Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Jersey o wymianie informacji w sprawach podatkowych, sporządzonej w Londynie dnia 2 grudnia 2011 r.

Prywatna spółka usługowa jest zdefiniowana jako taka, w której 25% lub więcej
zysków lub dochodów pochodzi ze świadczenia usług przez osoby fizyczne,
które posiadają udziały w tej spółce. Zyski prywatnych spółek usługowych są
opodatkowane stawką 0%, o ile nie osiągają one w Jersey dochodów
z inwestycji w nieruchomości, które są objęte stawką 20%.
Zyski spółek niehandlowych lub prywatnych spółek usługowych są
przypisywane w całości osobom fizycznym będącym rezydentami Jersey, które
posiadają, pośrednio lub bezpośrednio, więcej niż 2% udziałów tej spółce. Są
one objęte 20-procentową stawką podatku dochodowego od osób fizycznych,
pobieranego od udziałowców spółki, będących rezydentami Jersey;
Aspekty transgraniczne
Przepisy dotyczące domniemanego podziału i przypisu mają zastosowanie do
niektórych udziałów i akcji posiadanych przez osoby fizyczne będące rezydentami
Jersey i wyłącznie w odniesieniu do akcji i udziałów posiadanych bezpośrednio lub
pośrednio w spółkach, które prowadzą działalność gospodarczą w Jersey poprzez
zakład. Nie mają one zastosowania w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca
akcjonariuszem lub udziałowcem spółki jest nierezydentem, albo gdy spółka nie jest
rezydentem i nie ma zakładu w Jersey. Jeżeli osoba fizyczna będąca rezydentem
Jersey posiada udziały w takich spółkach zagranicznych, podatkowi dochodowemu
podlegają jedynie bieżące podziały zysków. Jednakże zyski takich spółek mogą
zostać opodatkowane u osoby do nich uprawnionej, będącej rezydentem Jersey, na
podstawie ogólnych przepisów dotyczących przeciwdziałania unikaniu
opodatkowania.
Jak długo zagraniczny udziałowiec, będący osobą fizyczną, posiada udziały lub
akcje w spółce Jersey, podatek nałożony na spółkę jest ostatecznym podatkiem
nakładanym w Jersey na zyski spółek. Wszelkie dochody, do jakich uprawnieni są
zagraniczni udziałowcy, mogą zostać opodatkowane na podstawie ich krajowego
ustawodawstwa.
Sektor usług finansowych
Jersey jest wiodącym, globalnym centrum finansowym, z szeroką ofertą sektora
usług bankowych, w tym: private banking, personal banking dla tzw. ekspatów oraz
specjalistów zatrudnionych za granicą oraz funduszy powierniczych. Instytucje

9
finansowe mające siedzibę na Jersey stosują szeroką gamę instrumentów
finansowych, w tym tak skomplikowane jak structured finance vehicles, transakcje
sekurytyzacyjne, tzw. re-packing transactions.
Jersey special purpose vehicles (SPVs) jest standardowo używanym instrumentem
przez banki oraz inne autoryzowane instytucje do podnoszenia Tier 1 Capital,
w formie innowacyjnych instrumentów rynku kapitałowego, w tym przez wiodące
banki Wielkiej Brytanii oraz innych krajów UE.
Jersey przestrzega wysokich wymogów poufności oraz prywatności klientów
instytucji finansowych.
Starania władz Jersey zmierzają do tego, aby na Wyspie działały wyłącznie banki
najwyższej klasy. Obecnie siedzibę na Jersey posiada ok. 50 banków, w tym
wiodące banki Europy, USA, Kanady, Południowej Afryki i Azji oraz regionu
Zatoki Perskiej. Ponadto działa tam ok. 175 licencjonowanych trustów oraz
administratorów firm (company administrators), ponad 100 menadżerów
inwestycyjnych (investment managers), fund administrators, wiodące firmy
zajmujące się audytem finansowym oraz księgowością, w tym tzw. „Wielka
Czwórka”, oraz znane firmy prawnicze.
Wszystkie licencjonowane banki na Jersey są zrzeszone w organizacji Jersey
Bankers Association, ściśle współpracującej z British Bankers Association
w Londynie.
Od 1998 r. działa na Wyspie lokalna giełda papierów wartościowych – Channel
Islands Stock Exchange (CISX), specjalizująca się w obrocie jednostkami
uczestnictwa w funduszach powierniczych, instrumentami dłużnymi oraz udziałami
w spółkach.
Nadzór nad sektorem usług finansowych
Organem nadzoru, regulatorem rynku finansowego, a także instytucją
odpowiedzialną za rozwój tego rynku na Jersey jest Jersey Financial Service
Commission (JFSC).
Jersey uczestniczy w międzynarodowych instytucjach zarówno tworzących
standardy rynku usług finansowych, jak i zwalczających przestępstwa finansowe.
JFSC uczestniczy w następujących organizacjach międzynarodowych:

10
(i)
The International Organization of Securities Commissions (IOSCO) – jako
członek;
(ii) The International Associations of Insurance Supervisors (IAIS);
(iii) The Offshore Group of Banking Supervisors (OGBS), a poprzez to
członkostwo bierze udział w pracach:
– The Basel Committee on Banking Supervision (BIS) – celem jest
implementacja Basel II,
– The FATF on money laundering;
(iv) OECD – poprzez członkostwo WB, wraz z oficjalną deklaracją związku Wysp
z dnia 19.07.1990 r.;
(v) The United Nation Global Programme Against Money Laundering – jako
uczestnik.
Wymiana informacji podatkowych
Państwa członkowskie UE uzgodniły w European Savings Tax Directive
automatyczną wymianę informacji na temat osób fizycznych, które osiągają
dochody z oszczędności w jednym kraju członkowskim, a mają status rezydenta
w drugim kraju. Pomimo że zakres obowiązywania tej dyrektywy obejmuje
wyłącznie państwa UE – jej implementacja wywiera również skutki prawne na
terytoria zależne Wielkiej Brytanii, w tym na Jersey (kraje trzecie). Jersey, jak inne
brytyjskie terytoria zależne, wybrała opcję dotyczącą podatków potrącanych
u źródła (withholding tax) (2002 r.). W związku z powyższym obowiązki
wynikające z wymienionej dyrektywy dotyczą wyłącznie oszczędności osobistych
rezydentów UE.
W ramach współpracy z OECD władze Jersey rozpoczęły w 2002 r. proces
negocjowania umów o wymianie informacji podatkowych (TIEA). Dotychczas
podpisały 21 takich umów. W najbliższej przyszłości przewidywane jest podpisanie
kolejnych umów: z Argentyną, Brazylią, Indiami, Włochami i Republiką
Południowej Afryki.
IV. Krótka charakterystyka przepisów Umowy
Umowa pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Jersey została przygotowana w oparciu
o Modelową Umowę OECD o wymianie informacji w sprawach podatkowych.

11
Podatki, których dotyczy Umowa
W przypadku Polski są to: podatek dochodowy od osób prawnych, podatek
dochodowy od osób fizycznych oraz podatek od towarów i usług.
W przypadku Jersey: podatek dochodowy oraz podatek od dóbr i usług.
Właściwość organów
Artykuł 2 wyjaśnia, iż Strona proszona o pomoc nie jest zobowiązana do udzielenia
informacji, które nie znajdują się w posiadaniu jej organów lub też nie znajdują się
w posiadaniu lub pod nadzorem osób pozostających w ich właściwości miejscowej.
Obowiązek Strony proszonej o pomoc do dostarczenia informacji nie jest jednakże
ograniczony przez miejsce zamieszkania, siedzibę lub obywatelstwo osoby, której
informacje dotyczą, lub przez miejsce zamieszkania, siedzibę lub obywatelstwo
osoby posiadającej bądź sprawującej nadzór nad informacjami będącymi
przedmiotem wniosku.
Określenie „organy” w powyższym artykule dotyczy wszystkich agencji rządowych,
niemniej jednak, Strona proszona o pomoc nie powinna być zobowiązana do
dostarczenia informacji będących w posiadaniu „organów”, jeżeli miały miejsce
okoliczności opisane w artykule 7.
Odesłanie do przepisów wewnętrznych Umawiających się Stron
Treść art. 4 ust. 2 jest uregulowaniem funkcjonującym zarówno w Modelowej
Umowie OECD o wymianie informacji w sprawach podatkowych, jak i Modelowej
Konwencji OECD w sprawie dochodu i majątku (odpowiednik art. 3 ust. 2), a także
jest zamieszczany w zdecydowanej większości zawieranych przez Polskę umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania. Powyższe uregulowanie odnosi się do
ogólnych zasad interpretacji określeń stosowanych w Umowie, które nie są w niej
zdefiniowane. Z uwagi na fakt, iż umowy podatkowe zawierane są przez
jurysdykcje o różnych systemach podatkowych, ich treść jest swoistym
kompromisem, zawieranym przy uwzględnieniu dość dużego stopnia uogólnienia.
Konieczność uwzględnienia w umowie podatkowej definicji każdego z terminów
w niej występujących doprowadziłaby prawdopodobnie do braku możliwości jej
zawarcia, właśnie z uwagi na duże różnice w systemach prawnych obu Stron
umowy. Z tego względu umowy podatkowe delegują definiowanie większości pojęć

12
do prawa wewnętrznego, gdyż jest to jedyna możliwość uwzględnienia jego
specyfiki. Należy również wspomnieć, iż odesłanie w zakresie definicji pojęć do
prawa wewnętrznego obu Stron jest uzasadnione długotrwałą procedurą zmiany
umowy międzynarodowej. redni okres funkcjonowania takiej umowy wynosi
ok. 30 lat. Przy ciągłej ewolucji systemów podatkowych, zmiany w prawie
wewnętrznym mogłyby spowodować brak możliwości efektywnego stosowania
umowy międzynarodowej z uwagi na funkcjonowanie sprzecznych lub różnych
definicji w obu aktach prawnych. Mimo prymatu umowy nad prawem
wewnętrznym, definicja zawarta w umowie, odnosząca się do nieistniejących już
w praktyce rozwiązań, nie spełniłaby zamierzonej funkcji. Zatem międzynarodowe
umowy podatkowe definiują wyłącznie pojęcia o charakterze fundamentalnym,
niezbędne dla ich funkcjonowania i zachowania intencji umawiających się stron.
Wymiana informacji
Umowa ogranicza się do wymiany informacji na żądanie (art. 5) i nie obejmuje
wymiany automatycznej lub spontanicznej. Zapisy dotyczące wymiany
automatycznej i spontanicznej nie zostały zamieszczone w umowie z uwagi na fakt,
iż administracja Jersey nie jest przygotowana do prowadzenia współpracy tego
rodzaju.
Artykuł 5 zawiera ogólną zasadę, zgodnie z którą właściwy organ Strony proszonej
o pomoc, na żądanie Strony wnioskującej, udziela informacji dla celów określonych
w art. 1. Informacje będą wymieniane bez względu na to, czy Strona proszona o
pomoc potrzebuje ich dla własnych celów podatkowych, jak również niezależnie od
tego, czy czyn podlegający dochodzeniu stanowi przestępstwo w świetle przepisów
prawa Strony proszonej o pomoc, która jest zobowiązana do podjęcia wszelkich
starań w celu dostarczenia żądanych informacji Stronie wnioskującej. Artykuł
zawiera także m.in. uregulowania zobowiązujące Umawiające się Strony do
przekazania żądanych informacji w formie zeznań świadków i uwierzytelnionych
kopii oryginalnych dokumentów oraz informacji pochodzących z banków, innych
instytucji finansowych oraz od wszelkich osób.
Artykuł 5 ust. 2 zobowiązuje Stronę proszoną o pomoc do podjęcia wszelkich
działań mających na celu dostarczenie wnioskowanych informacji. Celem tego
przepisu jest zapewnienie, by Strona proszona o pomoc nie odmawiała pomocy

13