Poselski projekt ustawy o Państwowej Inspekcji Weterynarii i Żywności

5. Wydatki inwestycyjne związane z prowadzeniem centralnej bazy danych, o której mowa w
art. 53 ust. 1 pkt 1 mogą być finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest
Główny Inspektor, w wysokości do 100 % planowanej wartości kosztorysowej inwestycji.
6. Główny Inspektor:
1) określi, jakie krajowe laboratoria referencyjne są krajowymi laboratoriami referencyjnymi, o
których mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia nr 882/2004, a w przypadku gdy dla każdego ze
wspólnotowych laboratoriów referencyjnych zostanie określone więcej niż jedno krajowe
laboratorium referencyjne - także sposób współpracy tych laboratoriów, mając na względzie
wykonywane przez te laboratoria zadania, a także zapewnienie efektywnej współpracy tych
laboratoriów oraz koordynację ich zadań i współpracy z innymi krajowymi laboratoriami
referencyjnymi i wspólnotowymi laboratoriami referencyjnymi;
2) może określić dodatkowe wymagania, jakie powinny spełniać krajowe laboratoria referencyjne,
uwzględniając ich specyfikę wynikającą z rodzaju przeprowadzanych przez nie badań.

Art. 52. 1. Krajowe laboratoria referencyjne przekazują Głównemu Inspektorowi corocznie, do
dnia 31 stycznia:
1) informacje o uzyskanych przez laboratoria urzędowe i krajowe laboratoria referencyjne
wynikach przeprowadzonych badań biegłości;
2) szczegółowy zakres rzeczowy realizacji zadań krajowych laboratoriów referencyjnych, z
uwzględnieniem potrzeb laboratoriów urzędowych.

2. Główny Inspektor przekazuje corocznie, do dnia 31 grudnia, Prezesowi Rady Ministrów
szczegółowy zakres rzeczowy realizacji zadań krajowych laboratoriów referencyjnych w następnym
roku budżetowym.

Art. 53. 1. Dane dotyczące wyników przeprowadzonych badań laboratoryjnych w zakresie
określonym w art. 47 są gromadzone i przetwarzane przy użyciu systemu teleinformatycznego
obejmującego:
1) centralną bazę danych prowadzoną przez krajowe laboratoria referencyjne;
2) lokalne bazy danych prowadzone w zakładach higieny weterynaryjnej i laboratoriach
zatwierdzonych przez Głównego Inspektora, przeprowadzających badania laboratoryjne dla
celów kontroli urzędowych.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb gromadzenia,
przetwarzania oraz przekazywania danych dotyczących wyników przeprowadzonych badań
laboratoryjnych, a także sposób prowadzenia baz danych określonych w ust. 1, mając na względzie
zapewnienie efektywnej kontroli stanu bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego i
roślinnego, stanu zdrowia zwierząt i roślin oraz szybkiego przepływu informacji dotyczących
wyników tych badań.

Art. 54. 1. Badanie laboratoryjne mięsa na obecność włośni jest przeprowadzane w:
1) pomieszczeniu, o którym mowa w załączniku I I w sekcji I w rozdziale I w ust. 9 rozporządzenia
(WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym
szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego
(Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3,
t. 45, str. 14), udostępnianym pracownikom Inspekcji lub osobom wyznaczonym na podstawie
art. 22 i 26 przez podmioty prowadzące działalność w zakresie produkcji produktów
pochodzenia zwierzęcego lub
2) innym przeznaczonym do tego celu pomieszczeniu, którym dysponuje Inspekcja.
2. Pomieszczenie określone w ust. 1, w którym jest przeprowadzane badanie laboratoryjne
mięsa na obecność włośni, zwane dalej "pracownią badania mięsa na obecność włośni", powiatowy
inspektorat wyposaża w odczynniki i sprzęt niezbędny do prawidłowego przeprowadzenia tego
badania, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2075/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r.
ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włośni
(Trichinel a) w mięsie (Dz. Urz. UE L 338 z 22.12.2005, str. 60, ze zm.).
3. Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej lub osoba przez niego upoważniona kontroluje,
czy w pracowni badania mięsa na obecność włośni są spełniane wymagania w zakresie systemu
zarządzania wskazanym w art. 12 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 882/2004.
4. Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej o stwierdzeniu naruszenia wymagań określonych
w ust. 3 w pracowni badania mięsa na obecność włośni przez:
1) osobę wyznaczoną na podstawie art. 23 lub 27 - informuje powiatowego inspektora;
2) pracownika Inspekcji - informuje wojewódzkiego inspektora.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, powiatowy inspektor nakazuje osobom
wyznaczonym na podstawie art. 23 lub 27 do przeprowadzenia badania laboratoryjnego mięsa na
obecność włośni, usunięcie stwierdzonych naruszeń, określając sposób i termin ich usunięcia.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, pracownik Inspekcji ponosi odpowiedzialność
porządkową lub dyscyplinarną na zasadach określonych w przepisach odrębnych.



Rozdział 5
Świadectwa zdrowia

Art. 55. 1. Świadectwa zdrowia wystawia organ Inspekcji lub upoważniony przez ten organ
urzędowy lekarz weterynari lub inny upoważniony podmiot, zwani dalej "wystawiającym
świadectwo".
2. Wystawiający świadectwo powinien:
1) posiadać wiedzę w zakresie zasad wystawiania świadectw, o których mowa w ust. 1, określone
w przepisach odrębnych;
2) znać zasady przeprowadzania kontroli weterynaryjnej lub fitosanitarnej oraz sposób
wystawiania świadectw, określone w przepisach odrębnych.
3. Wystawiający świadectwo:
1) poświadcza dane zawarte w wystawianym dokumencie;
2) podpisuje świadectwa:
a) prawidłowo wypełnione,
b) zwierząt lub produktów w rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej lub fitosanitarnej
w handlu, które zostały przez niego skontrolowane,
4. Wystawiający świadectwo może wystawić świadectwo na podstawie danych, które zostały:
1) ustalone przez osoby, o których mowa w art. 23 ust. 1, jeżeli wystawiający świadectwo może
potwierdzić prawdziwość tych danych, lub
2) uzyskane w wyniku realizacji programów monitorowania, planów badań kontrolnych, planów
urzędowych kontroli oraz zatwierdzonych programów zapewnienia jakości, określonych w
przepisach odrębnych;
3) uzyskane podczas innych urzędowych kontroli przeprowadzanych przez uprawnione organy.

Art. 56. 1. Do wystawiającego świadectwo przepisy art. 24 i 25 Kodeksu postępowania
administracyjnego stosuje się odpowiednio.
2. Świadectwo sporządza się w języku polskim oraz co najmniej w jednym z języków
urzędowych państwa przeznaczenia w rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej lub
fitosanitarnej w handlu.
3. Świadectwo sporządza się w sposób zapewniający identyfikację wystawiającego
świadectwo.
4. Wystawiający świadectwo przechowuje kopie wystawionych dokumentów przez co najmniej
3 lata od dnia ich wystawienia, chyba że przepisy odrębne przewidują dłuższy okres ich
przechowania.

Art. 57. 1. Organy Inspekcji kontrolują wydane świadectwa.
2. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że wystawiający świadectwo podrobił lub przerobił świadectwo
lub poświadczył w nim nieprawdę, co do okoliczności mającej znaczenie prawne, organ Inspekcji
sprawujący nad nim nadzór może zawiesić go w czynnościach do czasu zakończenia postępowania
w tej sprawie.

Art. 58. Główny Inspektor, w drodze zarządzenia, określi program szkoleń dla wystawiających
świadectwa, a także sposób prowadzenia tych szkoleń, biorąc pod uwagę:
1) prawodawstwo weterynaryjne i fitosanitarne;
2) zasady sporządzania świadectw;
3) rodzaj i zakres stosowania testów i badań przeprowadzanych przed wystawieniem świadectwa.


Art. 59. Powiatowy inspektor wydaje zaświadczenia o spełnianiu:
1) minimalnych standardów co do higieny i warunków utrzymania zwierząt w gospodarstwie w
zakresie niezbędnym do ubiegania się lub otrzymania pomocy finansowej albo dofinansowania
ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR);
2) warunków utrzymania zwierząt gospodarskich w zakresie niezbędnym do ubiegania się lub
otrzymania pomocy finansowej ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego
na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).


Rozdział 6
Opłaty

Art. 60. 1. Inspekcja pobiera opłaty za:
1) kontrolę:
a) zwierząt,
b) produktów, połączoną z pobraniem próbek do badań laboratoryjnych
- przeznaczonych do wywozu, handlu lub przemieszczania w celach niehandlowych albo
umieszczenia na rynku krajowym, jeżeli przepisy odrębne wymagają zaopatrzenia ich w
dokument wystawiony przez urzędowego lekarza weterynari ,
c) warunków przechowywania i obrotu weterynaryjnych produktów leczniczych,
d) warunków transportu pasz, żywności i produktów ubocznych,
e) punktów kopulacyjnych i inseminacyjnych,
2) przeprowadzenie weterynaryjnej lub fitosanitarnej kontroli granicznej;
3) sprawowanie nadzoru nad ubojem zwierząt rzeźnych, w tym badanie przedubojowe i
poubojowe, ocenę mięsa i nadzór nad przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt w
trakcie uboju;
4) badania mięsa zwierząt łownych;
5) nadzór nad:
a) rozbiorem mięsa, przetwórstwem lub przechowywaniem mięsa i produktów mięsnych oraz
wystawianiem wymaganych świadectw zdrowia,
b) pozyskiwaniem, przechowywaniem oraz punktami odbioru mleka, przetwórstwem oraz
przechowywaniem produktów wytworzonych z wykorzystaniem mleka i wystawianiem
wymaganych świadectw zdrowia,
e) przetwórstwem, konfekcjonowaniem i przechowywaniem jaj konsumpcyjnych i produktów
jajecznych oraz wystawianiem wymaganych świadectw zdrowia,
f) pozyskiwaniem, obróbką, przechowywaniem i wprowadzaniem do obrotu materiału
biologicznego, jak wylęgowych drobiu, jaj i gamet przeznaczonych do celów hodowlanych,
piskląt jednodniowych oraz produktów akwakultury,
g) pozyskiwaniem, składowaniem lub przetwarzaniem produktów ubocznych pochodzenia
zwierzęcego,
h) miejscami gromadzenia, skupu lub sprzedaży zwierząt, targowiskami oraz wystawami,
pokazami lub konkursami zwierząt,
i) kwarantanną zwierząt, z wyjątkiem kwarantanny przeprowadzonej w granicznym
posterunku kontroli,
j) wyładowywaniem albo pierwszą sprzedażą produktów rybołówstwa ze statków rybackich i
statków przetwórni,
k) obróbką, przetwórstwem lub przechowywaniem produktów rybołówstwa oraz
skorupiaków, mięczaków i żab lub ich produktów oraz wystawianiem wymaganych
świadectw zdrowia,
l) działalnością związaną ze sprzedażą bezpośrednią,
ł) wytwarzaniem pasz i pasz leczniczych przeznaczonych do obrotu oraz warunkami ich
przechowywania lub sprzedaży,
m) wytwarzaniem pasz nieprzeznaczonych do obrotu, zawierających dodatki paszowe z grup:
antybiotyków, kokcydiostatyków i innych produktów leczniczych i stymulatorów wzrostu
oraz warunkami ich przechowywania,

n) produkcją żywności ekologicznej oraz produktami tradycyjnymi i regionalnymi,
6) kontrolę statków rybackich i statków przetwórni;
7) kontrolę administracyjną, w tym kontrolę na miejscu przestrzegania wymogów, w zakresie
określonym w przepisach o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, jako
organ kontroli, o którym mowa w art. 48 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z
dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady
(WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego
systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników
przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr
1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia
ustanowionego dla sektora wina (Dz. Urz. UE L 326 z 02.12.2009 ze zm.);
8) prowadzenie monitorowania substancji niedozwolonych, niepożądanych i niebezpiecznych,
pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń promieniotwórczych
u zwierząt, w ich wydzielinach i wydalinach, w tkankach lub narządach zwierząt, w produktach
pochodzenia zwierzęcego, w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt oraz pasz;
9) badania laboratoryjne próbek:
a) pobranych w trakcie postępowania związanego z wykryciem substancji niedozwolonych,
niepożądanych i niebezpiecznych,
b) pobranych w czasie sprawowania nadzoru, jeżeli wyniki tych badań wykażą naruszenie
przepisów lub są niezbędne do wydania świadectwa zdrowia albo wynikają ze szczególnych
wymagań państwa, dla którego jest przeznaczony produkt,

c) mięsa na obecność włośni,
10) wydawanie pozwoleń weterynaryjnych na przywóz przesyłek zwierząt lub produktów, jeżeli
przepisy odrębne tak stanowią;
11) badania kontrolne zakażeń zwierząt w kierunku bonamiozy i marteiliozy;
12) badanie mięsa w przypadku złożenia przez posiadacza mięsa odwołania od decyzji w sprawie
oceny tego mięsa, jeżeli wynik powtórnego badania potwierdzi pierwotną ocenę;
13) dokonanie czynności związanych z oceną, pobraniem próbek urzędowych oraz
przeprowadzeniem badań;
14) dokonanie oceny tożsamości odmianowej;
15) wydanie decyzji w sprawie środków ochrony roślin oraz substancji aktywnych;
16) wydanie opini o zasadności dopuszczenia substancji aktywnej do stosowania w środkach
ochrony roślin;
17) opiniowanie projektów technologicznych;
18) inne czynności wskazane w przepisach odrębnych.
2. Do opłat, o których mowa w ust. 1 dolicza się koszty:
1) dojazdu związanego z wykonywaniem czynności;
2) użytych produktów leczniczych weterynaryjnych lub wyrobów medycznych w rozumieniu art. 3
pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896, z
2005 r. Nr 64, poz. 565, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r. Nr 157, poz. 976), które mają
zastosowanie w medycynie weterynaryjnej;
3) szczegółowych badań i zabiegów specjalistycznych, w tym badań w kierunku reakcji
alergicznych, badań serologicznych, pobrania próbek płynów ustrojowych, wydzielin i wydalin,
wymazów, wypłuczyn oraz badań laboratoryjnych związanych z pobieraniem i badaniem
próbek.

3. Opłaty o których mowa w ust. 1 pobiera organ Inspekcji przeprowadzający kontrolę i
stanowią one dochód budżetu państwa.

Art. 61. 1. W przypadku gdy ubój zwierząt i badanie poubojowe odbywa się na terenie
gospodarstwa lub fermy, opłaty, o których mowa w art. 60 ust. 1 pkt 3 i 4 , powiększa się o 100 % w
celu pokrycia kosztów badania.
2. W przypadku wyładowywania produktów rybołówstwa ze statku rybackiego lub statku
przetwórni, pływających pod banderą państwa trzeciego, do opłaty za badanie dolicza się koszty
czynności związanych z kontrolą tych statków.

Art. 62. 1. Niezależnie od opłat, o których mowa w art. 60 i 61 Inspekcja może pozyskiwać
środki finansowe z tytułu sprzedaży usług zleconych, w szczególności w zakresie:
1) badań laboratoryjnych i innych czynności dotyczących oceny jakości zdrowotnej i
bezpieczeństwa zdrowotnego,
2) prowadzenia szkoleń i egzaminów,
3) pobierania próbek, przeprowadzania badań makroskopowych i laboratoryjnych oraz
dokonywania oceny organoleptycznej, w tym także na zlecenie wnioskodawcy,
4) sprzedaży etykiet, formularzy etykiet, paszportów roślin, formularzy paszportów roślin, plomb
urzędowych, wydawnictw oraz usług informatycznych,
5) sprzedaży roślin i produktów roślinnych z obiektów szklarniowych oraz usług związanych z
wykorzystaniem tych obiektów w okresie, w którym nie są wykorzystywane do zadań Inspekcji.

2. Jeżeli w wyniku urzędowych badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 1, stwierdzono
organizmy kwarantannowe, opłaty nie pobiera się.

3. Stawki opłat za usługi, o których mowa w ust. 1 ustala wojewódzki lub powiatowy inspektor
na podstawie poniesionych wydatków.
4. Środki pochodzące z wykonywanych przez wojewódzkie i powiatowe inspektoraty usług, o
których mowa w ust. 1, stanowią dochody budżetu państwa.

Art. 63. Główny Inspektor przekazuje Komisji Europejskiej informacje dotyczące pobieranych
opłat.

Art. 64. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy sposób ustalania i wysokość opłat za wykonanie czynności, o których mowa w art.
60 ust. 1,
2) sposób i miejsce pobierania opłat,
3) sposób przekazywania Komisji Europejskiej informacji w zakresie określonym w pkt 1 i 2,
- mając na względzie przepisy Uni Europejskiej w zakresie zasad pobierania i wysokości opłat za
czynności, rodzaj czynności, stopień jej skomplikowania, czas przeznaczony na jej dokonanie oraz
nakład pracy niezbędny do jej wykonania, zapewniający odpowiedni poziom i jakość wykonywanych
czynności oraz obowiązek waloryzacji wysokości opłat związany ze wzrostem przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku, ogłaszanego do celów