Poselski projekt ustawy o zapobieganiu skutkom powodzi

3) obszary, między linią brzegu a wałem przeciwpowodziowym lub naturalnym wysokim
brzegiem, w który wbudowano trasę wału przeciwpowodziowego, a także wyspy i przymuliska,
o których mowa w art. 18, stanowiące działki ewidencyjne;
4) pas techniczny w rozumieniu art. 36 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich
Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153,
poz. 1502, z późn. zm.).
Mapy zagrożenia powodziowego i mapy ryzyka powodziowego, zgodnie z projektem ustawy
o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw, będą przekazywane w szczególności
właściwym wójtom, starostom, marszałkom województw i wojewodom, czyli organom właściwym
w sprawach planowania i zagospodarowania przestrzennego.
Z uwagi na fakt, że sporządzenie dokumentów planistycznych wymaganych dyrektywą
2007/60/WE wymaga poniesienia znacznych nakładów finansowych, opracowywanie kolejnego
planu, proponowanego przez poselski projekt ustawy, bez wskazania możliwości i zakresu jego
opracowania, a także bez wskazania źródeł finansowania, wydaje się niecelowe.

Odnosząc się do kwestii obowiązkowej kontroli, o której mowa w art. 6 projektowanej ustawy,
należy zauważyć, że cieki wodne, w tym rzeki nie są obiektami budowlanymi, nie mogą więc
podlegać kontroli w myśl przepisów ustawy – Prawo budowlane. Projektodawca nie określa w jakim
zakresie miałaby być przeprowadzana „okresowa kontrola” rzek i cieków wodnych, przy czym
zasygnalizować należy, że terminy te są synonimami. Należy również zwrócić uwagę, że
w administracji regionalnych zarządów gospodarki wodnej oraz marszałków województw znajduje się
blisko 100 tys. km rzek i potoków górskich oraz kilkaset różnego rodzaju obiektów
hydrotechnicznych. Obowiązki właściciela lub zarządcy obiektów budowlanych do których zaliczane
są budowle hydrotechniczne, w zakresie okresowych kontroli, określone są w art. 62 ustawy – Prawo
budowlane. Kontrole takie są obecnie wykonywane, także dwa razy do roku i nie wydaje się zasadne
powielanie tego obowiązku w nowej regulacji. Problem w utrzymaniu obiektu nie wynika z braku
okresowych kontroli, ale przede wszystkim z powodu niewystarczających środków finansowych na
ich utrzymanie, w szczególności remontów zalecanych w wyniku kontroli okresowej. W praktyce,
kontrole najważniejszych obiektów administrowanych przez regionalne zarządy gospodarki wodnej
kontrole przeprowadzane są dwa razy do roku.
Projekt nowelizacji ustawy – Prawo wodne przewiduje wprowadzenie specjalnej służby pod
nazwą – Państwowa Służba ds. Bezpieczeństwa Budowli Piętrzących, działającej w strukturach
Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej poprzez przekształcenie obecnie istniejącego Ośrodka
Technicznej Kontroli Zapór IMGW. Zadaniem tej służby będzie wykonywanie badań i pomiarów
pozwalających na opracowanie oceny stanu technicznego i stanu bezpieczeństwa budowli
hydrotechnicznych, oceny stanu technicznego i stanu bezpieczeństwa budowli piętrzących,
prowadzenie bazy danych dotyczących budowli piętrzących zawierającej dane techniczne,
administracyjne oraz informacje o stanie technicznym i stanie bezpieczeństwa tych budowli,
opracowywanie na podstawie wykonanych ocen stanu technicznego i stanu bezpieczeństwa budowli
piętrzących, raportu o stanie bezpieczeństwa tych budowli.
Informacje dotyczące stanu koryt rzecznych gromadzone są w miarę możliwości przez służby
terenowe, odpowiednio regionalne zarządy gospodarki wodnej i wojewódzkie zarządy melioracji
i urządzeń wodnych. Należy podkreślić, że objęcie stałym przeglądem cieków o długości blisko
100 tys. km, jest niemożliwe, biorąc pod uwagę obecny stan zatrudnienia w wymienionych
jednostkach. Najważniejsze problemy dotyczące stanu cieków są znane służbom gospodarki wodnej,
natomiast tak jak w przypadku utrzymania budowli hydrotechnicznych brak jest od wielu lat
odpowiednich środków finansowych na realizację zadań w zakresie utrzymania wód.

Reasumując, należy stwierdzić, że Rada Ministrów od około półtora roku prowadzi prace nad
projektem ustawy o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw konsumującym
w całości proponowany poselski projekt ustawy o zapobieganiu skutkom powodzi. Projekt ustawy
o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw obejmuje w sposób kompleksowy
wszystkie zagadnienia wynikające z dyrektyw unijnych oraz wynikające z merytorycznych przesłanek
zabezpieczenia przed powodzią kraju. Mając na względzie powyższe, należy zintensyfikować prace
i przyspieszyć działania w odniesieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz
niektórych innych ustaw, aniżeli wprowadzać w tym zakresie kolejne nowe przedłożenia.
Wobec powyższego, uchwalanie nowej ustawy o zapobieganiu skutkom powodzi, w ocenie
Rządu, wydaje się niezasadne.