Rządowy projekt ustawy o Służbie Więziennej

Art. 32. 1. Dyrektor Generalny określa w drodze regulaminu:
1) zasady etyki zawodowej, po zasięgnięciu opinii związku zawodowego
funkcjonariuszy, z uwzględnieniem ogólnych wartości i norm moralnych, zasad
postępowania i zachowania się funkcjonariusza wobec osadzonych, wzajemnych
relacji funkcjonariuszy oraz specyfiki zawodu funkcjonariusza;
2) sposób pełnienia służby przez funkcjonariuszy, z uwzględnieniem hierarchicznego
podporządkowania funkcjonariuszy, drogi służbowej, obowiązków przełożonego
i podwładnego, zasad usprawiedliwiania nieobecności lub spóźnień w służbie,
uczestniczenia w naradach, szkoleniach i odprawach służbowych;
3) ceremoniał Służby Więziennej oraz musztrę ceremonialną, z uwzględnieniem zasad
oddawania honorów, służbowego przedstawiania się i składania meldunków przez
funkcjonariuszy, zasad i form organizowania uroczystości, w tym z asystą honorową.

2. Zasady etyki zawodowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje sie odpowiednio
do pracowników.

Art. 33. 1. Funkcjonariusze mogą zrzeszać się w związku zawodowym na zasadach
określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r.
Nr 79, poz. 854, z późn. zm.)).
2. W Służbie Więziennej może działać tylko jeden związek zawodowy. Związek ten nie
ma prawa do strajku.

Art. 34. Funkcjonariusze pozostający w stosunku służbowym w chwili ogłoszenia
mobilizacji lub wybuchu wojny stają się z mocy prawa funkcjonariuszami pełniącymi służbę
w czasie wojny i pozostają w tej służbie do czasu zwolnienia.

Art. 35. 1. Ustanawia się odznakę „Za zasługi w pracy penitencjarnej”.
2. Odznaka, o której mowa w ust. 1, może być nadawana funkcjonariuszom lub
pracownikom wyróżniającym się szczególnymi osiągnięciami w służbie lub pracy. Odznaka
może być nadawana także innym osobom.
3. Odznakę „Za zasługi w pracy penitencjarnej” nadaje Minister Sprawiedliwości.
4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb
nadawania oraz wzór odznaki, o której mowa w ust. 1, oraz jej rodzaje, uwzględniając
w szczególności kryteria stosowane przy nadawaniu odznaki.

20

Art. 36.
1. Dokumentem potwierdzającym tożsamość funkcjonariusza oraz jego
uprawnienia wynikające z przepisów niniejszej ustawy oraz ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
– Kodeks karny wykonawczy jest legitymacja służbowa.

2. Funkcjonariusz przy wykonywaniu czynności służbowych poza terenem jednostki
organizacyjnej jest obowiązany okazać na żądanie legitymację służbową, w sposób
umożliwiający odczytanie i zanotowanie danych w niej zawartych.

3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji
służbowej funkcjonariusza, szczegółowy sposób posługiwania się nią i dokonywania w niej
zmian oraz podmioty właściwe do jej wydawania, mając na względzie możliwość odczytania
przez osobę zainteresowaną danych w niej zawartych.
4. Minister Sprawiedliwości może określić, w drodze zarządzenia, rodzaje i wzory
innych dokumentów służbowych funkcjonariuszy oraz rodzaje i wzory dokumentów
służbowych pracowników.

Rozdział 6
Stosunek służbowy funkcjonariuszy

Art. 37. Służbę w Służbie Więziennej może pełnić osoba:
1) posiadająca obywatelstwo polskie;
2) posiadająca uregulowany stosunek do służby wojskowej;
3) korzystająca z pełni praw publicznych;
4) która cieszy się nieskazitelną opinią;
5) która nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślnie popełnione
przestępstwo lub przestępstwo skarbowe albo wobec której nie został wydany
prawomocny wyrok sądu z warunkowym umorzeniem postępowania karnego za takie
przestępstwa, a także nie toczy się przeciwko niej postępowanie karne o takie
przestępstwa;
6) dająca rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych
w przepisach o ochronie informacji niejawnych;
7) posiadająca co najmniej średnie wykształcenie;
8) posiadająca zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby.

21
Art. 38. 1. Wstąpienie do służby w Służbie Więziennej jest dobrowolne i następuje po
pozytywnym zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego.
2. Kandydat, wraz z pisemnym podaniem o przyjęcie do służby, składa następujące
dokumenty:
1) wypełnioną ankietę personalną;
2) świadectwa pracy lub służby;
3) dokumenty potwierdzające posiadane wykształcenie, kwalifikacje zawodowe
i specjalistyczne;
4) wypełnioną ankietę bezpieczeństwa osobowego w rozumieniu przepisów o ochronie
informacji niejawnych lub aktualne poświadczenie bezpieczeństwa osobowego,
wymagane na danym stanowisku;
5) zaświadczenie lekarskie stwierdzające zdolność do przystąpienia do testu sprawności
fizycznej;
6) odpis skrócony aktu urodzenia własny, małżonka i dzieci oraz odpis skrócony aktu
małżeństwa;
7) inne dokumenty, jeżeli obowiązek ich przedłożenia wynika z odrębnych przepisów.
3. Postępowanie kwalifikacyjne składa się z następujących etapów:
1) oceny złożonych dokumentów;
2) przeprowadzenia jednej lub kilku rozmów kwalifikacyjnych;
3) uzyskania informacji o kandydacie w rejestrach skazanych i ukaranych;
4) testu sprawności fizycznej kandydata;
5) przeprowadzenia postępowania sprawdzającego w rozumieniu przepisów o ochronie
informacji niejawnych, jeżeli kandydat nie posiada aktualnego poświadczenia
bezpieczeństwa osobowego;
6) ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Służbie Więziennej;
7) sporządzenia arkusza oceny predyspozycji kandydata;
8) zatwierdzenia listy kandydatów przez kierownika jednostki organizacyjnej.
4. Kierownik jednostki organizacyjnej odmawia poddania kandydata postępowaniu
kwalifikacyjnemu albo przerywa to postępowanie w przypadku:
1) niezłożenia dokumentów w wyznaczonym terminie lub nieusunięcia braków
w wyznaczonym dodatkowym terminie;

22
2) niepoddania się przez kandydata czynnościom lub badaniom przewidzianym
w postępowaniu kwalifikacyjnym;
3) niespełnienia wymagań określonych w art. 37;
4) negatywnego wyniku choćby jednego z etapów postępowania kwalifikacyjnego;
5) gdy prowadzenie postępowania kwalifikacyjnego nie znajduje uzasadnienia
w potrzebach kadrowych Służby Więziennej.
5.
Minister
Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania
postępowania kwalifikacyjnego do Służby Więziennej, uwzględniając w szczególności
konieczność oceny przydatności kandydata do służby, etapy postępowania kwalifikacyjnego
oraz sposób jego zakończenia.


Art. 39. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza powstaje na podstawie mianowania.
2. Mianowanie następuje:
1) na okres służby przygotowawczej;
2) na stałe.
3. Aktu mianowania funkcjonariusza dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej,
w której funkcjonariusz będzie pełnił służbę.
4. Akt mianowania zawiera:
1) imię i nazwisko funkcjonariusza;
2) dzień rozpoczęcia służby;
3) rodzaj mianowania, o którym mowa w ust. 2;
4) stanowisko powierzone funkcjonariuszowi z oznaczeniem jednostki
organizacyjnej;
5) nadanie stopnia Służby Więziennej;
6) uposażenie.

Art. 40. 1. Podejmując służbę, funkcjonariusz składa pisemne ślubowanie według
następującej roty:
„Ja, obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, wstępując do Służby Więziennej, ślubuję
uroczyście: rzetelnie wykonywać powierzone mi zadania funkcjonariusza tej Służby
i polecenia przełożonych, przestrzegając Konstytucji i wszystkich przepisów prawa, jak
również tajemnicy państwowej i służbowej, a także zasad etyki zawodowej, ze szczególnym

23
uwzględnieniem poszanowania godności ludzkiej oraz z dbałością o dobre imię służby”.
lubowanie może być złożone z dodaniem słów „Tak mi dopomóż Bóg”.
2. Odmowa złożenia ślubowania powoduje nieważność aktu mianowania.

Art. 41. 1. Funkcjonariusz pełni służbę przygotowawczą przez okres 2 lat.
2. Okres służby przygotowawczej ma na celu przygotowanie i wyszkolenie
funkcjonariusza oraz sprawdzenie, czy cechy osobiste, charakter i zdolności uzasadniają jego
przydatność do służby.
3. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi kwalifikacjami funkcjonariusza, który
ponadto ukończył odpowiednie szkolenie zawodowe, Dyrektor Generalny, na wniosek
właściwego kierownika jednostki organizacyjnej, może wyrazić zgodę na skrócenie okresu
służby przygotowawczej funkcjonariusza.
4. W razie przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków służbowych
trwającej dłużej niż 3 miesiące kierownik jednostki organizacyjnej może odpowiednio
przedłużyć okres jego służby przygotowawczej, nie więcej jednak niż o 12 miesięcy.
5. Okres służby przygotowawczej ulega przedłużeniu do czasu prawomocnego
zakończenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego
o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, postępowania dyscyplinarnego oraz o okres
urlopu wychowawczego lub bezpłatnego.
6. Do funkcjonariuszy pełniących służbę przygotowawczą stosuje się przepisy
dotyczące funkcjonariuszy mianowanych na stałe, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
7. Po odbyciu służby przygotowawczej kierownik jednostki organizacyjnej mianuje
funkcjonariusza na stałe, jeżeli uzyska on pozytywną opinię służbową potwierdzającą
osiągnięcie celów, o których mowa w ust. 2.
8. Akt mianowania na stałe zawiera:
1) imię i nazwisko funkcjonariusza;
2) stanowisko zajmowane przez funkcjonariusza z oznaczeniem jednostki
organizacyjnej, w której pełni służbę;
3) dzień mianowania.
Art. 42. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej prowadzi dokumentację przebiegu
służby funkcjonariuszy w aktach osobowych.

24