Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym oraz ustawy - Prawo wodne

prowadzona jest racjonalna gospodarka rybacka w obwodzie rybackim oraz wprowadzenie
możliwości wydawania zezwolenia na amatorski połów ryb także w formie elektronicznej, nie
będą powodowały negatywnych skutków finansowych dla użytkowników rybackich.

Proponowane zmiany w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych obejmują
także przepisy karne. Od czasu wejścia w życie ustawy z dnia 24 września 2010 r. o zmianie
ustawy o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 200, poz. 1322) kwestionowana jest możliwość
stosowania postępowania mandatowego do wykroczeń rybackich popełnionych na
podstawie art. 27a i 27b tej ustawy z uwagi na brzmienie art. 96 § 2 ustawy z dnia 24
sierpnia 2001r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2008 r. Nr 133,
poz. 848, z późn. zm.). Należy zaznaczyć, iż zmian w przepisach karnych, w tym,
polegających na wprowadzeniu w postępowaniach przed sądem obligatoryjności orzekania
środków karnych za wykroczenia przewidziane w art. 27a i art. 27b ustawy z dnia 18 kwietnia
1985 r. o rybactwie śródlądowym, dokonano w celu nadania należytej wagi wykroczeniom
rybackim, a także wzmocnienia wychowawczej roli kary, w sytuacji gdy nałożenie mandatu
za wykroczenia byłoby nieadekwatne do stopnia szkodliwości popełnionego czynu. Zmiany
te nie były związane ze zmianą trybu karania za wykroczenia. Po wejściu w życie
powyższych zmian powstały jednak wątpliwości dotyczące możliwości stosowania trybu
postępowania mandatowego, w sytuacji gdy art. 27a i 27b ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r.
o rybactwie śródlądowym przewidują obligatoryjne orzekanie środków karnych. Wątpliwości
te są związane z interpretacją art. 96 § 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia,
w którym przewiduje się, że „w drodze mandatu karnego nie nakłada się grzywny za
wykroczenia, za które należałoby orzec środek karny”, oraz stosowania tego przepisu w
powiązaniu z art. 27a i art. 27b ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym.
Konsekwencją tego są rozbieżności w zakresie stosowania postępowania mandatowego
przez organy uprawnione do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego w tych
sprawach. W efekcie tryb ten nie jest stosowany przez Policję. Jednocześnie należy
wskazać, że pomimo zachowania w art. 23 pkt 6 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o
rybactwie śródlądowym uprawnienia dla strażników Państwowej Straży Rybackiej do
nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w tej ustawie,
wyżej wskazane wątpliwości interpretacyjne w zakresie art. 96 § 2 Kodeksu postępowania w
sprawach o wykroczenia dotyczą również Państwowej Straży Rybackiej. W celu
wyeliminowania powyższych rozbieżności interpretacyjnych zaproponowano rezygnację z
obligatoryjności środków karnych za wykroczenia rybackie na rzecz fakultatywności tych
środków poprzez wprowadzenie zmiany w ust. 3 i 4 w art. 27a oraz 27b. Mimo, iż propozycja
ta nie jest zbieżna z celem wprowadzonych wcześniej zmian  mających poprawić
skuteczność ochrony ryb, należy mieć przede wszystkim na względzie potrzebę zapewnienia
stosowania postępowania mandatowego przez wszystkie uprawnione organy. Nie bez
znaczenia jest również fakt, iż w powyższych przypadkach, gdy sprawa przekazana zostaje
do sądu, orzekanie następuje w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w
sprawach o wykroczenia, zatem, mimo obligatoryjności stosowania przez sąd środków
karnych, możliwe jest i często w praktyce stosowane, zgodnie z art. 39 Kodeksu wykroczeń
odstąpienie od wymierzenia kary lub środka karnego. Zmiana w przepisach karnych
umożliwi, w przypadku wykroczeń spenalizowanych w art. 27a i 27b ustawy o rybactwie
śródlądowym, stosowanie postępowania mandatowego i wymierzanie kary grzywny w
drodze mandatu karnego przez wszystkie uprawnione organy, przede wszystkim przez
Policję. Zaproponowane zmiany pozwolą na zlikwidowanie rozbieżności dotyczących
stosowania przepisów o rybactwie śródlądowym pomiędzy różnymi organami i ułatwią
współpracę tych organów w zakresie przestrzegania wskazanych przepisów. Po wejściu w
życie projektowanych przepisów w tym zakresie, osoby naruszające te przepisy karne mogą
zostać ukarane grzywną w drodze mandatu karnego, której minimalna i maksymalna
wysokość jest ustalana na podstawie przepisów nowelizowanej ustawy o rybactwie
śródlądowym, przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w
sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia
20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275, z późn. zm.). Ponadto
wejście w życie powyższych zmian spowoduje zmniejszenie kosztów związanych z
rozpatrywaniem spraw z zakresu wykroczeń rybackich przed sądami.

Dodatkowo proponuje się dodanie ust. 8a i 8b w art. 13 ustawy – Prawo wodne
przepisu ustanawiającego nadzór ministra właściwego do spraw rybołówstwa nad
działalnością Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej (KZGW) oraz dyrektorów
RZGW w sprawach dotyczących rybackiego korzystania z publicznych śródlądowych wód
powierzchniowych płynących do celów rybackich. Zakres kompetencji ministra właściwego
do spraw rybołówstwa, jak i znajomość tematyki reprezentowana przez urząd obsługujący
ten organ, daje podstawę merytorycznego rozstrzygania zagadnień z zakresu rybactwa
śródlądowego. Brak takiej regulacji aktualnie uniemożliwia skuteczne prowadzenie polityki w
zakresie gospodarki rybackiej, za którą minister jest odpowiedzialny. Możliwe do
zastosowania obecnie środki w postaci pism, opinii i wyjaśnień, stosowane przez Ministra
Rolnictwa i Rozwoju Wsi, mające zapobiec pojawianiu się problemów i sytuacji
konfliktowych, nie mają praktycznego przełożenia na decyzje podejmowane przez
dyrektorów RZGW i KZGW.

Ponadto w art. 3 zawarto przepis przejściowy, który umożliwia dostosowanie się
uprawnionym do rybactwa oraz właściwym organom wykonującym uprawnienie właściciela
wody w zakresie rybactwa śródlądowego do proponowanego w art. 1 pkt 1 lit. c terminu
złożenia oświadczenia o skorzystaniu z prawa do pierwszeństwa w zawarciu umowy na
dalszy okres.
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
I. Podmioty, na które wpływa projekt aktu prawnego.
Zmiany
wprowadzone
ustawą dotyczą uprawnionych do rybactwa w obwodach
rybackich oraz organów wykonujących uprawnienia Skarbu Państwa w zakresie rybactwa
śródlądowego: dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej, Prezesa Krajowego
Zarządu Gospodarki Wodnej, a także organów uprawnionych do stosowania sankcji
wynikających z nieprzestrzegania przepisów ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie
śródlądowym oraz osób naruszających te przepisy.
II. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym na budżet państwa i
budżety jednostek samorządu terytorialnego.
Przewiduje
się, że projekt ustawy nie będzie powodował skutków finansowych dla
budżetu państwa. Ewentualne niewielkie zmiany mogą dotyczyć proponowanych przepisów
karnych, które umożliwą stosowanie mandatowania. Spowoduje to najprawdopodobniej
faktyczny wzrost kar wymierzanych za wykroczenia rybackie przez Policję. W efekcie
zwiększy się kwota środków pieniężnych uzyskiwana z grzywien nałożonych w drodze
mandatu karnego, przy czym zmniejszy się wysokość kwot z grzywien nałożonych przez
sądy. Ponadto ograniczeniu powinny ulec koszty związane z rozpatrywaniem mniejszej ilości
spraw z zakresu wykroczeń rybackich przed sądami. Zatem ogólne skutki finansowe projektu
ustawy, również wynikające z wprowadzonych zmian do przepisów karnych, nie powinny
mieć istotnego wpływu na sektor finansów publicznych.
III. Wpływ regulacji na rynek pracy, wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i
przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw.

Projektowana nowelizacja ustawy nie powinna mieć istotnego wpływu na rynek pracy.
Niemniej następować będzie stabilizacja społeczno – zawodowa pracowników sektora
rybackiego. Projekt ustawy zapewni podstawy do zachowania trwałości przedsiębiorstw
działających w rybactwie śródlądowym, które właściwie wywiązują się ze swoich
obowiązków.
IV. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny.

Proponowana regulacja powinna mieć pozytywny wpływ na sytuację i rozwój
regionalny. Sprzyjać ona będzie zwiększeniu roli przedsiębiorstw rybackich. Stabilność
prowadzonych przez użytkowników rybackich działań umożliwi uczestniczenie w szerszym
zakresie w zadaniach na rzecz rozwoju regionu.
V. Konsultacje społeczne.
W konsultacjach nad projektowaną regulacją brały udział:
- Związek Producentów Ryb,
- Polskie Towarzystwo Rybackie,
- Polskie Stowarzyszenie Producentów Ryb Łososiowatych,
- Polski Związek Wędkarski,
oraz związki zawodowe i organizacje rolnicze.
VI. Zgodność projektu z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej



Warszawa, 4 stycznia 2013 r.
BAS-WAPEiM-3385/12


Pani Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej




Opinia prawna w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej
komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym
oraz ustawy – Prawo wodne (przedstawiciel wnioskodawców: poseł
Zbigniew Babalski)


Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992 r. –
Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Monitor Polski z 2012 r. poz. 32
i 819) sporządza się następującą opinię:



1. Przedmiot projektu ustawy
Projekt ustawy zawiera propozycje zmian do ustawy z dnia 18 kwietnia
1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1471, ze
zmianami) i ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r.
poz. 145, ze zmianami).
Podstawowym celem przedłożonej nowelizacji jest doprecyzowanie
przepisów regulujących uprawnienia niektórych podmiotów do chowu, hodowli
i połowu ryb. Zmiany proponowane w art. 1 pkt 1 projektu ustawy (dotyczące
art. 4 ustawy o rybactwie śródlądowym) zmierzają do uszczegółowienia zasad
określających prawa i obowiązki osób władających obwodem rybackim na
podstawie umowy zawartej z właściwym organem administracji publicznej. W
art. 1 pkt 2 projektu ustawy proponuje się, aby zezwolenie na amatorski połów
ryb w wodach uprawnionego do rybactwa mogło być wydawane także w formie
elektronicznej. Natomiast w art. 1 pkt 3 projektu ustawy projektodawcy
proponują, aby na podstawie art. 27a ust. 3 i 4 oraz art. 27b ust. 3 i 4 ustawy o
rybactwie śródlądowym, istniała możliwość, a nie jak do tej pory obowiązek
orzeczenia przez sąd określonych środków karnych. Zmiany zawarte w art. 2
projektu ustawy dotyczą wprowadzenia do art. 13 ustawy – Prawo wodne
przepisów, na mocy których w sprawach dotyczących rybackiego korzystania