Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń

Art. 2
Art. 2. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U.
Wprowadzenie w ustawie o usługach turystycznych regulacji dotyczących zawieszania
z 2007 r. Nr 109, poz. 756 oraz z 2008 r. Nr 141, poz. 888) wprowadza się wykonywania działalności organizatora turystyki lub pośrednika, pociągnęło za sobą
następujące zmiany:
konieczność wprowadzenia sankcji w Kodeksie wykroczeń nie wykonanie obowiązku
zawiadomienia organu prowadzącego rejestr działalności regulowanej organizatorów

turystyki i pośredników turystycznych o zawieszeniu wykonywania działalności
1)
w art. 601 w § 4 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego w terminie 7 dni od dnia tego
zawieszenia;
„5) nie zawiadamia organu prowadzącego rejestr działalności regulowanej
organizatorów turystyki i pośredników turystycznych o zawieszeniu

wykonywania działalności organizatora turystyki lub pośrednika
turystycznego w terminie 7 dni od dnia tego zawieszenia”;
2)
po art. 138 c dodaje się art. 138d w brzmieniu:


„Art. 138d. § 1 Kto, podejmując zadania przewodnika turystycznego lub W związku z dopuszczeniem w ustawie o usługach turystycznych możliwości
pilota wycieczek, wprowadza w błąd co do posiadanych uprawnień, podlega wykonywania bez wymaganych uprawnień zadań przewodnika turystycznego lub pilota
wycieczek, zdecydowano, iż zagrożone sankcją z KW ma być podejmowanie zadań
karze ograniczenia wolności albo grzywny.
przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek wraz z jednoczesnym wprowadzaniem w
§ 2. Tej samej karze podlega organizator turystyki, który wprowadza błąd co do posiadanych uprawnień;

klientów w błąd co do uprawnień osób, którym powierza wykonywanie
zadań przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek.”.

Art. 3
Art. 3. 1. Upoważnienia do szkolenia dla kandydatów na przewodników Dodanie w ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109,
poz. 756, z późn. zm.) pkt 5 do § 4 w art. 601 zgodnie z którym niezawiadomienie organu
turystycznych i pilotów wycieczek wydane na podstawie przepisów ustawy, prowadzącego rejestr działalności regulowanej organizatorów turystyki i pośredników
o której mowa w art. 1, zachowują ważność i stają się wpisami do rejestru turystycznych o zawieszeniu wykonywania działalności organizatora turystyki i
pośrednika turystycznego w terminie 7 dni od tego zawieszenia, podlega karze
organizatorów szkoleń.
ograniczenia wolności albo grzywny, jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy

2. W postępowaniach dotyczących udzielenia upoważnienia do możliwości zawieszenia działalności, którego dokonanie bez wiedzy organu rejestrowego
narażałoby interesy klientów; ponadto zaproponowano dodanie do Kodeksu wykroczeń
wykonywania działalności w zakresie organizowania szkoleń dla art. 138d, zgodnie z którym karze ograniczenia wolności albo grzywny będzie podlegał
kandydatów na przewodników turystycznych lub pilotów wycieczek ten kto podejmując zadania przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek, wprowadza
w błąd co do posiadanych uprawnień.
wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy, stosuje się przepisy ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art 4
Art. 4. Organizatorzy turystyki i pośrednicy turystyczni są obowiązani Przepis przejściowy dotyczy wprowadzenia obowiązku dostosowania umowy gwarancji
dostosować umowy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej oraz umowy bankowej i ubezpieczeniowej oraz umowy ubezpieczenia na rzecz klientów do wymogów

22
ubezpieczenia na rzecz klientów do wymogów określonych w art. 5 ust. 1 określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w
pkt 2 ustawy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy ma na celu ujednolicenie form
od dnia wejścia w życie ustawy.
zabezpieczeń finansowych organizatorów turystyki i pośredników turystycznych zgodnie

nowymi przepisami i jednocześnie lepszą ochronę interesów klientów.



1) w wypadku projektu usuwającego naruszenie Komisji należy wpisać nr naruszenia, zaś w wypadku wykonywania orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości (czy to w trybie
prejudycjalnym czy skargowym) należy podać datę wyroku i sygnaturę sprawy
2) tabelę zbieżności dla przepisów Unii Europejskiej można wygenerować przy pomocy systemu e-step (www.e-step.pl/urzednik). W wypadku konieczności dodania uzasadnienia dla
przekroczenia minimum europejskiego należy dodać odpowiednią kolumnę
3) w tej części należy wskazać przepisy dyrektywy, decyzji ramowej, przepisy prawa UE, których naruszenie wskazała Komisja lub których wykładni dokonał Trybunał
Sprawiedliwości
4) w tej części należy wskazać wszystkie przepisy projektu aktu prawnego, które nie zostały wymienione w pierwszej części tabeli. Ze względu na konieczność ograniczenia
projektów implementujących prawo UE do przepisów wyłącznie i ściśle dostosowawczych przepisy wykraczające poza ten zakres powinny mieć charakter wyjątkowy i być
opatrzone uzasadnieniem konieczności ich wprowadzenia .
(*) jeżeli do wdrożenia danego przepisu UE potrzebne jest oprócz przepisu przenoszącego treść, także wprowadzenie przepisów zapewniających stosowanie (np. przepisy
proceduralne, przepisy karne itp.), w tabeli powinny znaleźć się wszystkie te przepisy wraz z oznaczeniem ich jednostek redakcyjnych
(**) w wypadku wprowadzenia przepisów, które przekraczają minimum ustanowione przepisami UE (o ile jest to dopuszczalne) konieczne jest uzasadnienie zastosowania takiej
normy

23

Projekt wstępny

ROZPORZADZENIE
MINISTRA SPORTU I TURYSTYKI1)
z dnia .........................



w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek



Na podstawie art. 21 ust. 4 i art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach
turystycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1
Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) wykaz miast, w których wykonywanie zadań przewodnika turystycznego wymaga
posiadania uprawnień przewodnika miejskiego;
2) właściwość terytorialną marszałków województw powołujących komisje egzaminacyjne
dla przewodników turystycznych i pilotów wycieczek;
3) kwalifikacje, skład, sposób powoływania i odwoływania członków komisji
egzaminacyjnych, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach
turystycznych, zwanej dalej „ustawą", sposób i tryb egzaminowania kandydatów na
przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz wzór świadectwa wydawanego przez
te komisje;
4) warunki, jakim powinien odpowiadać wniosek o nadanie uprawnień przewodnika
turystycznego i pilota wycieczek;
5) programy szkolenia kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek;
6) warunki uzyskiwania poszczególnych klas przewodników górskich, zakres terytorialny
uprawnień przewodników górskich i stopień trudności tras oraz wycieczek prowadzonych
przez przewodników górskich posiadających uprawnienia określonej klasy;
7) miasta i obszary, na których organizatorzy turystyki mają obowiązek zapewnienia opieki
przewodnika turystycznego;
8) skład i tryb działania komisji egzaminacyjnych języków obcych, o których mowa w art.
32 ust. 2 ustawy, wzór świadectwa wydawanego przez te komisje oraz warunki, jakie musi
spełniać osoba powołana do komisji egzaminacyjnej języków obcych, powoływanej przez
marszałków województw;
9) wysokość opłat za sprawdzenie kwalifikacji osób ubiegających się o uprawnienia
przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek, sprawdzenie znajomości języka obcego

1) Minister Sportu i Turystyki kieruje działem administracji rządowej – turystyka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt. 2
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Sportu i Turystyki (Dz. U. Nr 216, poz.1602 oraz z 2008 r. Nr 24, poz. 146).

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703 ,
z 2005 r. Nr 175, poz. 1462, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112 oraz z 2009 r. Nr ...,
poz. … .


1

przez komisję egzaminacyjną języków obcych, o której mowa w art. 32 ust. 2 ustawy oraz
wysokość wynagrodzenia egzaminatorów;
10) wzory dokumentów potwierdzających posiadanie uprawnień przewodnika turystycznego
i pilota wycieczek, a także tryb okazywania legitymacji przewodnika turystycznego i pilota
wycieczek upoważnionym organom oraz sposób noszenia identyfikatorów podczas
wykonywania zadań przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek.
§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) warunkach zimowych - należy przez to rozumieć występowanie lokalnych zalodzeń,
głębokiego lub świeżego śniegu, w trakcie których uprawianie turystyki wymaga użycia
specjalistycznego sprzętu, w szczególności czekana, raków;
2) warunkach letnich - należy przez to rozumieć stan, w którym nie występują czynniki
atmosferyczne, o których mowa w pkt 1.

Rozdział 2
Program szkolenia dla przewodników turystycznych i pilotów wycieczek.

§ 3. 1. Program podstawowego szkolenia ogólnego dla kandydatów na przewodników
turystycznych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Programy podstawowego szkolenia specjalistycznego dla kandydatów na:
1) przewodników górskich, składające się z:
a) części ogólnej - dla wszystkich przewodników górskich, określa załącznik nr 2 do
rozporządzenia,
b) części szczegółowej - odrębnej dla przewodników beskidzkich, sudeckich i tatrzańskich,
określają odpowiednio załączniki nr 3-5 do rozporządzenia;
2) przewodników miejskich - określa załącznik nr 6 do rozporządzenia;
3) przewodników terenowych - określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.
3. Programy uzupełniającego szkolenia dla kandydatów na przewodników górskich:
1) ubiegających się o klasę pierwszą i drugą - określa załącznik nr 8 do rozporządzenia;
2) ubiegających się o uprawnienie do prowadzenia wycieczek w warunkach
wysokogórskich, powyżej III stopnia trudności w warunkach zimowych i IV stopnia trudności
w warunkach letnich - określa załącznik nr 9 do rozporządzenia.
4. Program szkolenia dla kandydatów na pilotów wycieczek określa załącznik nr 10 do
rozporządzenia.
5. Program szkolenia podstawowego kandydatów na przewodników górskich obejmuje co
najmniej 250 godzin zajęć, w tym po 50 godzin problematyki określonej w załącznikach nr 1 i
2 do rozporządzenia oraz 150 godzin problematyki określonej odpowiednio w załącznikach nr
3, 4 lub 5 do rozporządzenia, z tym że program szkolenia przewodników górskich
tatrzańskich obejmuje dodatkowo 65 dni szkolenia praktycznego.
6. Program szkolenia uzupełniającego dla przewodników górskich rozszerzających posiadane
uprawnienia w klasie trzeciej na kolejny obszar górski obejmuje co najmniej 100 godzin zajęć
z problematyki określonej odpowiednio w załącznikach nr 3, 4 lub 5 do rozporządzenia.
7. Program szkolenia dla kandydatów na przewodników miejskich obejmuje co najmniej 250
godzin, w tym 50 godzin z problematyki określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia i
200 godzin z problematyki określonej w załączniku nr 6 do rozporządzenia.
8. Program szkolenia dla przewodników terenowych obejmuje co najmniej 250 godzin, w tym
50 godzin z problematyki określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia i 200 godzin z
problematyki określonej w załączniku nr 7 do rozporządzenia.
9. Program szkolenia uzupełniającego dla przewodników terenowych poszerzających zakres
posiadanych uprawnień obejmuje co najmniej 100 godzin z problematyki określonej w
2

załączniku nr 7 do rozporządzenia, z wyłączeniem metodyki i techniki prowadzenia
wycieczek terenowych.
10. Program szkolenia uzupełniającego dla przewodników górskich beskidzkich i sudeckich,
ubiegających się o wyższą klasę, obejmuje co najmniej 150 godzin zajęć z problematyki
określonej w załączniku nr 8 do rozporządzenia.
11. Program szkolenia uzupełniającego dla przewodników górskich tatrzańskich ubiegających
się o klasę drugą obejmuje co najmniej 75 godzin zajęć teoretycznych i 25 dni szkolenia
praktycznego, a dla ubiegających się o klasę pierwszą - co najmniej 65 godzin zajęć
teoretycznych i 28 dni szkolenia praktycznego, zgodnie z załącznikiem nr 8 do
rozporządzenia.
12. Program szkolenia uzupełniającego dla przewodników górskich ubiegających się o
uprawnienie do prowadzenia wycieczek w warunkach wysokogórskich obejmuje co najmniej
30 godzin szkolenia teoretycznego i 100 dni szkolenia praktycznego z problematyki
określonej w załączniku nr 9 do rozporządzenia.

§ 4. Na podstawie programów, o których mowa w § 3, organizator szkolenia opracowuje
szczegółowy program szkolenia w oparciu o następujące zasady:
1) liczba godzin przewidzianych na poszczególne zagadnienia może zostać zwiększona, a
w szczególnie uzasadnionych przypadkach można dokonać zmiany proporcji godzin
pomiędzy poszczególnymi przedmiotami;
2) wymiar
zajęć teoretycznych określa się w godzinach lekcyjnych, natomiast wymiar zajęć
praktycznych - w dniach szkolenia, przyjmując, że jeden dzień szkolenia odpowiada 8
godzinom.

§ 5. 1. Osoby ubiegające się o nadanie uprawnień przewodnika turystycznego lub pilota
wycieczek oraz wydanie legitymacji i identyfikatora składają wniosek do marszałka
województwa zgodnie z właściwością, o której mowa w art. 28 ust. 1-3 ustawy.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) imię i nazwisko oraz nazwisko rodowe osoby określonej w ust. 1;
2) imiona rodziców;
3) datę i miejsce urodzenia;
4) miejsce zamieszkania oraz adres do korespondencji;
5) wskazanie rodzaju i zakresu uprawnień, o które ubiega się osoba określona w ust. 1.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1) odpis świadectwa lub dyplomu stwierdzającego posiadanie wykształcenia średniego lub
wyższego;
2) 3 fotografie;
3) zaświadczenie o ukończeniu szkolenia prowadzonego przez jednostkę organizacyjną lub
osobę uprawnioną do szkolenia przewodników turystycznych lub pilotów wycieczek albo w
przypadku osób, o których mowa w art. 22a ustawy, legitymację przewodnika turystycznego
lub pilota wycieczek wydaną przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 49 ust. 1
ustawy;
4) świadectwo zdania egzaminu przed właściwą komisją egzaminacyjną dla przewodników
turystycznych lub pilotów wycieczek;
5) zaświadczenie lekarskie, potwierdzające stan zdrowia umożliwiający wykonywanie
zadań przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek w zakresie objętym wnioskiem,
wystawione w trybie i zakresie określonym przepisami o badaniach lekarskich pracowników;
6) oświadczenie o niekaralności za przestępstwa umyślne lub inne, popełnione w związku z
wykonywaniem funkcji przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek.
3