Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty

cym, że dokument ten ma na terytorium tych
państw taką samą moc jak dokumenty wy-
mienione w odniesieniu do tych państw
w wykazie, o którym mowa w ust. 3, oraz że
lekarz dentysta faktycznie i zgodnie z pra-
wem wykonywał zawód jako specjalista
w danej dziedzinie przez co najmniej trzy
kolejne lata w okresie pięciu lat bezpośred-
nio poprzedzających wydanie zaświadcze-
nia, albo
5) dokumentem potwierdzającym formalne
kwalifikacje w zakresie danej specjalności
lekarskiej, świadczącym o odbyciu specjali-
stycznego kształcenia przed dniem 1 stycz-
nia 1995 r. w Królestwie Hiszpanii, oraz za-
świadczeniem, wydanym przez właściwe
władze hiszpańskie, o zdaniu egzaminu
specjalizacyjnego, przeprowadzonego w ce-
lu potwierdzenia, że kwalifikacje lekarza od-
powiadają kwalifikacjom w zakresie danej
specjalności, o których mowa w ust. 3;
6) dokumentem potwierdzającym formalne
kwalifikacje w zakresie danej specjalności
lekarskiej lub lekarsko-dentystycznej wyda-
nym przez inne niż Rzeczpospolita Polska
państwo członkowskie Unii Europejskiej in-
nym niż dokumenty wymienione w wykazie,
o którym mowa w ust. 3, lub w zakresie spe-
cjalizacji innej niż wymieniona w wykazie,
o którym mowa w art. 20b ust. 2, oraz za-
świadczeniem wydanym przez właściwe or-
gany innego niż Rzeczpospolita Polska
państwa członkowskiego Unii Europejskiej

40
stwierdzającym, że dokument potwierdzają-
cy formalne kwalifikacje w zakresie danej
specjalności lekarskiej lub lekarsko-denty-
stycznej został wydany po odbyciu odpo-
wiedniego kształcenia spełniającego mini-
malne wymogi określone w przepisach Unii
Europejskiej, a kwalifikacje te są uważane
za równoważne z kwalifikacjami poświad-
czonymi dokumentami wymienionymi w wy-
kazie, o którym mowa w ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłosi,
w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzę-
dowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Pol-
ski”, wykaz dokumentów potwierdzających for-
malne kwalifikacje w zakresie specjalizacji me-
dycznych lekarza i lekarza dentysty, będącego
obywatelem państwa członkowskiego Unii Eu-
ropejskiej.”;

13) po art. 16a dodaje się art. 16b w brzmieniu:
„Art. 16b. 1. W przypadku:
1) lekarza, lekarza dentysty posiadającego do-
kument potwierdzający formalne kwalifikacje
w zakresie specjalizacji medycznych leka-
rza, lekarza dentysty inny niż wymieniony
wykazie, o którym mowa w art. 16a ust. 3,
wyłącznie na potrzeby uznania tej specjali-
zacji, albo
2) lekarza, lekarza dentysty posiadającego do-
kument potwierdzający formalne kwalifikacje
w zakresie specjalizacji medycznych leka-
rza, lekarza dentysty wymieniony wykazie,

41
o którym mowa w art. 16a ust. 3, który nie
może przedstawić zaświadczenia wydanego
przez właściwe organy państwa członkow-
skiego Unii Europejskiej potwierdzającego
faktyczne i zgodne z prawem wykonywanie
zawodu jako specjalista w danej dziedzinie
na terytorium tego państwa członkowskiego
przez co najmniej trzy kolejne lata w okresie
pięciu lat bezpośrednio poprzedzających
wydanie zaświadczenia, albo
3) lekarza, lekarza dentysty posiadającego do-
kument potwierdzający formalne kwalifikacje
w zakresie specjalizacji medycznych leka-
rza, lekarza dentysty wydany przez inne
państwo niż państwo członkowskie Unii Eu-
ropejskiej i który może przedstawić za-
świadczenie, że posiada trzyletnie doświad-
czenie zawodowe jako specjalista w danej
dziedzinie, uzyskane na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, które
uznało to potwierdzenie kwalifikacji zawo-
dowych zgodnie z wewnętrznymi przepisami
tego państwa oraz potwierdziło uzyskane
doświadczenie zawodowe
– minister
właściwy do spraw zdrowia stosuje
przepisy o zasadach uznawania kwalifikacji
zawodowych nabytych w państwach członkow-
skich Unii Europejskiej, określone w odrębnych
przepisach, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 uprawnie-
nie do wyboru stażu adaptacyjnego albo testu
umiejętności w rozumieniu przepisów o zasa-

42
dach uznawania kwalifikacji zawodowych naby-
tych w państwach członkowskich Unii Europej-
skiej może zostać wyłączone.”;

14) w art. 17:
a) ust. 11 otrzymuje brzmienie:
„11. Minister właściwy do spraw zdrowia może uznać
program szkolenia odbytego w kraju albo za granicą
za równoważny z programem, o którym mowa
w ust. 4 pkt 1.”,
b) w ust. 13 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) szczegółowe warunki i tryb uznawania szkoleń odby-
tych w kraju lub za granicą,”;

15) w art. 20b ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Lekarz, lekarz dentysta będący obywatelem państwa
członkowskiego Unii Europejskiej ma prawo, z zastrzeże-
niem ust. 2, posługiwać się na terytorium Rzeczypospoli-
tej Polskiej oryginalnym tytułem określającym wykształ-
cenie uzyskanym w innym niż Rzeczpospolita Polska
państwie członkowskim Unii Europejskiej lub jego skró-
tem.”;

16) art. 41 otrzymuje brzmienie:
„Art. 41. 1. Lekarz ma obowiązek prowadzenia indywidualnej
dokumentacji medycznej pacjenta.
2. Sposób prowadzenia i udostępniania dokumen-
tacji medycznej przez lekarza wykonującego za-
wód w zakładzie opieki zdrowotnej określają od-
rębne przepisy.


43

3. Lekarz udostępnia dokumentację medyczną:
1) pacjentowi lub jego przedstawicielowi usta-
wowemu bądź osobie upoważnionej przez
pacjenta, a w razie śmierci pacjenta – osobie
upoważnionej przez pacjenta do uzyskiwania
dokumentacji w przypadku jego zgonu;
2) innemu lekarzowi lub uprawnionym osobom
uczestniczącym w udzielaniu świadczeń zdro-
wotnych;
3) podmiotom i organom uprawnionym na pod-
stawie odrębnych przepisów.
4. Dokumentacja medyczna jest udostępniana:
1) do wglądu;
2) w formie wypisów, odpisów lub kopii;
3) w szczególnie uzasadnionych przypadkach,
przez wydanie oryginału za pokwitowaniem
odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzy-
staniu, jeżeli uprawniony podmiot lub organ
żąda udostępnienia oryginałów dokumentacji.
5. Za udostępnienie dokumentacji medycznej
w sposób określony w ust. 3 pkt 2 lekarz może
pobierać opłatę, z zastrzeżeniem art. 121 ust. 2
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.)).
6. Maksymalna wysokość opłaty za:
1) jedną stronę wyciągu lub odpisu dokumentacji
medycznej – nie może przekraczać 0,0015
przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim

44