Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw

– 5 – 
dyscyplinarnej przy Radzie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia mu odpisu postanowienia 
o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego. 
2. Rzecznik  dyscyplinarny  może  wnieść  zażalenie  na  postanowienie  o  umorzeniu 
postępowania dyscyplinarnego do komisji dyscyplinarnej przy Radzie, w terminie 14 dni od 
dnia doręczenia postanowienia. 
§ 12. 1. Komisja  dyscyplinarna  przy  Radzie  rozpatruje  zażalenie  na  postanowienie 
o umorzeniu  postępowania  dyscyplinarnego  na  posiedzeniu  niejawnym,  w  składzie 
określonym w art. 142 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy. 
2. Komisja  dyscyplinarna  przy  Radzie,  uwzględniając  zażalenie,  uchyla  postanowienie 
o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego i przekazuje wniosek o ukaranie do ponownego 
rozpoznania przez komisję dyscyplinarną. 
3. Postanowienie  komisji  dyscyplinarnej  przy  Radzie  utrzymujące  w  mocy  zaskarżone 
postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego kończy to postępowanie. Przepisy 
§ 6 ust. 3 i § 10 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 
§ 13. 1. Przewodniczący  składu  orzekającego  zawiadamia  na  piśmie  o  terminie 
rozprawy właściwego ministra, rektora, rzecznika dyscyplinarnego oraz obwinionego i jego 
obrońcę. 
2. Wraz z wezwaniem do stawienia się na rozprawie obwinionemu doręcza się: 
1) 
listę członków składu orzekającego; 
2) 
pouczenie  o  uprawnieniach  przysługujących  obwinionemu  i  skutkach  niestawienia  się 
na rozprawie. 
3. Termin  rozprawy  powinien  być  tak  wyznaczony,  aby  między  doręczeniem 
obwinionemu wezwania do stawienia się na rozprawę a dniem rozprawy upłynęło co najmniej 
14  dni.  W  przypadku  niezachowania  tego  terminu  rozprawa,  na  wniosek  obwinionego  lub 
jego obrońcy, powinna być odroczona. 
4. Po  doręczeniu  postanowienia  o  wyznaczeniu  terminu  rozprawy  obwiniony  lub  jego 
obrońca mogą przeglądać, w obecności osoby upoważnionej przez przewodniczącego składu 
orzekającego, akta sprawy oraz sporządzać wypisy i notatki. 
§ 14. 1. Rzecznik  dyscyplinarny,  obwiniony  lub  jego  obrońca  mogą  zgłaszać  w  toku 
postępowania  dyscyplinarnego  wnioski  o  dopuszczenie  nowych  dowodów.  Wnioski 
o dopuszczenie  nowych  dowodów  powinny  być  uwzględnione,  jeżeli  okoliczności,  dla 
 
– 6 – 
których  stwierdzenia  mają  być  powołane  dowody,  mogą  mieć  istotny  wpływ  na 
rozstrzygnięcie sprawy. 
2. Skład  orzekający  może  z  urzędu  dopuścić  dowody  inne  niż  objęte  wnioskami, 
o których mowa w ust. 1, jeżeli mogą one mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Jeżeli 
jest to niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy, skład orzekający powinien uwzględnić wniosek 
obwinionego  lub  jego  obrońcy  o  wezwanie  na  rozprawę  świadka,  co  do  którego  rzecznik 
dyscyplinarny wnosił o odczytanie jego zeznań zamiast wzywania na rozprawę. 
§ 15. 1. Rzecznik  dyscyplinarny,  obwiniony  lub  jego  obrońca  zgłaszają 
przewodniczącemu  komisji  dyscyplinarnej  wniosek  o  wyłączenie  członka  składu 
orzekającego  od  udziału  w  rozpoznaniu  sprawy,  jeżeli  między  obwinionym  lub 
pokrzywdzonym a członkiem składu orzekającego zachodzą stosunki tego rodzaju, że mogą 
budzić wątpliwości co do bezstronności członka składu orzekającego. 
2. Wniosek  o  wyłączenie  od  udziału  w  rozpoznaniu  sprawy  może  również  złożyć, 
z przyczyn określonych w ust. 1, członek składu orzekającego. 
3. Przewodniczący  komisji  dyscyplinarnej  uzupełnia  skład  orzekający  do  składu 
wymaganego do orzekania zgodnie z art. 142 ustawy, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od 
dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1 lub 2. 
§ 16. 1. Wyznaczenie obrońcy z urzędu w przypadku, o którym mowa w art. 146 ust. 1 
ustawy, powinno nastąpić nie później niż na 7 dni przed terminem rozprawy. 
2. Obwinionego  należy  poinformować  o  wyznaczeniu  obrońcy  z  urzędu.  Obwiniony 
może wnieść o wyznaczenie innej osoby do pełnienia funkcji obrońcy z urzędu tylko raz. 
3. Wyznaczony  obrońca  z  urzędu  może  wnosić  o  zwolnienie  go  z  tej  funkcji  tylko 
z ważnych powodów. 
4. Wnioski  obwinionego  i  wyznaczonego  obrońcy  z  urzędu,  o  których  mowa  w  ust.  2 
i 3, rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym skład orzekający w sprawie. 
5. W  przypadku  uwzględnienia  wniosków,  o  których  mowa  w  ust.  2  lub  3,  oraz 
w przypadku  odwołania  przez  obwinionego  upoważnienia  do  obrony  w  sprawie,  w  której 
udział  obrońcy  jest  obowiązkowy,  obrońca  powinien  pełnić  obowiązki  do  czasu  podjęcia 
czynności przez nowego obrońcę. 
6. Obrońca  jest  obowiązany  zachować  w  tajemnicy  wszystko,  o  czym  dowiedział  się 
w związku z wykonywaniem czynności obrońcy. 
 
– 7 – 
§ 17. 1. Rozprawa dyscyplinarna jest jawna tylko dla pracowników danej uczelni, osoby 
pokrzywdzonej,  przedstawicieli  Rady  i  właściwego  ministra,  osoby,  na  żądanie  której 
prowadzi się postępowanie w przypadku wymienionym w § 1 ust. 1 pkt 3, obrońcy z wyboru 
oraz, za zgodą obwinionego, dla przedstawiciela związku zawodowego, którego obwiniony 
jest członkiem. 
2. Przewodniczący składu orzekającego może, w uzasadnionych przypadkach, wyłączyć 
lub ograniczyć jawność rozprawy albo jej części. 
3. W przypadku wyłączenia jawności rozprawy mogą na niej być obecni: rektor, dziekan 
albo  upoważnione  przez  nich  osoby,  przedstawiciel  właściwego  ministra,  przedstawiciel 
Rady  i  dwie  wskazane  przez  obwinionego  osoby  spośród  pracowników  uczelni  oraz 
pokrzywdzony. 
4. Przewodniczący  składu  orzekającego  poucza  obecnych  o  obowiązku  zachowania 
w tajemnicy okoliczności ujawnionych na rozprawie toczącej się z wyłączeniem jawności. 
§ 18. 1. Rozprawą  kieruje  przewodniczący  składu  orzekającego.  Od  zarządzenia 
przewodniczącego,  podjętego  w  czasie  rozprawy,  przysługuje  odwołanie  do  całego  składu 
orzekającego. 
2. Rozprawa  rozpoczyna  się  od  sprawdzenia  obecności  wezwanych  osób. 
Przewodniczący  zarządza  opuszczenie  sali  rozpraw  przez  świadków,  odczytuje  wniosek 
o ukaranie,  zarządza  wysłuchanie  obwinionego,  przesłuchanie  świadków  i  biegłych  oraz 
przeprowadzenie  innych  dowodów.  Przy  przesłuchaniu  świadka  nie  mogą  być  obecni 
świadkowie, którzy jeszcze nie zostali przesłuchani. 
3. Po  wysłuchaniu  obwinionego  przewodniczący  poucza  go  i  jego  obrońcę  oraz 
rzecznika dyscyplinarnego o przysługującym im prawie zadawania pytań świadkom i biegłym 
oraz do wypowiadania się co do każdego przeprowadzanego dowodu. 
4. Przewodniczący składu orzekającego w przypadku, o którym mowa w art. 146 ust. 2 
ustawy, może ustanowić obrońcę z urzędu, jeżeli nie jest ustanowiony obrońca z wyboru. 
5. W  przypadku  uznania  nieobecności  obwinionego  na  rozprawie  za  usprawiedliwioną 
skład orzekający odracza rozprawę, ustalając jej nowy termin. 
§ 19. Dowody  na  poparcie  oskarżenia  powinny  być,  w  miarę  możliwości, 
przeprowadzone przed dowodami służącymi do obrony. 
 
– 8 – 
§ 20. 1. Przed  przystąpieniem  do  przesłuchania  świadka  lub  biegłego  przewodniczący 
składu  orzekającego  uprzedza  go  o  odpowiedzialności  karnej  za  składanie  fałszywych 
zeznań. 
2. W  przypadku  nieobecności  świadka  lub  biegłego,  którego  przesłuchanie  skład 
orzekający uzna za niezbędne, rozprawę przerywa się, ustalając jej nowy termin. 
3. Na  rozprawie  można  odczytywać  protokoły  przesłuchania  świadków,  opinie 
jednostek  organizacyjnych  uczelni  albo  innych  instytucji  lub  organizacji  oraz  biegłych, 
złożone w toku postępowania wyjaśniającego lub dyscyplinarnego. 
§ 21. 1. Jeżeli wyjaśnienia obwinionego, który na rozprawie przyznaje się do winy, nie 
budzą  wątpliwości,  skład  orzekający,  za  zgodą  rzecznika  dyscyplinarnego  i  obwinionego, 
może przeprowadzić postępowanie dowodowe tylko częściowo. 
2. Po  zakończeniu  postępowania  dowodowego  przewodniczący  składu  orzekającego 
udziela kolejno głosu rzecznikowi dyscyplinarnemu, obrońcy i obwinionemu. Jeżeli rzecznik 
dyscyplinarny ponownie zabiera głos, należy również udzielić głosu obwinionemu i obrońcy. 
§ 22. 1. Rozprawa  może  być  przerwana  z  ważnych  powodów.  Każdorazowa  przerwa 
w rozprawie może trwać nie dłużej niż 14 dni. 
2. W  przypadku  przekroczenia  terminu  przerwy  rozprawę  uważa  się  za  odroczoną  do 
czasu ustania przeszkody, nie dłużej jednak niż 3 miesiące. 
§ 23. 1. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który zawiera: 
1) 
określenie czynności, jej czasu i miejsca oraz osób w niej uczestniczących; 
2) 
przebieg rozprawy oraz oświadczenia i wnioski jej uczestników; 
3) 
wydane  w  toku  rozprawy  postanowienia  i  zarządzenia,  a  jeżeli  postanowienia  lub 
zarządzenia zostały wydane poza rozprawą – wzmiankę o ich wydaniu; 
4) 
w miarę potrzeby, stwierdzenia innych okoliczności dotyczących przebiegu rozprawy. 
2. Protokół podpisują przewodniczący składu orzekającego i protokolant. 
§ 24. 1. Po  wysłuchaniu  uczestników  postępowania  przewodniczący  składu 
orzekającego  zamyka  rozprawę.  Skład  orzekający  przystępuje  niezwłocznie  do  narady  nad 
orzeczeniem. 
2. Przebieg narady i głosowania jest tajny; oprócz członków składu orzekającego może 
być obecny tylko protokolant. 
3. Z przebiegu narady i głosowania nie sporządza się protokołu. 
 
– 9 – 
4. Narada  i  głosowanie  odbywają  się  osobno  co  do  winy  i  osobno  co  do  kary. 
Przewodniczący składu orzekającego głosuje ostatni. 
§ 25. Postanowienia  i  orzeczenia  składu  orzekającego  zapadają  zwykłą  większością 
głosów, z wyjątkiem głosowania o ukaranie karą przewidzianą w art. 140 ust. 1 pkt 4 ustawy 
– w tym przypadku jest wymagana jednomyślność składu orzekającego. 
§ 26. 1. Skład  orzekający  orzeka  według  przekonania  opartego  na  ocenie  dowodów 
ujawnionych w toku rozprawy. 
2. Skład orzekający wydaje na rozprawie orzeczenie: 
1) 
o  ukaraniu  –  w  którym  uznaje  obwinionego  za  winnego  popełnienia  zarzucanego  mu 
przewinienia dyscyplinarnego i wymierza jedną z kar dyscyplinarnych przewidzianych 
w art. 140 ust. 1 ustawy, albo 
2) 
o  uniewinnieniu  obwinionego  od  zarzutu  popełnienia  przewinienia  dyscyplinarnego, 
albo 
3) 
o  umorzeniu  postępowania  dyscyplinarnego,  jeżeli  zachodzą  okoliczności,  o  których 
mowa w § 1 ust. 1. 
3. Skład  orzekający,  wymierzając  karę,  bierze  pod  uwagę  okoliczności  popełnienia 
przewinienia dyscyplinarnego, stopień winy, skutki przewinienia oraz postawę obwinionego. 
4. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku przewinień dyscyplinarnych, wymierza się jedną 
karę dyscyplinarną za wszystkie przewinienia łącznie. 
§ 27. 1. Orzeczenie sporządza się na piśmie. 
2. Orzeczenie zawiera: 
1) 
nazwę  komisji  dyscyplinarnej  oraz  datę  i  miejsce  rozpoznania  sprawy  i  wydania 
orzeczenia; 
2) 
tytuły  i  stopnie  naukowe,  stanowiska  oraz  imiona  i  nazwiska  członków  składu 
orzekającego, rzecznika dyscyplinarnego i protokolanta; 
3) 
tytuł,  stopień  naukowy,  imię  i  nazwisko,  stanowisko,  miejsce  i  datę  urodzenia 
obwinionego; 
4) 
dokładne określenie przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu; 
5) 
rozstrzygnięcie komisji dyscyplinarnej; 
6) 
uzasadnienie. 
3. Uzasadnienie  orzeczenia  powinno  zawierać  wskazanie,  jakie  fakty  skład  orzekający 
uznał za udowodnione lub nieudowodnione, na jakich dowodach się oparł, dlaczego nie dał