej
niż 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez
wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”,
w drodze obwieszczenia, do dnia 15 stycznia każdego roku.
2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.
3. W przypadku niewniesienia opłaty, o której mowa w ust. 1, albo wniesienia jej
w wysokości niższej niż należna, dyrektor CEM wzywa wnioskodawcę do wniesienia
opłaty za pomocą SMK lub poczty elektronicznej na adres, o którym mowa w art. 30r
ust. 2 pkt 4. Przepisy art. 64 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego stosuje się z zastrzeżeniem, że w przypadku bezskutecznego upływu
terminu do wniesienia opłaty, zgłoszenie do PESDL traktuje się jako niezłożone.
Art. 30t. 1. PESDL dla każdej dziedziny diagnostyki laboratoryjnej i dziedziny
pokrewnej organizuje CEM.
2. PESDL jest przeprowadzany przez Państwową Komisję Egzaminacyjną, zwaną
dalej „PKE”.