Przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów administracyjnych oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

5
b) zażalenia na postanowienie w przedmiocie ukarania grzywną, jeżeli
zażalenie zostało uwzględnione.”;
11) art. 244 § 2 otrzymuje brzmienie:
㤠2. Ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub
rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne
z udzieleniem pełnomocnictwa.”;
12) w art. 252 dodaje się § 3 w brzmieniu:
㤠3. Postanowienie co do przyznania lub odmowy przyznania prawa
pomocy doręcza się stronie, która złożyła wniosek. Zażalenie na to
postanowienie przysługuje wyłącznie wnioskodawcy.”;
13) w art. 272:
a) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§2. W sytuacji określonej w § 1 skargę o wznowienie postępowania
wnosi się w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie
orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Jeżeli w chwili wydania
orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego orzeczenie sądowe nie było
jeszcze prawomocne na skutek wniesienia środka odwoławczego,
który został następnie odrzucony, termin biegnie od dnia
doręczenia postanowienia o odrzuceniu.”,
b) dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§3. Można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy
potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego
działającego na podstawie umowy międzynarodowej ratyfikowanej
przez Rzeczpospolitą Polską. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio, z
tym że termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania
biegnie od dnia doręczenia stronie lub jej pełnomocnikowi
rozstrzygnięcia organu międzynarodowego.”;

14) Po dziale VII dodaje się dział VIIa w brzmieniu:
„DZIAŁ VIIa
SKARGA O STWIERDZENIE NIEZGODNO CI
Z PRAWEM PRAWOMOCNEGO ORZECZENIA
Art.
285¹.
§1. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego
orzeczenia sądu administracyjnego kończącego
postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie została
stronie wyrządzona szkoda, a niezgodność z prawem wynika
z rażącego naruszenia norm prawa Wspólnoty Europejskiej.


6
§2. Skarga, o której mowa w §1, przysługuje również
w wyjątkowych przypadkach od prawomocnego orzeczenia
wojewódzkiego sądu administracyjnego, gdy niezgodność
z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad
porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw
człowieka i obywatela, chyba że jest możliwa zmiana lub
uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących
stronie środków prawnych.
§3. Od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga nie
przysługuje, z wyjątkiem gdy niezgodność z prawem wynika
z przyczyn określonych w § 1. Orzeczenia Naczelnego Sądu
Administracyjnego traktuje się jak orzeczenia wydane

w postępowaniu wywołanym wniesieniem skargi.
§4.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia podlega opłacie stałej.
Art. 285².
W przypadkach, o których mowa w art. 285¹ §1 i 2 skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia może wnieść także Prokurator Generalny lub
Rzecznik Praw Obywatelskich.
Art. 285³.
Od tego samego orzeczenia strona może wnieść tylko jedną
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia.
Art. 2854.
Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia można oprzeć na podstawie
naruszenia prawa materialnego lub przepisów postępowania,
które spowodowały niezgodność orzeczenia z prawem, gdy
przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda.
Podstawą skargi nie mogą być jednak zarzuty dotyczące
ustalenia faktów lub oceny dowodów.
Art. 2855.
§
1.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać:
1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze
wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub
w części;
2) przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie;
3)
wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne;
4) uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej
przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy;


7
5) wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia

w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest
możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono stosując
art. 285¹ §2 - że występuje wyjątkowy przypadek
uzasadniający wniesienie skargi;
6)
wniosek o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z
prawem.
§ 2. Skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym
dla pisma procesowego. Do skargi – oprócz jej odpisów dla
doręczenia ich stronom i uczestnikom postępowania –
dołącza się dwa odpisy przeznaczone do akt Naczelnego
Sądu Administracyjnego.
Art. 2856. § 1. Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał
zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch lat od dnia jego
uprawomocnienia się.
§2. W razie stwierdzenia niezachowania warunków formalnych
określonych w art. 2855 § 2, przewodniczący wzywa o
poprawienie lub uzupełnienie skargi.
§3. Skargę nieopłaconą, skargę wniesioną z naruszeniem art. 175
§1 oraz skargę, której braków strona nie uzupełniła
w terminie, sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym.
Art. 2857. Po
doręczeniu skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia stronie przeciwnej,
a gdy skargę wniósł Prokurator Generalny lub Rzecznik
Praw Obywatelskich - obydwu stronom, wojewódzki sąd
administracyjny przedstawia niezwłocznie akta sprawy
Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu.
Art. 2858. §1. Naczelny Sąd Administracyjny odrzuca na posiedzeniu
niejawnym skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, jeżeli ulegała ona odrzuceniu
przez sąd niższej instancji, skargę wniesioną po upływie
terminu, skargę niespełniającą wymagań określonych w art.
2855 §1, jak również skargę z innych przyczyn
niedopuszczalną.
§2.
Skarga podlega także odrzuceniu, jeżeli zmiana
zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych była lub jest możliwa albo jeżeli nie zachodzi
wyjątek, o którym mowa w art. 2851 § 2.


8
Art. 2859. §1. Naczelny
Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia w składzie trzech sędziów.
§2. Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego
skargą, jest wyłączony od orzekania w postępowaniu
co do tej skargi.
Art. 28510. Naczelny
Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia w granicach zaskarżenia oraz w granicach
podstaw. Skarga podlega rozpoznaniu na posiedzeniu
niejawnym, chyba że ważne względy przemawiają za
wyznaczeniem rozprawy.
Art. 28511. §1. Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w razie
braku podstawy do stwierdzenia, że zaskarżone orzeczenie
jest niezgodne z prawem.
§2. Uwzględniając skargę Naczelny Sąd Administracyjny
stwierdza, że orzeczenie jest w zaskarżonym zakresie
niezgodne z prawem.
§3. Jeżeli sprawa ze względu na osobę lub przedmiot nie
podlegała orzecznictwu sądów w chwili orzekania, Naczelny
Sąd Administracyjny - stwierdzając niezgodność orzeczenia
z prawem - unieważnia zaskarżone orzeczenie oraz
orzeczenie sądu pierwszej instancji i odrzuca skargę.
Art. 28512.
W przypadkach nieuregulowanych przepisami niniejszego
działu do postępowania wywołanego wniesieniem skargi o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze
kasacyjnej.”;
15) Art. 299 otrzymuje brzmienie:
„Art. 299. §1. Jeżeli strona mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę za
granicą nie ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia sprawy
mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce,
obowiązana jest wraz z wniesieniem skargi ustanowić
pełnomocnika do doręczeń mającego miejsce zamieszkania
lub siedzibę w Polsce.
§2. W razie niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w §1,
sąd wzywa stronę, aby uzupełniła ten brak w terminie dwóch
miesięcy od dnia doręczenia wezwania pod rygorem
odrzucenia skargi.


9
§3. Jeżeli ze skargi wynika, że uczestnik postępowania
sądowego ma miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą,
sąd, doręczając odpis skargi, zawiadamia go o obowiązku
ustanowienia pełnomocnika do doręczeń mającego miejsce
zamieszkania lub siedzibę w Polsce, w terminie dwóch
miesięcy od dnia doręczenia zawiadomienia. W razie
niedopełnienia tego obowiązku, pisma w postępowaniu
sądowym pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem
doręczenia.
§4. Przepis §3 stosuje się odpowiednio do uczestnika
postępowania, o którym mowa w art. 33 §2.
§5.
Przepisów §1-4 nie stosuje się, jeżeli umowa
międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną
stanowi inaczej.”;
16) Art. 300 otrzymuje brzmienie:
„Art. 300. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania w
zakresie obrotu zagranicznego stosuje się odpowiednio przepisy o
ustroju sądów powszechnych oraz Kodeksu postępowania
cywilnego dotyczące międzynarodowego postępowania
cywilnego.”.
Art. 3
Wydane na podstawie przepisów dotychczasowych akty powołania prezesów
sądu i wiceprezesów sądu w wojewódzkich sądach administracyjnych oraz
wiceprezesów Naczelnego Sądu Administracyjnego stają się aktami powołania
na pięcioletnią kadencję, której bieg rozpoczyna się z dniem wejścia w życie
ustawy.
Art. 4
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od orzeczeń, które stały się prawomocne począwszy od dnia
1 września 2004 r.
Art. 5
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.