Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa

Druk nr 606

Warszawa, 16 kwietnia 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Komisja Nadzwyczajna "Przyjazne

Państwo" do spraw związanych z
ograniczaniem biurokracji
NPP-020-3-2008



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu Komisja Nadzwyczajna
"Przyjazne Państwo" do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji wnosi
projekt ustawy:


- o zmianie ustawy - Ordynacja
podatkowa.

Do reprezentowania stanowiska Komisji w pracach nad projektem ustawy
został upoważniony poseł Mirosław Sekuła.

Przewodniczący Komisji

(-) Janusz Palikot







projekt

USTAWA
z dnia 2008 r.

o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa


Art. 1.
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2005 r. Nr 8 poz. 60, z
późn. zm.)) w art. 306g § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Organy podatkowe, w zakresie, o którym mowa w art. 112 § 1, wydają zaświadczenie
o wysokości zaległości podatkowych zbywającego:
1) na wniosek zbywającego;
2) na wniosek nabywcy, za zgodą zbywającego.”.

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2008 r.












1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005 r. Nr 85, poz.
727, Nr 86, poz. 732, Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr
217, poz. 1590, Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378, Nr 225,
poz. 1671.



UZASADNIENIE

1.Wyjaśnienie celu ustawy.
Celem ustawy jest umożliwienie uzyskania zaświadczenia o wysokości zaległości
podatkowych zbywcy, chroniącego nabywcę przed odpowiedzialnością za zaległości
podatkowe zbywcy, również przez samego zbywcę (obok aktualnej możliwości uzyskania
takiego zaświadczenia przez nabywcę za zgodą zbywcy).

2. Przedstawienie stanu obecnego.
Zgodnie z aktualnie obowiązującym stanem prawnym nabywca przedsiębiorstwa,
zorganizowanej części przedsiębiorstwa i składników majątku związanego z prowadzoną
działalnością gospodarczą (jeżeli ich wartość jednostkowa w dniu zbycia wynosi co najmniej
16.100 zł) odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia
nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (art. 112
ust. 1 Ordynacji podatkowej).

Zgodnie natomiast z art. 112 ust. 6 Ordynacji podatkowej nabywca nie odpowiada za
zaległości podatkowe, które nie zostały wykazane w zaświadczeniu, o którym mowa w art.
306g ustawy.

Zaświadczenia, o których mowa w art. 306g Ordynacji podatkowej (wydawane na formularzu
ZAS-Z) wydawane są przez organy podatkowe na wniosek nabywcy (powinno być
„potencjalnego nabywcy”) za zgodą podatnika. Z powyższego wynika, że tylko
zaświadczenia wydane przez organ na wniosek potencjalnego nabywcy za zgodą podatnika
chronią osobę, która uzyskując zaświadczenie stała się faktycznym nabywcą (kupiła od
podatnika przedsiębiorstwo etc.). Teoretycznie więc w przypadku prowadzenia negocjacji z
kilkoma podmiotami lub przetargu, każdy z potencjalnych nabywców powinien osobno
zwrócić się do właściwego organu podatkowego o wydanie stosownego zaświadczenia o
wysokości zaległości podatkowych zbywcy, aby uchronić się od powyżej opisanej
odpowiedzialności.

Tymczasem w obrocie prawnym funkcjonuje jeszcze inny rodzaj zaświadczenia: o
niezaleganiu w podatkach lub o wysokości zaległości podatkowych podatnika (ZAS-W). To


zaświadczenie wydawane jest na wniosek samego podatnika, na podstawie art. 306e
Ordynacji podatkowej.

Oba rodzaje zaświadczeń co do zasady obejmują te same informacje.

Tymczasem jak wynika z powyżej cytowanego art. 112 ust. 6 Ordynacji podatkowej, przed
odpowiedzialnością za długi podatkowe zbywcy chroni nabywcę wyłącznie zaświadczenie
uzyskane przez potencjalnego nabywcę, natomiast zaświadczenie przedstawione przez
zbywcę uzyskane w tym samym urzędzie na jego własny wniosek już takiej ochrony nabywcy
nie zapewnia- mimo, że oba rodzaje zaświadczeń obejmują podobny zakres informacji.

3. Różnice między dotychczasowym a przewidywanym stanem prawnym.
Jedyną różnicą pomiędzy stanem aktualnym a wynikającym z przedstawionej propozycji jest
możliwość uzyskania zaświadczenia o wysokości zaległości podatkowych zbywcy w trybie
art. 306g. również przez samego zbywcę.

4. Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne.
Wprowadzenie proponowanych zmian pozwoli ułatwić tryb uzyskiwania zaświadczeń o
wysokości zaległości podatkowych zbywcy, o które występują podatnicy przed dokonaniem
transakcji nabycia przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub aktywów
trwałych o określonej wartości. Uprości to procesy transakcyjne, zwłaszcza w sprawach, w
których występuje kilku potencjalnych nabywców. Nie przewiduje się skutków finansowych
w związku z wprowadzeniem proponowanych zmian.
5. Ocena zgodności z prawem Unii Europejskiej.
Przedmiot projektu ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.



Warszawa, 28 kwietnia 2008 r.
BAS-WAEM-1115/08
Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej
Opinia prawna
w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa (przedstawiciel
wnioskodawców: poseł Mirosław Sekuła)
Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca
1992 roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Monitor Polski z 2002 r., Nr 23,
poz. 398, ze zmianami) sporządza się następującą opinię:
1. Przedmiot projektu ustawy
Projekt przewiduje zmianę art. 306g §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
– Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zmianami).
Proponowana zmiana umożliwi zbywającemu – przedsiębiorstwo, jego
zorganizowaną część, składniki majątku związanego z prowadzoną działalnością
gospodarczą – uzyskanie zaświadczenia od organu podatkowego o wysokości
zaległości podatkowych zbywającego.
Proponowana ustawa ma wejść w życie z dniem 1 października 2008 r.
2. Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem
Prawo Unii Europejskiej nie zawiera przepisów regulujących
zagadnienia będące przedmiotem projektu ustawy.
3. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa
Unii Europejskiej
Przepisy projektu nie należą do materii regulacji prawa UE.