Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r.

do izotopu 238 jest większy, niż stosunek izotopu 235 do izotopu 238 występującego w
przyrodzie.
3. Termin „obiekt jądrowy” oznacza:
a) Każdy reaktor jądrowy, w tym reaktory zainstalowane na statkach wodnych, pojazdach,
statkach powietrznych lub obiektach kosmicznych, wykorzystywane jako źródło energii
do napędzania statków wodnych, pojazdów, statków powietrznych lub obiektów
kosmicznych lub w każdym innym celu;
b) Każdy zakład przemysłowy lub środek transportu wykorzystywany do produkcji,
przechowywania, przetwarzania lub transportu materiału promieniotwórczego.
4. Termin
„urządzenie” oznacza:
a) Każde jądrowe urządzenie wybuchowe; lub
b) Każde urządzenie powodujące rozproszenie materiału promieniotwórczego lub emisję
promieniowania, które mogą, ze względu na swe właściwości promieniotwórcze,
powodować śmierć, ciężkie uszkodzenie ciała lub poważną szkodę w mieniu lub
środowisku.
5. Termin „obiekt państwowy lub rządowy” oznacza każdy stały lub tymczasowy obiekt lub
środek transportu używany lub zajmowany przez przedstawicieli państwa, członków
rządu, władzy ustawodawczej lub sądowniczej, przez funkcjonariuszy lub pracowników
urzędów państwowych lub publicznych, lub innego organu lub podmiotu publicznego,
pracowników lub funkcjonariuszy organizacji międzynarodowych, w związku z realizacją
ich zadań służbowych.
6. Termin „siły zbrojne państwa” oznacza siły zbrojne państwa, które zostały
zorganizowane, przeszkolone i wyposażone zgodnie z wymogami prawa wewnętrznego
danego państwa, głównie w celu obrony kraju i zapewnienia bezpieczeństwa narodowego,
oraz osoby działające na rzecz sił zbrojnych, które podlegają formalnemu dowództwu,
kontroli i pozostają w zakresie odpowiedzialności sił zbrojnych.

Artykuł 2
1. Popełnia przestępstwo w rozumieniu niniejszej Konwencji ten, kto w sposób bezprawny i
świadomy:
a) posiada materiał promieniotwórczy lub wytwarza, bądź posiada urządzenie:
(i)
z zamiarem spowodowania śmierci lub poważnego uszkodzenia ciała; lub
(ii)
z zamiarem spowodowania poważnej szkody w mieniu lub środowisku;

3
b) w jakikolwiek sposób używa materiału promieniotwórczego lub urządzenia, lub używa
albo powoduje szkodę w obiekcie jądrowym w sposób, który powoduje uwolnienie
lub ryzyko uwolnienia materiału promieniotwórczego:
(i) z zamiarem spowodowania śmierci lub poważnego uszkodzenia ciała; lub
(ii) z zamiarem spowodowania poważnej szkody w mieniu lub środowisku; lub
(iii)
z zamiarem zmuszenia osoby fizycznej lub prawnej, albo organizacji
międzynarodowej, lub państwa do określonego działania lub zaniechania.
2. Przestępstwo popełnia także ten, kto:
a) grozi, w okolicznościach wskazujących na wiarygodność takiej groźby, popełnieniem
przestępstwa określonego w pkt 1 b) niniejszego artykułu; lub
b) domaga się bezprawnie i świadomie materiału promieniotwórczego, urządzenia lub
obiektu jądrowego posługując się groźbą, w okolicznościach wskazujących na
wiarygodność takiej groźby, lub przy użyciu siły.
3. Przestępstwo popełnia także ten, kto usiłuje popełnić przestępstwo określone w ust. 1
niniejszego artykułu.
4. Przestępstwo popełnia także ten, kto:
a) uczestniczy jako współsprawca w popełnieniu przestępstwa określonego w ust. 1, 2 lub
3 niniejszego artykułu; lub
b) organizuje lub kieruje innymi osobami w celu popełnienia przestępstwa określonego w
ust. 1, 2 lub 3 niniejszego artykułu; lub
c) w jakikolwiek inny sposób przyczynia się do popełnienia jednego lub większej liczby
przestępstw określonych w ustępie 1, 2 lub 3 niniejszego artykułu przez grupę osób
działających we wspólnym celu; takie przyczynienie się winno być umyślne i realizowane
w celu udzielenia wsparcia ogólnie rozumianej działalności przestępczej lub
przestępczego celu grupy, bądź przy świadomości, że celem grupy jest popełnienie
wymienionego przestępstwa lub przestępstw.

Artykuł 3
Niniejsza Konwencja nie ma zastosowania tam, gdzie przestępstwo popełnione jest na
terenie jednego państwa, podejrzany oraz ofiary są jego obywatelami, podejrzany schwytany
jest na terenie tego kraju i żadne inne państwo nie ma podstaw do sprawowania nad nim
jurysdykcji zgodnie z art. 9 ust. 1 lub ust. 2, z wyjątkiem postanowień art. 7, 12, 14, 15, 16
i 17, stosowanych odpowiednio w wymienionych przypadkach.


4
Artykuł 4
1. Niniejsza Konwencja nie narusza innych praw, zobowiązań, ani odpowiedzialności
państw i osób zgodnie z prawem międzynarodowym, w szczególności celów i zasad Karty
Narodów Zjednoczonych oraz międzynarodowego prawa humanitarnego.
2. Działania sił zbrojnych w trakcie trwania konfliktu zbrojnego, w rozumieniu przepisów
międzynarodowego prawa humanitarnego, regulowane jego przepisami, nie są
regulowane niniejszą Konwencją, zaś działania podejmowane przez siły zbrojne Państwa
w ramach realizacji ich służbowych zadań w zakresie, w jakim podlegają innym
przepisom prawa międzynarodowego, nie są regulowane przez niniejszą Konwencję.
3. Postanowienia ust. 2 niniejszego artykułu nie będą interpretowane, jako uwolnienie od
odpowiedzialności lub legalizowanie działań bezprawnych, lub wyłączające ściganie
regulowane innymi przepisami.
4. Niniejsza Konwencja nie odnosi się, ani nie może być interpretowana jako odnoszącą się
w jakikolwiek sposób do kwestii legalności użycia lub wystąpienia z groźbą użycia broni
jądrowej przez Państwa.

Artykuł 5
Każde Państwo-Strona podejmie działania, jakie mogą być niezbędne do:
(a)
uznania za przestępstwa karane na mocy prawa wewnętrznego przestępstw
wymienionych w artykule 2;
(b)
poddania tych przestępstw odpowiednim karom, uwzględniając ich poważny
charakter.

Artykuł 6
Każde z Państw-Stron podejmie działania, jakie mogą być niezbędne, także o charakterze
legislacyjnym, celem zapewnienia, aby czyny przestępcze pozostające w obszarze niniejszej
Konwencji, w szczególności, jeśli są zamierzone lub obliczone na wzbudzenie strachu
u ogółu społeczeństwa, lub grupy osób, lub określonych osób, nie były w żadnych
okolicznościach usprawiedliwiane względami politycznymi, filozoficznymi, ideologicznymi,
rasowymi, etnicznymi, religijnymi lub innymi podobnymi względami, i były karane
stosownie do ich poważnego charakteru.




5
Artykuł 7
1. Państwa-Strony będą prowadzić współpracę poprzez:
(a) stosowanie wszelkich możliwych do wdrożenia rozwiązań, w tym, jeśli to konieczne,
działań legislacyjnych, celem zapobiegania i przeciwdziałania przygotowaniom do
popełnienia, na swoim terytorium lub poza nim, przestępstw określonych w art. 2,
w tym rozwiązań mających na celu zakazanie na swym terytorium prowadzenia
nielegalnych działań osób, grup i organizacji, które zachęcają, podżegają, organizują,
świadomie finansują lub świadomie udzielają wsparcia technicznego lub informacji,
lub angażują się w realizację takich przestępstw;
(b) wymianę dokładnych i sprawdzonych informacji zgodnie z przepisami ich prawa
wewnętrznego oraz w sposób zgodny z określonymi tutaj warunkami, a także
koordynację działań administracyjnych i innych, uznanych za odpowiednie, celem
wykrywania, zapobiegania, przeciwdziałania i wyjaśniania przestępstw określonych
w art. 2 oraz w celu wszczynania postępowań karnych w stosunku do osób
podejrzanych o ich popełnienie; w szczególności Państwo-Strona podejmie stosowne
kroki celem niezwłocznego powiadomienia innych państw, wymienionych w art. 9
o popełnieniu przestępstw określonych w art. 2 i przygotowaniach do ich popełnienia,
zgodnie z powziętymi informacjami, oraz odpowiedniego poinformowania organizacji
międzynarodowych.
2. Państwa-Strony zobowiązują się do podejmowania odpowiednich działań, zgodnych
z przepisami ich prawa wewnętrznego, celem ochrony poufności wszelkich informacji,
które otrzymają z zastrzeżeniem poufności, na podstawie postanowień niniejszej
Konwencji od innego Państwa-Strony, lub w wyniku udziału w działaniach realizowanych
dla wdrożenia niniejszej Konwencji. Jeśli Państwa-Strony poufnie przekazują informacje
organizacjom międzynarodowym, należy podjąć kroki celem zapewnienia ochrony
poufności takich informacji.
3. Od Państw-Stron niniejsza Konwencja nie wymaga udostępnienia jakichkolwiek
informacji, których przekazanie jest niedozwolone na mocy przepisów prawa
wewnętrznego, lub które zagroziłyby bezpieczeństwu zainteresowanego państwa, lub
ochronie fizycznej materiału jądrowego.
4. Państwa-Strony informują Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych o swoich
organach i punktach kontaktowych odpowiedzialnych za wysyłanie i przyjmowanie
informacji określonych w niniejszym artykule. Sekretarz Generalny Narodów
Zjednoczonych przekaże informacje dotyczące organów i punktów kontaktowych

6
wszystkim Państwom-Stronom oraz Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej.
Wymienione organy i punkty kontaktowe muszą być dostępne w sposób ciągły.

Artykuł 8
W celu zapobiegania przestępstwom określonym w niniejszej Konwencji, Państwa-
Strony podejmą wszelkie starania celem wdrożenia odpowiednich procedur zapewniających
ochronę materiału promieniotwórczego, uwzględniając odpowiednie zalecenia i funkcje
Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej.

Artykuł 9
1. Każde Państwo-Strona podejmuje środki, jakie mogą być niezbędne do poddania pod jego
jurysdykcję przestępstw, o których mowa w art. 2, gdy:
(a) przestępstwo zostaje popełnione na terytorium tego państwa; lub
(b) przestępstwo zostaje popełnione na pokładzie statku pływającego pod banderą tego
państwa, albo statku powietrznego zarejestrowanego zgodnie z prawem tego państwa
w chwili jego popełnienia; lub
(c) przestępstwo zostaje popełnione przez obywatela tego państwa.
2. Państwo-Strona może także ustanowić swoją jurysdykcję w odniesieniu do takiego
przestępstwa, gdy:
(a) przestępstwo zostaje popełnione na osobie obywatela tego państwa; albo
(b) przestępstwo zostaje popełnione przeciwko państwu lub obiektowi państwowemu tego
państwa za granicą, w tym wobec ambasady lub innych pomieszczeń
dyplomatycznych lub konsularnych tego państwa; lub
(c) przestępstwo zostaje popełnione przez bezpaństwowca, który zamieszkuje na
terytorium tego państwa; lub
(d) przestępstwo zostaje popełnione w celu wymuszenia na tym państwie określonego
działania lub zaniechania; albo
(e) przestępstwo zostaje popełnione na pokładzie statku powietrznego eksploatowanego
przez rząd tego państwa.
3. Po ratyfikowaniu, przyjęciu, zatwierdzeniu lub przystąpieniu do niniejszej Konwencji
każde Państwo-Strona zawiadomi Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych
o ustanowieniu swej jurysdykcji zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, zgodnie z prawem
wewnętrznym. W razie jakiejkolwiek zmiany dane Państwo-Strona niezwłocznie
zawiadamia o niej Sekretarza Generalnego.

7