Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o Policji

26
także z tego powodu, że przy ich formułowaniu nie dostrzeżono konsekwencji, jakie będą się
wiązać z wejściem w życie w dniu 8 czerwca 2010 r. ustawy z dnia 5 listopada 2009 r.
o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy – Kodeks
karny wykonawczy, ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw
(Dz. U. Nr 206, poz. 1589).
W powyżej wskazanej ustawie przewidziano m.in. nowelizację art. 60 § 6 K.k.,
prowadzącą do określenia w pkt 1 tego przepisu sposobu wymiaru kary nadzwyczajnie
złagodzonej, jeżeli czyn stanowi zbrodnię zagrożoną co najmniej karą 25 lat pozbawienia
wolności. W takiej sytuacji, po wejściu w życie powołanej nowelizacji, sąd stosujący
nadzwyczajne złagodzenie kary będzie mógł wymierzyć sprawcy terminową karę
pozbawienia wolności w wymiarze od 8 do 15 lat.
W tym stanie rzeczy krytykę wskazującą na ograniczenie wymiaru kary dla
małoletniego sprawcy zabójstwa kwalifikowanego wyłącznie do jednej kary (25 lat
pozbawienia wolności) oraz na brak możliwości korzystania z nadzwyczajnego złagodzenia
kary przy zabójstwach typu kwalifikowanego należy uznać za nieuzasadnioną.
Wśród opinii odnoszących się do sankcji przewidzianej za kwalifikowane typy
zbrodni zabójstwa była również opinia postulująca ograniczenie zagrożenia ustawowego za
kwalifikowane typy zbrodni zabójstwa do jednego rodzaju kary – dożywotniego pozbawienia
wolności. W opinii Prokuratora Apelacyjnego w Poznaniu wskazano, że prokuratorzy obszaru
właściwości miejscowej tej prokuratury podnosili, że tylko takie ukształtowanie ustawowego
zagrożenia stanowić będzie gwarancję, iż kara ta spełni swoją rolę w zakresie prewencji
ogólnej oraz szczególnej.
Zmiany przewidziane w projektowanym art. 223 K.k. nie budziły zastrzeżeń
podmiotów, którym projekt został przedstawiony do konsultacji.
W opinii Prokuratora Apelacyjnego w Poznaniu wskazano jedynie na potrzebę
rozważenia podniesienia górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego

za występek określony w projektowanym art. 223 § 1 K.k. z 10 do 15 lat pozbawienia
wolności.
Uwagi tej nie uwzględniono, ponieważ nie została ona wsparta żadną argumentacją
merytoryczną, która wskazywałaby na nieadekwatny charakter dotychczasowej sankcji.
Niezależnie od tego podnieść należy, że projektowany art. 223 § 1 K.k. nie jest
ukierunkowany na wzmocnienie ochrony przez podwyższenie ustawowego zagrożenia, ale
przez poszerzenie zakresu normowania tego przepisu, w zakresie odnoszącym się do czynnej
napaści dokonywanej przez sprawców działających wspólnie i w porozumieniu.

27
Projekt został skierowany do Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego, działającej przy
Ministrze Sprawiedliwości.

3. Skutki finansowe i społeczno-gospodarcze
Nie można wykluczyć możliwości, że wejście w życie projektowanej ustawy
spowoduje wzrost wydatków budżetowych, z uwagi na ewentualność zaistnienia wyższych
kosztów związanych z wykonywaniem kar orzeczonych na podstawie przepisów
przewidujących zaostrzoną, w stosunku do obowiązującego stanu prawnego,
odpowiedzialność karną. Koszty te jednak mogą zostać zrównoważone, a nawet
przewyższone, przez korzyści będące następstwem wzmocnionego generalnoprewencyjnego
oddziaływania nowych przepisów, które może wpłynąć na zmniejszenie się liczby niektórych
kategorii przestępstw.
Dotyczy to także czynów karalnych popełnianych przez nieletnich. Z danych
statystycznych Ministerstwa Sprawiedliwości wynika bowiem, że w odniesieniu do tej
kategorii sprawców czyny karalne wyczerpujące znamiona przestępstw określonych
w

rozdziale XXIX Kodeksu karnego (przestępstwa przeciwko działalności instytucji
państwowych i samorządu terytorialnego) stały się w ostatnich latach istotnym problemem
społecznym, który wymaga stanowczego przeciwdziałania. O ile w 2006 r. odnotowano 155,
zaś w 2007 r. 146 czynów karalnych godzących we wskazane wyżej dobra prawne, to
w 2008 r. czynów takich było już 386, w tym 17 czynów wyczerpujących znamiona
przestępstwa czynnej napaści na funkcjonariusza publicznego (art. 223 K.k.).
Dokonanie bliższych oszacowań w omawianym zakresie nie jest w chwili obecnej
możliwe, także z uwagi na okoliczność, że istotny wpływ na ostateczne skutki stosowania
projektowanych przepisów będzie miało ukształtowane na ich podstawie orzecznictwo sądów.
Zaakcentowania wymaga natomiast wysokie prawdopodobieństwo zaistnienia
korzystnych skutków społecznych związanych z wprowadzeniem projektowanych rozwiązań,
przejawiających się podniesieniem realnego bezpieczeństwa osób podejmujących – zarówno
z uwagi na pełnienie obowiązków służbowych, jak i bez ustawowego obowiązku w tym
zakresie – działania na rzecz ochrony porządku prawnego, jak również obniżeniem lęku
przed przestępczością i wzrostem autorytetu prawa.

4. Zainteresowanie pracami nad projektem ustawy
Projekt niniejszej ustawy został udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej,
stosownie do postanowień ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej

28
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.) i w tym trybie nie
zgłoszono zainteresowania pracami nad projektem.

5. Zgodność z przepisami Unii Europejskiej
Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.






14-04-dg