Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw

– 75 –
C.
Standardy emisyjne Cproc dla źródeł, w których są współspalane odpady, dla których
pierwsze pozwolenie wydano po dniu 6 stycznia 2013 r. lub źródeł, które zostały oddane
do użytkowania po dniu 7 stycznia 2014 r., z wyłączeniem turbin gazowych i silników
gazowych.

1.
W przypadku ciągłych pomiarów wielkości emisji substancji standardy emisyjne są określone
jako średnie dobowe wartości stężeń substancji w gazach odlotowych. Średnie dobowe wartości
stężeń są obliczane na podstawie średnich trzydziestominutowych wartości stężeń substancji
w gazach odlotowych.
2.
W celu ustalenia całkowitej nominalnej mocy cieplnej źródła stosuje się pierwsza i druga zasadę
łączenia.
3.
Wartości Cproc dla paliw stałych, z wyłączeniem biomasy, wyrażone w mg/m3 , przy zawartości
u
6% tlenu w gazach odlotowych określa tabela 2.

TABELA 8.
Lp.
Nazwa
Całkowita nominalna moc cieplna źródła w MW
substancji
< 50
≥ 50 i ≤ 100
> 100 i ≤ 300
> 300
1
2
3
4
5
6
1
dwutlenek
standardy
150
siarki
emisyjne
200
200 - w przypadku

dwutlenku
300 – w przypadku
spalania w
siarki7)
spalania torfu, z
400
wyjątkiem spalania w cyrkulacyjnym lub
300 – w
złożu fluidalnym
ciśnieniowym

przypadku
złożu fluidalnym, a
250 – w przypadku
spalania torfu
spalania torfu w złożu w przypadku torfu
dla każdego
fluidalnym
spalania w złożu

fluidalnym
2
tlenki azotu
standardy
300
150
emisyjne
250 – w
200 – w przypadku
tlenków azotu7)
200
przypadku
spalania pyłu
spalania torfu
węgla brunatnego
3
pył
50
20
20
10
20 – w przypadku
spalania torfu



– 76 –
4.
Wartości Cproc dla biomasy wyrażone w mg/m3 , przy zawartości 6
u
% tlenu w gazach
odlotowych określa tabela 3.

TABELA 9.
Lp. Nazwa substancji
Całkowita nominalna moc cieplna źródła w MW
< 50
≥ 50 i ≤ 100
> 100 i ≤ 300
> 300
1
2
3
4
5
7
1
dwutlenek siarki
standardy emisyjne
200
200
150
dwutlenku siarki7)
2
tlenki azotu
standardy emisyjne
250
200
150
tlenków azotu7)
3
pył
50
20
20
20

5.
Wartości Cproc dla paliw ciekłych wyrażone w mg/m3 , przy zawartości 3
u
% tlenu w gazach
odlotowych określa tabela 4.
TABELA 10.
Lp.
Nazwa substancji
Całkowita nominalna moc cieplna źródła w MW
< 50
≥ 50 i ≤ 100
> 100 i ≤
>300
300
1
2
3
4
6
7
1
dwutlenek siarki standardy emisyjne dwutlenku
siarki7)
350
200
150
2
tlenki azotu
standardy emisyjne tlenków
300
150
100
azotu7)
3
pył
50
20
20
10



– 77 –
D.
Standardy emisyjne C
Standardy emisyjne C metali ciężkich, dioksyn i furanów dla źródeł spalania paliw, w których są
współspalane odpady, określa tabela 5.
TABELA 11.
Lp.
Nazwa substancji
Standardy emisyjne C w mg/m3u (dla dioksyn
i furanów w ng/m3 ), przy zawartości
u
6% tlenu w
gazach odlotowych dla paliw stałych i 3% dla
paliw ciekłych
1
2
3
1
kadm + tal
0,05
2
rtęć
0,05
3
antymon + arsen + ołów + chrom + kobalt +
0,5
miedź + mangan + nikiel + wanad
4
dioksyny i furany
0,16)

Uwagi:
1) Wartości standardów emisyjnych substancji wymienionych w tabeli 5 lp. 1–3 dotyczą minimum
trzydziestominutowego i maksimum ośmiogodzinnego okresu pobierania próbek, a w lp. 4 tej
tabeli – minimum sześciogodzinnego i maksimum ośmiogodzinnego okresu pobierania próbek.
2) Wartości standardów emisyjnych substancji innych niż wymienione w tabeli 5 określa się zgodnie
z pkt I niniejszego załącznika do rozporządzenia.

IV. Instalacje inne niż wymienione w poz. II i III, w których są współspalane odpady
Standardy emisyjne C dla instalacji innych niż wymienione w poz. II i III, w których są
współspalane odpady, określa tabela 6.
TABELA 12.
Lp.
Nazwa substancji
Standardy emisyjne C w mg/m3u (dla dioksyn
i furanów w ng/m3u)
1
2
3
1
kadm + tal
0,05
2
rtęć
0,05
3
dioksyny i furany
0,16)

Uwagi:
1) Wartości standardów emisyjnych substancji wymienionych w tabeli 6 lp. 1 i 2 dotyczą minimum
trzydziestominutowego i maksimum ośmiogodzinnego okresu pobierania próbek, a w lp. 3 tej
tabeli – minimum sześciogodzinnego i maksimum ośmiogodzinnego okresu pobierania próbek.
2) Wartości standardów emisyjnych substancji innych niż wymienione w tabeli 6 określa się zgodnie
z pkt I niniejszego załącznika do rozporządzenia.

Objaśnienia:
1) W przypadku gdy odpady są współspalane w powietrzu wzbogacanym w tlen, zawartość tlenu
w gazach odlotowych może być wyższa; zawartość ta powinna być określona w pozwoleniu na
emisję, przy uwzględnieniu szczególnych warunków prowadzenia procesu spalania odpadów.
– 78 –
2) W przypadku instalacji współspalania odpadów niebezpiecznych, z której gazy odlotowe są
wprowadzane do powietrza za pośrednictwem urządzeń do ograniczania emisji, standardową
zawartość tlenu w gazach odlotowych uwzględnia się tylko wtedy, gdy pomiar zawartości tlenu
wykonywany w czasie pomiaru wielkości emisji wykazuje przekroczenie standardowej zawartości
tlenu.
3) Do dnia 1 stycznia 2016 r. standard emisyjny tlenków azotu z pieców Lepola i długich pieców
obrotowych do produkcji klinkieru cementowego, w których są współspalane odpady, wynosi
800 mg/m3 , przy zawartości 10
u
% tlenu w gazach odlotowych.
Do dnia 7 stycznia 2014 r. standard emisyjny tlenków azotu wynosi 800 mg/m3u, przy zawartości
10% tlenu w gazach odlotowych dla:
– instalacji istniejących,
– pieców do produkcji klinkieru cementowego, użytkowanych przed dniem 29 grudnia 2000 r.,
w których są współspalane odpady.
4) Standardu emisyjnego dwutlenku siarki można nie stosować w przypadkach, gdy substancja ta nie
powstaje w wyniku spalania odpadów albo gdy ilość tej substancji powstająca w wyniku spalania
odpadów jest nie większa od ilości, jaka powstałaby, gdyby zamiast odpadów spalane było paliwo.
5) Standardu emisyjnego substancji organicznych w postaci gazów i par wyrażonych jako całkowity
węgiel organiczny można nie stosować w przypadkach, gdy substancje te nie powstają w wyniku
spalania odpadów.
6) Jako suma iloczynów stężeń dioksyn i furanów w gazach odlotowych oraz ich współczynników
równoważności toksycznej, wymienionych w załączniku nr 5 do rozporządzenia.
7) Standardy emisyjne określone zgodnie z przepisami rozdziału 2 rozporządzenia. Dla źródeł
spalania paliw o mocy mniejszej niż 0,5 MW, dla których standardy emisyjne nie zostały określone
w niniejszym rozporządzeniu, jako wartość Cproc należy przyjąć odpowiedni standard określony
dla źródeł o mocy 0,5 MW.
– 79 –
Załącznik nr 9

PROCESY PROWADZONE W INSTALACJACH, W KTÓRYCH SĄ UŻYWANE
ROZPUSZCZALNIKI ORGANICZNE, DLA KTÓRYCH OKREŚLA SIĘ STANDARDY
EMISYJNE

Proces prowadzony w instalacji, w której są używane rozpuszczalniki organiczne, zwany dalej
w niniejszym załączniku „procesem”, obejmuje czyszczenie wyposażenia, lecz nie obejmuje
czyszczenia produktów, chyba że z niniejszego załącznika do rozporządzenia wynika inaczej.
1.
Nakładanie spoiwa – proces, w którym spoiwo jest nakładane na powierzchnię, z wyjątkiem
pokrywania spoiwem i laminowania związanego z działalnością drukarską oraz produkcją
laminatów z drewna i tworzyw sztucznych. Spoiwo oznacza każdą mieszaninę, łącznie ze
wszystkimi rozpuszczalnikami organicznymi lub mieszaninami zawierającymi rozpuszczalniki
organiczne potrzebnymi do jego właściwego zastosowania, którą nakłada się w celu spojenia
odrębnych części produktu.
2.
Powlekanie – proces, w którym następuje jednorazowe lub wielokrotne nałożenie powłoki na:
1)
następujące nowe pojazdy:
a) samochody osobowe kategorii M11), przeznaczone do przewozu pasażerów, posiadające
nie więcej niż osiem miejsc do siedzenia, poza miejscem dla kierowcy, a także samochody
kategorii N11) przeznaczone do przewozu towarów, posiadające maksymalną masę
nieprzekraczającą 3,5 Mg, w takim stopniu, w jakim są pokrywane w tej samej instalacji co
wskazane wyżej samochody osobowe kategorii M11),
b) samochody dostawcze i samochody ciężarowe kategorii N1, N2 i N31), z wyłączeniem
kabin samochodów ciężarowych,
c) autobusy kategorii N2 i N31) przeznaczone do przewozu pasażerów, które posiadają więcej
niż osiem miejsc do siedzenia, poza miejscem dla kierowcy,
d) przyczepy kategorii O1, O2, O3 i O41),
2)
kabiny nowych samochodów ciężarowych kategorii N2 i N31), przeznaczone na pomieszczenie
kierowcy oraz na wszelkie inne zintegrowane pomieszczenia na sprzęt techniczny w pojazdach
wykorzystywanych do przewozu towarów i posiadających maksymalną masę przekraczającą
3,5 Mg,
3)
powierzchnie metalowe i z tworzyw sztucznych, w szczególności powierzchnie samolotów,
statków, pociągów, ciągników lub maszyn rolniczych, przyczep do ciągników rolniczych,
4)
powierzchnie drewniane i drewnopochodne,
5)
tkaniny, włókna oraz powierzchnie folii i papieru,
6)
skórę.
Przez pojazdy, o których mowa w poz. 2 pkt 1, należy rozumieć pojazdy o napędzie silnikowym, które
poruszają się dzięki własnemu napędowi, posiadające co najmniej cztery koła, osiągające maksymalną
prędkość przekraczającą 25 km/h, jak również ich przyczepy (pojazdy na kołach bez własnego
napędu, ale z możliwością ciągnięcia przez pojazd silnikowy), z wyłączeniem pojazdów
przemieszczających się po szynach, a także ciągników i maszyn rolniczych.
Powlekanie nie obejmuje operacji powlekania podłoża metalami technikami natrysku
elektroforetycznego i chemicznego.