Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

Zmiana z art. 2 pkt 1 związana jest z doprecyzowaniem zapisu ustawy o świadczeniach
zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych wprowadzonego w lutym 2009 r.
ustawą o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Doprecyzowania
wymaga art. 66 ust. 1 pkt 30. Zmiana jest konieczna z uwagi na rozbieżność pomiędzy treścią
ustawy o pomoc społecznej art.108 ust.3 ustawy o pomocy społecznej, a art. 66 ust.1 pkt 30
ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych. Obowiązujący
art. 108 ust.3 ustawy o pomocy społecznej stanowi wskazuje, że ośrodek pomocy społecznej
opłaca składkę na ubezpieczenie zdrowotne na zasadach określonych w przepisach o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych za osoby, które
zawarły kontrakt socjalny na zasadach określonych w art. 50 ust.2 ustawy o promocji
zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, natomiast art. 66 ust. 1 pkt 30 ustawy o
świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych stanowi, że ośrodek
pomocy społecznej opłaca składkę zdrowotna za osoby które podpisały każdy kontrakt
socjalny. Zaproponowana zmiana usunie istniejące rozbieżności.
Zmiana art. 2 pkt 2 jest związana ze zmianą art. 2 pkt 1. Zmiana w art. 86 ust. 1 pkt 11 ustawy
o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, uzupełnia treść
przepisu stosownie do zmiany w art.66 ust.1 pkt 30 (poprzez dodanie zapisu „w wyniku
zastosowania procedury, o której mowa w art. 50 ust.2 ustawy o promocji zatrudnienia i
instytucjach rynku pracy”) oraz uzupełnia przepis o przypadkowo wykreślony zapis
zobowiązujący ośrodki pomocy społecznej do opłacania składek na ubezpieczanie zdrowotne
za osoby kierowane do uczestnictwa w zajęciach w centrum integracji społecznej. W chwili
obecnej w tym zakresie istnieje luka prawna, która wymaga jak najszybszego
wyeliminowania.
Projekt zakłada w art. 3 zachowanie w mocy obecnie obowiązujących rozporządzeń
wydanych na podstawie art. 52 ust. 3 oraz art.118 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej do czasu
wydania nowych rozporządzeń, nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy.
W projekcie przewiduje się, że ustawa wejdzie w życie o upływie 14 dni od dnia ogłoszenia
za wyjątkiem art.1 pkt lit. b którego wejście w życie byłoby odroczone do dnia 1 stycznia
2015 r.

Projekt ustawy nie powoduje skutków finansowych dla budżetu państwa oraz budżetów
jednostek samorządów terytorialnych.

15

Przedłożony projekt ustawy nie był poddany konsultacjom społecznym w rozumieniu art. 34
ust. 3 Regulaminu Sejmu RP.

Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.

16


Warszawa, 1 września 2010 r.


BAS-WAPEiM-1376/10


Pan Grzegorz Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej



Opinia prawna o zgodności komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy
o pomocy społecznej oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych
(przedstawiciel wnioskodawców: poseł Krzysztof Michałkiewicz)


Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992r. –
Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2009 r. Nr 5, poz. 47 ze zm.) sporządza się
następującą opinię:


I. Przedmiot projektu ustawy
Analizowany projekt ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz
ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych, zwany dalej „projektem ustawy”, ma na celu uregulowanie
wybranych aspektów funkcjonowania systemu opieki społecznej, co nastąpić ma
przez nowelizację dwóch, powyżej wskazanych ustaw.
Nowelizacja ustawy o pomocy społecznej umożliwiać ma m.in.
wstrzymywanie wypłaty osobom bezrobotnym świadczeń pieniężnych w
przypadku przerwania przez nie lub odmowy uczestnictwa w poza
zatrudnieniowych formach zajęć (np. stażach, szkoleniach, pracach
interwencyjnych etc.) oraz wypłatę zasiłku okresowego i zasiłku celowego na cele
realizacji postanowień kontraktu społecznego. Projekt ustawy ustala maksymalny
okres korzystania z całodobowego pobytu w środowiskowym domu samopomocy,
ustala warunki pobytu w rodzinnych domach pomocy przez osoby starsze
i niepełnosprawne, określa wysokość opłat uiszczanych za pobyt w domu pomocy
społecznej i wymogi odnośnie do kubatury pomieszczeń.
Nowelizacja ustawy o pomocy społecznej przewiduje również przepisy
dotyczące pracowników socjalnych oraz ustala zasady wynagradzania za
sprawowanie opieki. Zmiany w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych mają na celu ujednolicenie zasad
uiszczania przez ośrodki pomocy społecznej składek na ubezpieczenie zdrowotne
na rzecz osób, które zawarły kontrakt socjalny i które nie podlegają obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnemu z innego tytułu.

II. Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem ustawy
Problematyka zabezpieczeń społecznych nie stanowi obszaru szczegółowej
regulacji prawa unijnego. Artykuł 153 TfUE przewiduje jedynie, że Unia wspiera i
uzupełnia działania państw członkowskich w dziedzinie zabezpieczenia
społecznego i ochrony socjalnej pracowników, lecz uchwalone w tych ramach
przepisy nie mogą naruszać praw państw członkowskich do określenia
podstawowych zasad ich systemów zabezpieczenia społecznego i znacząco
wpływać na równowagę finansową tych systemów. Artykuł 48 TfUE upoważnia
natomiast Parlament Europejski i Radę do przyjmowania w dziedzinie
zabezpieczenia społecznego środków niezbędnych do ustanowienia swobodnego
przepływu pracowników. Przyjęte na tej podstawach akty prawne, w tym głównie
dyrektywy, nie odnoszą się do materii objętej projektem ustawy.
W utrwalonym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
również podkreśla się pierwszoplanową rolę, jaką odgrywają państwa
członkowskie w zakresie wprowadzania w życie i realizacji celów polityki
społecznej1. Nawet jeżeli cele tej polityki realizowane są w ramach kompetencji
wyznaczonych przez przytoczone przepisy traktatowe, przysługujących zarówno
Wspólnocie (Unii) jak i państwom członkowskim, państwa te nadal posiadają
znaczny margines swobody regulacyjnej w definiowaniu krajowych polityk
społecznych, ich koordynacji na poziomie Unii oraz ustalaniu sposobów ich
realizacji2.
1 Wyroki TS: z dnia 29 września 1987 r. w sprawie 126/86 F. R. Giménez Zaera p. Institut national de la sécurité
sociale i Trésorerie générale de la sécurité sociale, Rec. 1987, s. 3697; z dnia 17 marca 1993 r. w sprawie C-72/91
oraz C-73/91 Sloman Neptun Schiffahrts AG p. Seebetriebsrat Bodo Ziesemer der Sloman Neptun Schiffahrts AG,
Rec. 1993, s. I-887.
2 Wyrok TS: z dnia 24 lutego 1994 r. w sprawie C-343/92 M. A. Roks p. Bestuur van de Bedrijfsvereniging voor de
Gezondheid, Geestelijke en Maatschappelijke Belangen, Rec. 1994, s. I-571; z dnia 1 lutego 1996 r. w sprawie C-
280/94 Y. M. Posthuma-van Damme p. Bestuur van de Bedrijfsvereniging voor Detailhandel, Rec. 1996, s. I-179.
III. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa
Unii Europejskiej

Przepisy prawa Unii Europejskiej nie ustalają wymogów w odniesieniu do
materii objętej projektem ustawy.

IV. Konkluzja
Opiniowany projekt ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz
ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.


Dyrektor Biura Analiz
Sejmowych

Michał Królikowski