Rządowy projekt ustawy o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym

– 15 –
kwoty ekspozycji na ryzyko instytucji, które mają ekspozycje kredytowe w tym
państwie trzecim.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może, w drodze rozporządzenia,
określić:
1)
wskaźnik bufora antycyklicznego dla państwa trzeciego powyżej poziomu ustalonego
przez organ właściwy w sprawach nadzoru makroostrożnościowego państwa trzeciego,
w przypadku gdy uzna, że wskaźnik bufora antycyklicznego ustalony przez państwo
trzecie nie jest wystarczający, aby w należyty sposób chronić instytucje przed ryzykiem
nadmiernego wzrostu akcji kredytowej w tym państwie trzecim, albo
2)
wskaźnik bufora antycyklicznego dla państwa trzeciego poniżej poziomu ustalonego
przez organ właściwy w sprawach nadzoru makroostrożnościowego państwa trzeciego,
w przypadku gdy ten wskaźnik wynosi ponad 2,5% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko
instytucji, które mają ekspozycje kredytowe w tym państwie trzecim;
3)
dzień, od którego instytucja stosuje ten wskaźnik; dzień ten ustala się na dzień
przypadający 12 miesięcy od dnia ogłoszenia rozporządzenia, chyba że wyjątkowe
okoliczności uzasadniają określenie krótszego terminu.
3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw
instytucji finansowych bierze pod uwagę:
1)
rekomendację Komitetu dotyczącą konieczności określenia wskaźnika bufora
antycyklicznego oraz jego wysokości;
2)
zalecenia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego dotyczące ustalania wskaźnika
bufora antycyklicznego, wydane na podstawie art. 16 rozporządzenia 1092/2010.
Art. 31. Komitet zamieszcza informacje o wskaźniku bufora antycyklicznego dla
państwa trzeciego, na stronie internetowej Narodowego Banku Polskiego, w tym informacje
o:
1)
wysokości obowiązującego wskaźnika bufora antycyklicznego;
2)
dniu, od którego instytucje stosują ten wskaźnik.
Art. 32. 1. Do obliczania średniej ważonej wskaźników bufora antycyklicznego w
przypadku, o którym mowa w art. 27 ust. 1, przyjmuje się, że:
1)
wskaźnik bufora antycyklicznego państwa członkowskiego dla innego niż
Rzeczpospolita Polska ma zastosowanie od dnia określonego zgodnie z prawem tego
państwa przez organ właściwy w sprawach nadzoru makroostrożnościowego danego
– 16 –
państwa członkowskiego, jeżeli skutkiem takiej decyzji jest podwyższenie wskaźnika
tego bufora,
2)
w przypadku gdy organ właściwy w sprawach nadzoru makroostrożnościowego państwa
trzeciego ustalił wskaźnik bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego na
poziomie wyższym od dotychczasowego, znajduje on zastosowanie po upływie 12
miesięcy od dnia ogłoszenia w sposób przewidziany w prawie właściwym dla państwa
trzeciego, bez względu na wyznaczenie przez ten organ krótszego terminu dla instytucji
zarejestrowanych w tym państwie,
3)
wskaźnik bufora antycyklicznego ma zastosowanie od dnia określonego zgodnie z
prawem państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska albo państwa
trzeciego, jeżeli organy właściwe w sprawach nadzoru makroostrożnościowego tego
państwa ustalą wskaźnik bufora antycyklicznego na poziomie niższym od
dotychczasowego
– z zastrzeżeniem że w przypadku określenia wskaźnika bufora antycyklicznego w przepisach
wydanych na podstawie art. 27 ust. 2, art. 29 ust. 2 lub art. 30 ust. 2, do obliczenia średniej
ważonej wskaźnika bufora antycyklicznego stosuje się odpowiednio wskaźnik określony
zgodnie z tymi przepisami.
2. Do obliczania średniej ważonej wskaźników bufora antycyklicznego obowiązujących
w państwach członkowskich lub państwach trzecich, w których znajdują się ekspozycje
kredytowe instytucji, instytucje określają lokalizację geograficzną stosownej ekspozycji
kredytowej stosownie do regulacyjnych standardów technicznych przyjętych przez Komisję
Europejską w trybie art. 10–13 rozporządzenia 1093/2010.
Rozdział 7
Bufory instytucji o znaczeniu systemowym
Art. 33. 1. Globalną instytucją o znaczeniu systemowym może być unijna instytucja
dominująca, unijna dominująca finansowa spółka holdingowa, unijna dominująca finansowa
spółka holdingowa o działalności mieszanej lub instytucja.
2. Globalną instytucją o znaczeniu systemowym nie może być instytucja, która jest
jednostką zależną unijnej instytucji dominującej, unijnej dominującej finansowej spółki
holdingowej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej.
Art. 34. 1. Globalna instytucja o znaczeniu systemowym utrzymuje kwotę kapitału
podstawowego Tier I dodatkową w stosunku do kapitału podstawowego Tier I
– 17 –
utrzymywanego na potrzeby spełniania wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym
mowa w art. 92 rozporządzenia 575/2013, na poziomie 1–3,5% łącznej kwoty ekspozycji na
ryzyko obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 tego rozporządzenia, zgodnie z kategorią, do której
została przyporządkowana (bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym).
2. Globalna instytucja o znaczeniu systemowym jest obowiązana utrzymywać bufor na
zasadzie skonsolidowanej.
3. Globalna instytucja o znaczeniu systemowym przyporządkowana do:
1)
pierwszej kategorii – utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na
poziomie 1%;
2)
drugiej kategorii – utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na
poziomie 1,5%;
3)
trzeciej kategorii – utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na
poziomie 2%;
4)
czwartej kategorii – utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na
poziomie 2,5%;
5)
piątej kategorii – utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na
poziomie 3%;
6)
szóstej kategorii – utrzymuje bufor globalnej instytucji o znaczeniu systemowym na
poziomie 3,5%.
Art. 35. 1. Komisja Nadzoru Finansowego, po zasięgnięciu opinii Komitetu, w drodze
decyzji, identyfikuje globalne instytucje o znaczeniu systemowym oraz przyporządkowuje je
do jednej z kategorii, o których mowa w art. 34 ust. 3, wyznaczających, narastająco,
znaczenie systemowe globalnej instytucji o znaczeniu systemowym.
2. Komisja Nadzoru Finansowego w uzasadnionych przypadkach może, w drodze
decyzji, po zasięgnięciu opinii Komitetu, przyporządkować globalną instytucję o znaczeniu
systemowym do kategorii, której odpowiada bufor na wyższym poziomie.
3. Do wydawanych opinii, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się art. 106 ustawy z
dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz.
267, z późn. zm., z tym że na postanowienie nie służy zażalenie.
4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, są natychmiast wykonalne.

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 183 i 1195 oraz z
2015 r. poz. 211 i 702.
– 18 –
Art. 36. 1. Komisja Nadzoru Finansowego identyfikuje globalne instytucje o znaczeniu
systemowym i przyporządkowuje je do jednej z kategorii, o których mowa w art. 34 ust. 3, na
podstawie następujących równoważnych kryteriów:
1)
wielkości grupy, której częścią jest globalna instytucja o znaczeniu systemowym;
2)
wzajemnych powiązań danej grupy z systemem finansowym;
3)
zastępowalności usług lub infrastruktury finansowej zapewnianych przez daną grupę;
4)
złożoności danej grupy;
5)
transgranicznej działalności danej grupy, w tym transgranicznej działalności między
państwami członkowskimi oraz między państwem członkowskim a państwem trzecim.
2. Komisja Nadzoru Finansowego, biorąc pod uwagę stanowisko Komitetu, przyjmuje
procedury w celu identyfikacji, o której mowa w ust. 1, w oparciu o rozporządzenie
delegowane Komisji (UE) 1222/2014 z dnia 8 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę
Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów
technicznych dotyczących określenia metody identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu
systemowym oraz definiowania podkategorii globalnych instytucji o znaczeniu systemowym
(Dz. Urz. UE L 330 z 15.11.2014, str. 27).
Art. 37. Inną instytucją o znaczeniu systemowym niż globalna instytucja o znaczeniu
systemowym, zwaną dalej „inną instytucją o znaczeniu systemowym”, może być wyłącznie
unijna instytucja dominująca, unijna dominująca finansowa spółka holdingowa, unijna
dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej lub instytucja.
Art. 38. 1. Inna instytucja o znaczeniu systemowym utrzymuje kwotę kapitału
podstawowego Tier I dodatkową w stosunku do kapitału podstawowego Tier I
utrzymywanego na potrzeby spełniania wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym
mowa w art. 92 rozporządzenia 575/2013, w wysokości określonej w decyzji, o której mowa
w art. 39 ust. 1, nie większej niż 2% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczonej zgodnie z
art. 92 ust. 3 tego rozporządzenia (bufor innej instytucji o znaczeniu systemowym).
2. Inna instytucja o znaczeniu systemowym jest obowiązana utrzymywać bufor na
zasadzie indywidualnej, subskonsolidowanej lub skonsolidowanej.
Art. 39. 1. Komisja Nadzoru Finansowego, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii
Komitetu, identyfikuje inną instytucję o znaczeniu systemowym i nakłada na nią bufor innej
instytucji o znaczeniu systemowym.
– 19 –
2. Komisja Nadzoru Finansowego w uzasadnionych przypadkach, po zasięgnięciu opinii
Komitetu, może uznać, w drodze decyzji, inną instytucję o znaczeniu systemowym za
globalną instytucję o znaczeniu systemowym i przyporządkować ją do jednej z kategorii, o
których mowa w art. 34 ust. 3. Komisja, za pośrednictwem Komitetu, powiadamia Europejski
Urząd Nadzoru Bankowego o każdej wydanej decyzji, przedstawiając jednocześnie jej
uzasadnienie.
3. Do wydawanych opinii, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się art. 106 ustawy z
dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, z tym że na
postanowienie nie służy zażalenie.
4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, są natychmiast wykonalne.
5. Komisja Nadzoru Finansowego ocenia znaczenie systemowe innych instytucji o
znaczeniu systemowym na podstawie:
1)
wielkości;
2)
znaczenia dla gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej lub Unii Europejskiej;
3)
znaczenia działalności transgranicznej;
4)
wzajemnego powiązania danej instytucji lub danej grupy z systemem finansowym.
6. Dokonując oceny, o której mowa w ust. 5, Komisja Nadzoru Finansowego
uwzględnia wytyczne Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego wydane w porozumieniu z
Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego zgodnie z art. 16 rozporządzenia 1093/2010 oraz
rekomendację Komitetu dotyczącą znaczenia systemowego innych instytucji o znaczeniu
systemowym.
Art. 40. Wydając decyzję, o której mowa w art. 39 ust. 1, Komisja Nadzoru
Finansowego bierze pod uwagę, czy bufor innej instytucji o znaczeniu systemowym nie
będzie wywierał nieproporcjonalnych i niekorzystnych skutków dla całości lub części
systemu finansowego Unii Europejskiej poprzez tworzenie przeszkód dla funkcjonowania
rynku wewnętrznego Unii Europejskiej.