Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym

tak zadecyduje lekarz systemu obecny na miejscu zdarzenia, osobę taką transportuje się
bezpo rednio do wskazanego szpitala, w którym znajduje się centrum urazowe albo
wskazanej jednostki organizacyjnej szpitala wyspecjalizowanej w zakresie udzielania
wiadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego. W
przypadku
transportu poza rejon działania dysponenta jednostki, transport koordynuje lekarz
koordynator ratownictwa medycznego.
2. W przypadku odmowy przyjęcia pacjenta urazowego przez szpital, o którym mowa
w ust. 1, albo osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego przez jednostkę, o której
mowa w ust. 1, przepis art. 44 ust. 2 stosuje się odpowiednio.”;
9) w art. 46:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku gdy dysponent jednostki zatrudnia dyspozytora medycznego albo
zawiera z nim umowę cywilnoprawną, koszt medycznych czynno ci ratunkowych
wykonywanych przez zespół ratownictwa medycznego uwzględnia koszty związane z
funkcjonowaniem tego dyspozytora medycznego.”,
b) ust. 4 – 6 otrzymują brzmienie:
,,4. Na podstawie założeń, o których mowa w ust. 3, minister wła ciwy do spraw
zdrowia, do dnia 20 maja roku poprzedzającego rok budżetowy, przedstawia
ministrowi wła ciwemu do spraw finansów publicznych propozycję wysoko ci
rodków na finansowanie, o którym mowa w ust. 1, wraz z podziałem tych rodków
między poszczególne województwa.
5. W celu ustalenia propozycji wysoko ci rodków na finansowanie zespołów
ratownictwa medycznego między poszczególne województwa należy kolejno
obliczyć:
1) dla każdego województwa – sumę:
a) iloczynu liczby zespołów podstawowych w tym województwie
i wskaźnika kosztów całodobowego utrzymania zespołu podstawowego
stanowiącego 0,75 kosztów całodobowego utrzymania zespołu
specjalistycznego oraz
b) liczby zespołów specjalistycznych

5

– zwaną dalej „unormowaną liczbą zespołów”;
2) sumę unormowanej liczby zespołów łącznie dla wszystkich województw;
3) dla każdego województwa – udział procentowy unormowanej liczby
zespołów w sumie, o której mowa w pkt 2.
6. Liczby zespołów, o których mowa w ust. 5 pkt 1, ustala się na podstawie planów,
uwzględniając współczynniki stanowiące stosunek okresu funkcjonowania zespołu
ratownictwa medycznego w danym roku do całego roku.”,
c) dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu:
„7. W terminie okre lonym w art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o wiadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze rodków publicznych, minister
wła ciwy do spraw finansów publicznych przekazuje Prezesowi Narodowego
Funduszu Zdrowia informację o wysoko ci rodków na finansowanie, o którym
mowa w ust. 1, które będą ujęte w projekcie ustawy budżetowej.
8. Wysoko ć rodków na finansowanie zespołów ratownictwa medycznego dla
danego województwa stanowi iloczyn rodków ustalonych w ustawie budżetowej
z
przeznaczeniem na finansowanie zadań zespołów ratownictwa medycznego
i udziału procentowego, o którym mowa w ust. 5 pkt 3.”;
10) art. 47 otrzymuje brzmienie:
„Art. 47. 1. wiadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez szpitalne oddziały ratunkowe
oraz jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzielania wiadczeń
zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego są finansowane na zasadach
i w trybie okre lonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o wiadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze rodków publicznych, w ramach rodków okre lonych
w planie finansowym Narodowego Funduszu Zdrowia.
2. Finansowanie wiadczeń opieki zdrowotnej udzielanych pacjentowi urazowemu
odbywa się oddzielnie dla każdego zakresu tych wiadczeń, na zasadach

i w trybie okre lonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o wiadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze rodków publicznych, w ramach rodków okre lonych
w planie finansowym Narodowego Funduszu Zdrowia.”;
11) w art. 50 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

6

„1. Minister wła ciwy do spraw zdrowia, inni wła ciwi ministrowie, podmiot, który
utworzył zakład opieki zdrowotnej, wojewodowie oraz jednostki samorządu
terytorialnego mogą finansować lub dofinansować nakłady na inwestycje związane
z działalno cią:

1)
zespołów ratownictwa medycznego – w liczbie wła ciwej dla zapewnienia
parametrów czasu okre lonych w art. 24;

2)
szpitalnych
oddziałów ratunkowych oraz centrów urazowych;
3) stanowisk pracy dyspozytorów medycznych.”.

Art. 2. Do czasu zorganizowania centrum powiadamiania ratunkowego w sposób okre lony
w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, dysponent jednostki
zatrudnia dyspozytora medycznego albo zawiera z nim umowę cywilnoprawną.”.

Art. 3. Do dnia 31 grudnia 2013 r., centrum urazowym jest umieszczona w wojewódzkim
planie działania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne okre lonym w art. 21 ustawy,
o której mowa w art. 1, wydzielona funkcjonalnie czę ć szpitala, w którym funkcjonuje
szpitalny oddział ratunkowy, w której specjalistyczne oddziały powiązane są ze sobą
organizacyjnie i zadaniowo w sposób pozwalający na szybkie i specjalistyczne
diagnozowanie i leczenie pacjenta urazowego, w rozumieniu art. 3 pkt 12 ustawy, o której
mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, pod warunkiem spełniania wymagań
okre lonych w art. 39b pkt 1, 2, pkt 3 lit. a – c oraz co najmniej trzech z wymagań
okre lonych w art. 39b pkt 3 lit. d tej ustawy.

Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.



1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 590 i Nr 166, poz. 1172,
z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 237, poz. 1653 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 52, poz. 452,
z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 100, poz. 835 i 836, z 2006 r. Nr 191, poz. 1410, z 2007 r. Nr 89,
poz. 590, z 2008 r. Nr 163, poz. 1015 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59.



7




06/19rch

8

U Z A S A D N I E N I E

Celem zmian w ustawie z dnia 8 wrze nia 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym
(Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.) jest utworzenie centrów urazowych
współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego. Centra te
zabezpieczą ciągło ć szybkiego postępowania diagnostycznego oraz kompleksowe leczenie
w jednym, wysokospecjalistycznym szpitalu osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego
spowodowanego działaniem czynnika zewnętrznego, którego następstwem są ciężkie, mnogie
lub wielonarządowe obrażenia ciała. Utworzenie centrów urazowych przyczyni się do
zmniejszenia powikłań, a także do obniżenia wysokiej miertelno ci i kalectwa pourazowego.
Centra urazowe stanowić będą również bazę dydaktyczną i szkoleniową dla kadry medycznej
zapewniającą szkolenie w zakresie aktualnych wiatowych standardów diagnostycznych
i leczniczych.
Urazy są jedną z trzech najczęstszych przyczyn nagłych zgonów w Rzeczypospolitej Polskiej.
Organizacja sieci o rodków wysokospecjalistycznych, jakimi będą centra urazowe
(TRAUMA CENTER), stworzyłaby lepsze warunki do leczenia osób po urazach oraz
pozwoliłaby zbliżyć wyniki leczenia pacjentów urazowych do standardów europejskich
i wiatowych. Centra takie, współpracujące z systemem rozwijającej się medycyny
ratunkowej powstały i funkcjonują już m.in. w: USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii,
Niemczech, Danii, Szwecji, Holandii, Francji, Włoszech, Czechach, Szwajcarii, Rosji,
Słowacji, Chorwacji, Słowenii. Od dłuższego czasu specjali ci chirurgii skupieni w Sekcji
Chirurgii Urazowej Towarzystwa Chirurgów Polskich zgłaszali konieczno ć utworzenia
podobnych centrów w naszym kraju.
Rocznie w Polsce obrażeniom ciała ulega około 3 milionów osób. Spo ród nich 300 tys.
wymaga hospitalizacji, a 30 tys. umiera. miertelno ć po urazach wynosi w naszym kraju
75/100 tys. rocznie. To o połowę więcej niż w USA i w Europie Zachodniej, gdzie
miertelno ć szpitalną po urazach ocenia się na 1,5 %. W Polsce ocenia się ją na 4 %.
Kalectwo pourazowe w naszym kraju dotyczy ok. 25 % pacjentów hospitalizowanych
z powodu urazów. To o 100 % więcej niż w Ameryce Północnej i Europie Zachodniej.
Proponowana organizacja udzielania wiadczeń zdrowotnych zmniejszy koszty leczenia
i rehabilitacji pacjenta urazowego, bowiem wiadczenia zdrowotne będą udzielane w oparciu
o działania interdyscyplinarne realizowane i konsultowane w jednym szpitalu przez zespół