Poselski projekt ustawy o wykonywaniu kary pozbawienia wolności w zakładzie karnym w systemie tygodniowym

15
systemie tygodniowym we własnej, odpowiedniej do danej pory roku, odzieży,
bieliźnie i obuwiu, a także w stanie wykluczającym użycie alkoholu albo
środków odurzających lub psychotropowych oraz w stanie zdrowia i higieny
osobistej, nie stwarzającym zagrożenia sanitarno-epidemiologicznego dla
zakładu karnego. Skazany jest obowiązany poddać się odpowiednim badaniom
lekarskim.
3.
Skazany,
przy
każdorazowym stawieniu się do
zakładu karnego celem odbycia kary pozbawienia wolności w systemie
tygodniowym, zobowiązany jest posiadać środki finansowe wystarczające na
powrót do miejsca zamieszkania.
4.
Skazany
przy
każdorazowym stawieniu się do
zakładu karnego przekazuje do depozytu dokumenty, pieniądze, przedmioty
wartościowe i inne przedmioty, których nie może posiadać w celi. rodki
pieniężne znajdujące się w depozycie nie podlegają oprocentowaniu.



Art. 41.
1.
Do odbywania kary pozbawienia wolności w
systemie tygodniowym nie może zostać przyjęty skazany, który:
1)
nie
posiada
dokumentu
stwierdzającego tożsamość;
2) wymaga leczenia szpitalnego, w szczególności ze
względu na bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia
albo z powodu ostrej psychozy;
3) znajduje
się w stanie po użyciu alkoholu albo środków
odurzających lub psychotropowych albo w stanie
zdrowia i higieny osobistej, który stwarza zagrożenie
sanitarno-epidemiologiczne dla zakładu karnego;
4) nie posiada własnej, odpowiedniej do danej pory roku,
odzieży i obuwia oraz środków finansowych
wystarczających na powrót do miejsca zamieszkania.
2.
O wystąpieniu okoliczności, o których mowa w
ust. 1, dyrektor zakładu karnego niezwłocznie powiadamia sąd penitencjarny,

16
który uchyla zezwolenie na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie
tygodniowym, chyba że zachodzą wyjątkowe wypadki uzasadnione
szczególnymi okolicznościami.
3.
Przepis
art.
38
stosuje
się. Jednakże przed
wydaniem postanowienia w przedmiocie uchylenia zezwolenia, sąd
penitencjarny wysłuchuje skazanego.
4.
W
wypadku
nie
uchylenia
zezwolenia,
skazanego przyjmuje się do odbycia kary pozbawienia wolności w systemie
tygodniowym.

Art.
42. W
wyodrębnionym oddziale lub celach zakładu
karnego, w którym wykonywana jest kara pozbawienia wolności w systemie
tygodniowym:
1) cele mieszkalne skazanych mogą pozostawać otwarte
przez całą dobę;
2) skazanym można zezwalać na branie udziału w zajęciach
i imprezach kulturalno-oświatowych lub sportowych;
3) skazany ma prawo do wykonywania praktyk religijnych;
4) skazani mogą poruszać się po terenie zakładu karnego
w czasie i miejscach ustalonych w porządku wewnętrznym;
5) skazani
korzystają z własnej odzieży, bielizny i obuwia;
6) skazani
mają prawo do samokształcenia;
7) skazanym, w miarę możliwości, umożliwia się dokonywanie
zakupów artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych
na terenie zakładu karnego za pieniądze pozostające do ich
dyspozycji;
8) korespondencja skazanych podlega nadzorowi administracji
zakładu karnego;
9) skazanym, w miarę możliwości, stwarza się warunki do
przeprowadzania rozmów telefonicznych z aparatów

17
samoinkasujących, znajdujących się na terenie zakładu
karnego; rozmowy telefoniczne nie podlegają kontroli
administracji zakładu karnego.



Art. 43.
Skazany ma prawo w szczególności do:
1) odpowiedniego ze względu na zachowanie zdrowia
wyżywienia, warunków bytowych, pomieszczeń oraz
odpowiednich warunków higieny;
2) utrzymywania więzi z rodziną i innymi osobami bliskimi,
przez korespondencję lub, w miarę możliwości, kontakt
telefoniczny;
3) korzystania z wolności religijnej;
4) korzystania, w miarę możliwości, z urządzeń i zajęć
kulturalno-oświatowych i sportowych, radia, telewizji,
książek i prasy;
5) komunikowania się z obrońcą, pełnomocnikiem oraz
wybranym przez siebie przedstawicielem, o którym mowa
w art. 42 Kodeksu karnego wykonawczego;
6) komunikowania
się z podmiotami, o których mowa w art. 38
§ 1 Kodeksu karnego wykonawczego;
7) zapoznawania się z opiniami i wnioskami, sporządzonymi
przez administrację zakładu karnego, stanowiącymi
podstawę podejmowanych wobec niego decyzji;
8) składania wniosków, skarg i próśb organowi właściwemu do
ich rozpatrzenia oraz przedstawiania ich, w nieobecności
innych osób, administracji zakładu karnego, kierownikom
jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, sędziemu
penitencjarnemu, prokuratorowi i Rzecznikowi Praw
Obywatelskich;
9) prowadzenia korespondencji z organami ścigania, wymiaru
sprawiedliwości i innymi organami państwowymi,

18
samorządowymi oraz z Rzecznikiem Praw Obywatelskich, a
także z organami powołanymi na podstawie ratyfikowanych
przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych
dotyczących ochrony praw człowieka.



Art. 44.
Skazanego po pierwszym umieszczeniu w zakładzie
karnym należy niezwłocznie poinformować o przysługujących mu prawach i
ciążących na nim obowiązkach, a zwłaszcza umożliwić mu zapoznanie się z
przepisami niniejszej ustawy i Kodeksu karnego wykonawczego oraz
regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania kary pozbawienia
wolności w systemie tygodniowym oraz poddać odpowiednim badaniom
lekarskim.

Art.
45. W
przypadku
rażącego naruszenia przez skazanego
porządku ustalonego w zakładzie karnym, można wobec niego zastosować
środki przymusu bezpośredniego, a także odizolować od pozostałych
osadzonych. Przepisy Rozdziału II ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie
Więziennej (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761, z późn. zm.3)) – Zakres
uprawnień Służby Więziennej, stosuje się odpowiednio.



Art. 46.
1.
Przy umieszczaniu skazanego w celi mieszkalnej
bierze się pod uwagę w szczególności:
1) potrzebę zapewnienia porządku oraz bezpieczeństwa w
zakładzie karnym;
2) zalecenia lekarskie, psychologiczne i rehabilitacyjne, o ile
skazany poinformował o nich przy przyjęciu do zakładu
karnego;
3) potrzebę kształtowania właściwej atmosfery wśród
skazanych;
4) konieczność zapobiegania samoagresji i popełnianiu
przestępstw w trakcie odbywania kary.

19
2.
Skazany
otrzymuje
do
użytku w zakładzie karnym
pościel, ścierkę do naczyń i sprzęt stołowy, o ile nie korzysta z własnych. Na
prośbę skazanego wydaje się mu do użytku piżamę, pantofle ranne, ręcznik
oraz środki i sprzęt do utrzymania higieny osobistej.



Art. 47.
1.
Do dyspozycji skazanego pozostają pieniądze
i przedmioty wartościowe, jeżeli nie zostały zatrzymane.
2.
Znalezione
w
czasie
kontroli
przedmioty,
których skazany nie może posiadać, podlegają zatrzymaniu, zaś przedmioty,
których właściciela ustalono, przekazuje się do depozytu. Przedmioty, których
właściciela nie ustalono, podlegają zniszczeniu, pieniądze zaś oraz przedmioty
wartościowe przekazuje się na rzecz Skarbu Państwa. Ze zniszczenia
przedmiotów oraz przekazania pieniędzy i przedmiotów wartościowych
sporządza się protokół.
3.
Przy
każdorazowym opuszczeniu zakładu
karnego, po odbyciu kolejnego okresu kary, skazany otrzymuje z depozytu
pieniądze i przedmioty wartościowe pozostające do jego dyspozycji, a także
dokumenty i inne przedmioty, które przekazał do depozytu po stawieniu się do
zakładu karnego.



Art.
48.
1.
Skazanemu w trakcie pobytu w zakładzie
karnym zapewnia się bezpłatnie świadczenia zdrowotne, leki i artykuły
sanitarne.
2.
wiadczenia zdrowotne są udzielane tylko w
stanie nagłym, w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz.
2135, z późn. zm.4)).
3.

Skazanemu
świadczenia zdrowotne mogą być
udzielane na wniosek osoby wykonującej świadczenie w obecności
funkcjonariusza Służby Więziennej niewykonującego zawodu medycznego,
jeżeli wymaga tego bezpieczeństwo tej osoby.