Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw

logiczne, chemiczne, fizyczne, odzwierzęce czynniki
chorobotwórcze oraz związana z nimi oporność na
środki przeciwdrobnoustrojowe, określone w prawda-
wstwie weterynaryjnym, a także w przepisach dotyczą-
cych pasz oraz bezpieczeństwa żywności i żywienia.
Art. 24. 1. Badanie laboratoryjne mięsa na obecność włośni jest
przeprowadzane w:
1) pomieszczeniu, o którym mowa w rozporządzeniu
(WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szcze-
gólne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do
żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L
139 z 30.04.2004, str. 55, z późn. zm.; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 14)
w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 9,
udostępnianym pracownikom Inspekcji lub osobom
wyznaczonym na podstawie art. 16 i 18 przez pod-
mioty prowadzące działalność w zakresie produkcji
produktów pochodzenia zwierzęcego lub
2) innym przeznaczonym do tego celu pomieszczeniu,
którym dysponuje Inspekcja.
2. Pomieszczenie określone w ust. 1, w którym jest prze-
prowadzane badanie laboratoryjne mięsa na obecność
włośni, zwane dalej „pracownią badania mięsa na obec-
ność włośni”, powiatowy inspektorat weterynarii wypo-
saża w odczynniki i sprzęt niezbędny do prawidłowego
przeprowadzenia tego badania, zgodnie z rozporządze-
niem Komisji (WE) nr 2075/2005 z dnia 5 grudnia
2005 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące
urzędowych kontroli w odniesieniu do włośni (Trichi-
nella) w mięsie (Dz. Urz. UE L 338 z 22.12.2005, str.
60, z późn. zm.).

5
3. Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej lub osoba
przez niego upoważniona kontroluje, czy w pracowni
badania mięsa na obecność włośni są spełniane wyma-
gania w zakresie systemu zarządzania wskazanym
w art. 12 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 882/2004.
4. Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej o stwierdze-
niu naruszenia wymagań określonych w ust. 3 w pra-
cowni badania mięsa na obecność włośni przez:
1) osobę wyznaczoną na podstawie art. 16 lub 18 – in-
formuje powiatowego lekarza weterynarii;
2) pracownika Inspekcji – informuje wojewódzkiego
lekarza weterynarii.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, powiato-
wy lekarz weterynarii nakazuje, w drodze decyzji admi-
nistracyjnej, osobom wyznaczonym na podstawie art. 16
lub 18 do przeprowadzenia badania laboratoryjnego
mięsa na obecność włośni, usunięcie stwierdzonych na-
ruszeń, określając sposób i termin ich usunięcia.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, pracownik
Inspekcji ponosi odpowiedzialność porządkową lub
dyscyplinarną na zasadach określonych w przepisach
odrębnych.
Art. 25. 1. Aby zapewnić jednolity sposób przeprowadzania ba-
dań laboratoryjnych dla celów kontroli urzędowych
określonych w rozporządzeniu nr 882/2004, związa-
nych z realizacją zadań, o których mowa w art. 3
ust. 1, tworzy się system laboratoriów urzędowych,
obejmujący akredytowane laboratoria.
2. W ramach systemu, o którym mowa w ust. 1, działają:
1) laboratoria urzędowe w rozumieniu art. 12 rozpo-
rządzenia nr 882/2004, obejmujące:

6
a) zakłady higieny weterynaryjnej, w tym pra-
cownie badania mięsa na obecność włośni,
b) laboratoria państwowych instytutów badaw-
czych,
c) laboratoria weterynaryjne wchodzące w skład
innych niż wymienione w lit. a jednostek or-
ganizacyjnych Inspekcji,
d) inne laboratoria zatwierdzone przez Głównego
Lekarza Weterynarii;
2) krajowe laboratoria referencyjne w rozumieniu
art. 33 rozporządzenia nr 882/2004.
3. Główny Lekarz Weterynarii wyznacza laboratoria
urzędowe, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a – c, do
przeprowadzenia badań laboratoryjnych w zakresie
określonym w ust. 1.
4. Główny Lekarz Weterynarii, wyznaczając laborato-
rium urzędowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a,
do przeprowadzenia badań laboratoryjnych mięsa na
obecność włośni, wskazuje pracownię badania mięsa
na obecność włośni, na podstawie informacji przeka-
zanych przez powiatowego lekarza weterynarii za po-
średnictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii.
5. Jeżeli brak jest laboratorium urzędowego, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a – c, do przeprowadzenia
wymaganych badań laboratoryjnych, Główny Lekarz
Weterynarii może wyznaczyć do przeprowadzenia
tych badań krajowe laboratorium referencyjne.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, funkcję kra-
jowego laboratorium referencyjnego, w zakresie okre-
ślonym w wyznaczeniu, pełni krajowe albo wspólno-
towe laboratorium referencyjne znajdujące się na tery-

7
torium innego państwa członkowskiego Unii Europej-
skiej lub państwa członkowskiego Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
zwanego dalej „państwem członkowskim EFTA”,
wyznaczone przez Głównego Lekarza Weterynarii, po
zasięgnięciu opinii właściwego krajowego laborato-
rium referencyjnego.
7. Jeżeli brak jest krajowego laboratorium referencyjne-
go, które można wyznaczyć do przeprowadzenia wy-
maganych badań laboratoryjnych, Główny Lekarz
Weterynarii, po zasięgnięciu opinii Rady do spraw
Laboratoriów, wyznacza do przeprowadzenia tych ba-
dań znajdujące się na terytorium innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa człon-
kowskiego EFTA krajowe albo wspólnotowe labora-
torium referencyjne.
8. Laboratoria urzędowe są poddawane w zakresie sto-
sowanych metod badawczych regularnym badaniom
porównawczym przeprowadzanym przez krajowe la-
boratorium referencyjne, a gdy brak jest takiej możli-
wości – przez krajowe lub wspólnotowe laboratorium
referencyjne znajdujące się na terytorium innego pań-
stwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
członkowskiego EFTA.
9. Główny Lekarz Weterynarii sporządza, w sposób
określony przez Komisję Europejską, wykaz krajo-
wych laboratoriów referencyjnych oraz innych labora-
toriów, których obowiązek publikowania wynika
z
przepisów Unii Europejskiej, aktualizuje go

i umieszcza na stronie internetowej administrowanej
przez Główny Inspektorat Weterynarii.”;

8
7) po art. 25 dodaje się art. 25a – 25d w brzmieniu:
„Art. 25a. 1. Kierownik laboratorium, o którym mowa w art. 25
ust. 2 pkt 1 lit. d, ubiegającego się o status laborato-
rium urzędowego zatwierdzonego do przeprowadza-
nia badań laboratoryjnych w danym kierunku dla ce-
lów kontroli urzędowych, składa na piśmie wniosek
w tym zakresie do Głównego Lekarza Weterynarii.
2. Do wniosku dołącza się:
1) kopię oryginału:
a) certyfikatu
akredytacji,
b) zakresu akredytacji, zgodnego z kierunkiem
badań określonym we wniosku;
2) opinię właściwego dla kierunku badań krajowego
laboratorium referencyjnego albo krajowego lub
wspólnotowego laboratorium referencyjnego znaj-
dującego się na terytorium innego państwa człon-
kowskiego Unii Europejskiej lub państwa człon-
kowskiego EFTA, w przypadku gdy brak jest kra-
jowego laboratorium referencyjnego, o:
a) kwalifikacjach osób przeprowadzających ba-
dania,
b) spełnianiu warunków niezbędnych do prze-
prowadzania badań,
c) stosowanych metodach badawczych, do której
dołącza się kopię oryginału raportu z badań
porównawczych określonych metod badaw-
czych przeprowadzonych przez krajowe labo-
ratorium referencyjne, krajowe laboratorium
referencyjne znajdujące się na terytorium in-
nego państwa członkowskiego Unii Europej-

9