Komisyjny projekt ustawy zmieniający ustawę o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o czasie pracy kierowców

Druk nr 1491


Warszawa, 20 czerwca 2013 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Komisja Spraw Wewnętrznych

ASW-020-3-2013




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu Komisja Spraw
Wewnętrznych wnosi projekt ustawy:

- zmieniający ustawę o zmianie ustawy o
transporcie drogowym oraz ustawy o
czasie pracy kierowców.

Do reprezentowania stanowiska Komisji w pracach nad projektem ustawy
został upoważniony poseł Edward Siarka.



Przewodniczący Komisji


(-) Marek Wójcik





Projekt




USTAWA
z dnia 2013 r.

zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o czasie
pracy kierowców

Art. 1.
W ustawie z dnia 5 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o
czasie pracy kierowców (Dz. U. poz. 567) w art. 1 uchyla się pkt 40.

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 14 sierpnia 2013 r.




























Uzasadnienie



Potrzeba nowelizacji ustawy z dnia 5 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy o
transporcie drogowym oraz ustawy o czasie pracy kierowców wynika z uchwalenia w
dniu 24 maja 2013 r. ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej. Ta
kluczowa dla możliwości stosowania środków przymusu bezpośredniego i broni
palnej regulacja została wymuszona przez orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego.
Ustawa weszła w życie w dniu 5 czerwca 2013 r. Ustawa dokonywała min.
nowelizacji art. 76a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.
Nowelizacji tego samego przepisu dokonała ustawa z dnia 5 kwietnia 2013 r. o
zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o czasie pracy kierowców,
która w tym zakresie wejdzie w życie w dniu 15 sierpnia 2013 r. Po tym dniu
nowelizacja ta niejako „przykryje” zmianę dokonaną w ustawie o środkach przymusu,
wprowadzając niewłaściwe odwołania na przepisy określające możliwość stosowania
środków przymusu bezpośredniego i broni palnej przez pracowników Głównego
Inspektoratu Transportu Drogowego. Przedstawiony projekt ustawy ma więc za
zadanie dostosowanie przepisów ustawy o transporcie drogowym do obowiązujących
od niedawna nowych zasad stosowania środków przymusu bezpośredniego i broni
palnej. Równoległe prace nad dwoma ustawami i wymuszony rozstrzygnięciami
Trybunału Konstytucyjnego krótki termin wejścia w życie jednej z nich spowodowały
niemożność uczynienia tego w trakcie rozpatrywania projektu ustawy o środkach
przymusu bezpośredniego i broni palnej.
Określony w art. 2 projektu termin wejścia w życie spowodowany jest wejściem w
życie rozwiązań wynikających z ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym
oraz ustawy o czasie pracy kierowców.
Skutki prawne wejścia w życie ustawy podane zostały powyżej.
Ustawa nie będzie wywoływała skutków społecznych, gospodarczych i finansowych.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.