Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r.

promieniotwórcze, urządzenia lub obiekty jądrowe zostaną zwrócone, po konsultacjach (w
szczególności dotyczących sposobu zwrotu i przechowywania) z zainteresowanymi
Państwami-Stronami, Państwu-Stronie, które jest ich właścicielem, Państwu-Stronie,
którego obywatelem lub mieszkańcem jest osoba fizyczna lub prawna będąca
właścicielem wspomnianego materiału promieniotwórczego, urządzenia lub obiektu
jądrowego, z którego terytorium zostały one skradzione lub w innych sposób bezprawnie
uzyskane.
3. (1) Tam, gdzie zakazuje się Państwu-Stronie przepisami prawa wewnętrznego lub
międzynarodowego, zwrotu lub przyjęcia takiego materiału promieniotwórczego,
urządzenia lub obiektu jądrowego, lub tam, gdzie Państwa-Strony dokonają takich
uzgodnień, zgodnie z ust. 3(2) niniejszego artykułu, Państwo Strona będące w posiadaniu
takiego materiału promieniotwórczego, urządzeń lub obiektów jądrowych powinno
realizować czynności określone w ust. 1 niniejszego artykułu; taki materiał
promieniotwórczy, urządzenia lub obiekty jądrowe wykorzystane będą wyłącznie do
celów pokojowych.
3. (2) Tam, gdzie posiadanie takiego materiału promieniotwórczego, urządzeń lub obiektów
jądrowych jest niezgodne z prawem Państwa-Strony, państwo to zapewni ich możliwie
najszybsze przekazanie państwu, w którym ich posiadanie jest dopuszczalne, i które
zapewni zabezpieczenia zgodne z wymogami określonymi w ust. 1 niniejszego artykułu w
drodze konsultacji z tym państwem, celem uczynienia ich nieszkodliwymi; taki materiał
promieniotwórczy, urządzenia lub obiekty jądrowe wykorzystane będą wyłącznie dla
celów pokojowych.
4. Jeśli taki materiał promieniotwórczy, urządzenia lub obiekty jądrowe, określone w ust. 1
i 2 niniejszego artykułu, nie należą do żadnego z Państw-Stron, lub do obywateli lub
rezydenta Państwa-Strony, ani nie zostały skradzione lub w inny bezprawny sposób
uzyskane z terytorium Państwa-Strony, lub jeśli żadne państwo nie wyraża woli odebrania
ich, zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, podjęta zostanie odrębna decyzja dotycząca
dysponowania nimi, zgodnie z ust. 3(2) niniejszego artykułu, po konsultacjach pomiędzy
zainteresowanymi państwami oraz wszystkimi właściwymi organizacjami
międzynarodowymi.
5. Dla celów ust. 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, Państwo-Strona będąca w posiadaniu
takiego materiału promieniotwórczego, urządzenia lub obiektu jądrowego, może wystąpić
o pomoc lub współpracę ze strony innych Państw-Stron, w szczególności
zainteresowanych Państw-Stron oraz wszystkich właściwych organizacji

13
międzynarodowych, w szczególności Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej.
Zachęca się Państwa-Strony oraz właściwe organizacje międzynarodowe do udzielania
pomocy w największym możliwym zakresie zgodnie z niniejszym ustępem.
6. Państwa-Strony dysponujące lub zatrzymujące taki materiał promieniotwórczy,
urządzenie lub obiekt jądrowy, zgodnie z niniejszym artykułem, poinformują Dyrektora
Generalnego Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej o sposobie zadysponowania
lub zatrzymania takiego materiału promieniotwórczego, urządzenia lub obiektu
jądrowego. Dyrektor Generalny Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej przekaże tę
informację innym Państwom-Stronom.
7. W przypadku jakiegokolwiek rozprzestrzenienia w związku z przestępstwem określonym
w art. 2, żadne z postanowień niniejszego artykułu nie wpłynie w jakikolwiek sposób na
zasady prawa międzynarodowego w zakresie odpowiedzialności za szkodę jądrową, lub
inne zasady prawa międzynarodowego.

Artykuł 19
Państwo-Strona, w którym domniemany sprawca przestępstwa jest ścigany sądownie, ma
obowiązek, zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym lub stosownymi procedurami,
poinformować o ostatecznym wyniku postępowania Sekretarza Generalnego Narodów
Zjednoczonych, który z kolei przekazuje te informacje innym Państwom-Stronom.

Artykuł 20
Państwa-Strony przeprowadzą ze sobą konsultacje bezpośrednio lub poprzez Sekretarza
Generalnego Narodów Zjednoczonych, przy pomocy organizacji międzynarodowych, jeśli
okaże się to konieczne, celem zapewnienie skutecznego wdrożenia niniejszej Konwencji.

Artykuł 21
Państwa-Strony wykonują swe zobowiązania wynikające z niniejszej Konwencji
w sposób zgodny z zasadami suwerennej równości i integralności terytorialnej państw oraz
zasadą nieingerencji w sprawy wewnętrzne innych państw.

Artykuł 22
adne z postanowień niniejszej Konwencji nie uprawnia żadnego Państwa-Strony do
sprawowania na terytorium innego Państwa-Strony jurysdykcji i wykonywania funkcji

14
zastrzeżonych prawem wewnętrznym tego drugiego Państwa-Strony wyłącznie dla jego
własnych organów.

Artykuł 23
1. Jeśli sporu między dwoma lub większą liczbą Państw-Stron dotyczącego wykładni lub
stosowania niniejszej Konwencji nie można w rozsądnym czasie rozstrzygnąć w drodze
negocjacji, sprawę poddaje się na wniosek jednego z tych państw arbitrażowi. Gdy
w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku o arbitraż strony nie mogą uzgodnić
organizacji arbitrażu, każda ze stron może przekazać spór do Międzynarodowego
Trybunału Sprawiedliwości, poprzez złożenie wniosku zgodnie ze Statutem Trybunału.
2. W chwili składania podpisu, ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji,
albo w chwili przystąpienia do Konwencji, każde państwo może zadeklarować, że nie
uważa się za związane postanowieniem ust. 1 niniejszego artykułu. Inne Państwa-Strony
nie są związane ust. 1 w odniesieniu do Państwa-Strony, które poczyniło takie
zastrzeżenie.
3. Każde państwo, które wniosło zastrzeżenie zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, może je
w dowolnym czasie wycofać poprzez powiadomienie o tym Sekretarza Generalnego
Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 24
1. Niniejsza Konwencja jest otwarta do podpisu dla wszystkich państw od dnia 14 września
2005 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. w siedzibie Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku.
2. Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty
ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia składa się u Sekretarza Generalnego Narodów
Zjednoczonych.
3. Niniejsza Konwencja jest otwarta do przystąpienia dla wszystkich państw. Dokumenty
przystąpienia składa się u Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 25
1. Niniejsza Konwencja wchodzi w życie trzydziestego dnia od daty złożenia Sekretarzowi
Generalnemu Narodów Zjednoczonych dwudziestego drugiego dokumentu
ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.
2. Dla każdego państwa ratyfikującego, przyjmującego, zatwierdzającego lub
przystępującego do niniejszej Konwencji, po złożeniu dwudziestego drugiego dokumentu

15
ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, Konwencja wchodzi w życie
trzydziestego dnia od daty złożenia przez takie państwo jego dokumentu ratyfikacyjnego,
przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

Artykuł 26
1. Państwo-Strona może przedstawić propozycję poprawki do niniejszej Konwencji.
Proponowana poprawka przedstawiona zostanie depozytariuszowi, który przekaże ją
niezwłocznie wszystkim Państwom-Stronom.
2. Jeśli większość Państw-Stron zwróci się do depozytariusza o zwołanie konferencji celem
rozpatrzenia zaproponowanych poprawek, depozytariusz zaprosi wszystkie Państwa-
Strony do udziału w takiej konferencji, której termin wyznaczony zostanie nie wcześniej,
niż trzy miesiące od daty wystosowania zaproszeń.
3. Uczestnicy konferencji podejmą wszelkie działania w celu przyjęcia zaproponowanych
poprawek jednomyślnie. Gdyby nie było to możliwe, poprawki przyjęte zostaną
większością dwóch trzecich głosów wszystkich Państw-Stron. Wszelkie poprawki
przyjęte podczas konferencji będą niezwłocznie przekazane przez depozytariusza
wszystkim Państwom-Stronom.
4. Poprawka przyjęta zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu wejdzie w życie wobec każdego
Państwa-Strony, które złoży swój dokument ratyfikacyjny, przyjęcia, zatwierdzenia lub
przystąpienia do poprawki, trzydziestego dnia od daty złożenia, przez dwie trzecie
Państw-Stron odpowiednich dokumentów. Następnie wspomniana poprawka wejdzie w
życie dla każdego Państwa-Strony trzydziestego dnia od daty złożenia przez to państwo
odpowiednich dokumentów.

Artykuł 27
1. Każde Państwo-Strona może wypowiedzieć niniejszą Konwencję w drodze pisemnego
powiadomienia Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych.
2. Wypowiedzenie wchodzi w życie z upływem roku od dnia, w którym Sekretarz Generalny
Narodów Zjednoczonych otrzymał takie powiadomienie.

Artykuł 28
Oryginał niniejszej Konwencji, której teksty w językach arabskim, chińskim, angielskim,
francuskim, rosyjskim i hiszpańskim są równie autentyczne, składa się u Sekretarza

16
Generalnego Narodów Zjednoczonych, który wysyła jej uwierzytelnione odpisy wszystkim
państwom.

W dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni do tego przez Rządy swoich
państw, podpisali niniejszą Konwencję otwartą do podpisu w Nowym Jorku dnia 14 września
2005 r.




Niniejszym poświadczam, że powyższy tekst jest uwierzytelnionym odpisem
Międzynarodowej konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej
przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r., której
oryginał jest zdeponowany u Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych.


w. z. Sekretarza Generalnego
Zastępca Sekretarza Generalnego
do Spraw Prawnych

(-) Ralph Zacklin

Organizacja Narodów Zjednoczonych
Nowy Jork, 26 maja 2005r.


Za zgodność tłumaczenia z oryginałem w języku angielskim:


17