Rządowy projekt ustawy o Polskiej Akademii Nauk

treści naruszenia.
6. Postanowienia i orzeczenia składu orzekającego zapadają zwykłą większością głosów.
7. Kadencja komisji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 96 ust. 1 pkt 1, trwa cztery lata.
8. Kadencja komisji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 96 ust. 1 pkt 2, trwa cztery lata.
9. Obsługę komisji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 96 ust. 1 pkt 2, wykonują
komórki organizacyjne Kancelarii Akademii.

Art. 98. 1. Postępowanie dyscyplinarne komisja dyscyplinarna wszczyna na wniosek
rzecznika dyscyplinarnego.
2. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie sześciu miesięcy od
dnia powzięcia odpowiednio przez dyrektora lub Prezesa Akademii wiadomości
o popełnieniu czynu uzasadniającego nałożenie kary oraz po upływie pięciu lat od
popełnienia tego czynu. Jeżeli czyn stanowi przestępstwo, okres ten nie może być krótszy od
okresu przedawnienia ścigania tego przestępstwa, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające z urzędu w przypadku,
gdy pracownikowi naukowemu lub badawczo-technicznemu zarzuca się popełnienie czynu
polegającego na:
1) przywłaszczeniu sobie autorstwa albo wprowadzeniu w błąd co do autorstwa całości lub
części cudzego utworu;
2) rozpowszechnieniu, bez podania nazwiska lub pseudonimu twórcy, cudzego utworu
w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania;
3) naruszeniu cudzych praw autorskich lub praw pokrewnych w inny sposób;
4) fałszowaniu badań lub wyników badań naukowych i prac rozwojowych lub dokonaniu
innego oszustwa naukowego;

5)
przyjmowaniu, w związku z pełnieniem funkcji lub zajmowaniem stanowiska
w instytucie, korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy;
6) powoływaniu się na wpływy w instytucie, instytucji państwowej lub samorządowej albo
wywoływaniu przekonania innej osoby lub utwierdzaniu jej w przekonaniu o istnieniu
takich wpływów i podjęciu się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść
majątkową lub osobistą albo jej obietnicę;
7) udzieleniu albo obiecywaniu udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej w zamian za

40
pośrednictwo w załatwieniu sprawy w instytucie, polegające na wywarciu wpływu na
decyzję, działanie lub zaniechanie osoby pełniącej funkcję lub zajmującej stanowisko
w instytucie, w związku z pełnieniem tej funkcji lub zajmowaniem stanowiska.
4. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 2, wszczęto postępowanie dyscyplinarne,
karalność czynu uzasadniającego nałożenie kary ustaje z upływem dwóch lat od dnia
wszczęcia postępowania.
5.
Nie stosuje się przedawnienia w odniesieniu do wszczęcia postępowania
dyscyplinarnego wobec pracownika naukowego lub badawczo-technicznego, któremu zarzuca
się popełnienie czynu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 – 5.
6. Kary dyscyplinarne określone w art. 94 ust. 1 pkt 1 – 3 ulegają zatarciu, a odpis
orzeczenia o ukaraniu, dołączony do akt osobowych pracownika naukowego lub badawczo-
technicznego, podlega usunięciu po upływie trzech lat, a w przypadku kary określonej
w art. 94 ust. 1 pkt 3 po upływie pięciu lat od dnia doręczenia mu prawomocnego orzeczenia
o ukaraniu, jeżeli w tym okresie nie został on ukarany dyscyplinarnie lub sądownie za
przestępstwo umyślne.

Art. 99. 1. Rzecznika dyscyplinarnego w instytucie powołuje rada naukowa instytutu spośród
pracowników naukowych tego instytutu, a w pomocniczej jednostce naukowej dyrektor
spośród pracowników naukowych tej jednostki.
2. Rzecznika dyscyplinarnego przy komisji, o której mowa w art. 96 ust. 1 pkt 2, powołuje
Prezes Akademii, spośród pracowników naukowych posiadających co najmniej stopień
naukowy doktora habilitowanego.
3. W przypadku powzięcia przez organ, który powołał rzecznika dyscyplinarnego,
wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego odpowiedzialność dyscyplinarną, organ
niezwłocznie poleca rzecznikowi dyscyplinarnemu wszczęcie postępowania wyjaśniającego.
4. Kadencja rzecznika dyscyplinarnego powoływanego przez radę naukową instytutu lub
dyrektora pomocniczej jednostki naukowej trwa cztery lata.
5. Kadencja rzecznika dyscyplinarnego powoływanego przez Prezesa Akademii trwa
cztery lata.

Art. 100. 1. Obwiniony ma prawo do korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy.
2.
W przypadku gdy obwiniony uchyla się od uczestnictwa w postępowaniu,

41
postępowanie może toczyć się pod jego nieobecność.
3. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej w pierwszej instancji strony mogą się odwołać
do komisji, o której mowa w art. 96 ust. 1 pkt 2, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia
orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
4. Od prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 96 ust. 1
pkt 2, stronom służy odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie – Sądu Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych. Do odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania
cywilnego dotyczące apelacji. Od orzeczenia Sądu Apelacyjnego nie służy kasacja.
5. O prawomocnym orzeczeniu w sprawach naruszeń, o których mowa w art. 98 ust. 3
pkt 1 – 4, komisja dyscyplinarna przekazuje informację do wiadomości organu przyznającego
środki finansowe na naukę.
6. Postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym orzeczeniem można wznowić,
jeżeli:
1) w związku z postępowaniem dopuszczono się rażącego naruszenia prawa, a istnieje
uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia;
2) po wydaniu orzeczenia ujawniły się nowe fakty lub dowody nieznane w chwili jego
wydania, wskazujące na to, że obwiniony jest niewinny, skazano go za popełnienie innego
czynu lub komisja bezpodstawnie umorzyła postępowanie;
3) w trakcie postępowania naruszono przepisy, przez co uniemożliwiono lub w poważnym
stopniu utrudniono obwinionemu korzystanie z prawa do obrony, albo skład komisji nie
odpowiadał warunkom określonym w art. 96, albo zasiadała w niej osoba podlegająca
wyłączeniu.
7. Wznowienie nie może nastąpić z przyczyny wymienionej w ust. 6 pkt 1, jeżeli była ona
przedmiotem rozpoznania przez sąd apelacyjny w trybie określonym w ust. 4.
8. Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na niekorzyść obwinionego nie jest
dopuszczalne po jego śmierci albo po upływie trzech lat od popełnienia czynu będącego
podstawą orzeczenia, a gdy czyn stanowił przestępstwo – po upływie okresu przedawnienia
ścigania tego przestępstwa lub w razie wykonania kary i jej zatarcia.
9. Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego mogą składać, w terminie
trzydziestu dni od dnia powzięcia wiadomości o przyczynie uzasadniającej wznowienie:
obwiniony, obrońca, rzecznik dyscyplinarny, a po śmierci obwinionego lub gdy zachodzą
uzasadnione wątpliwości co do jego poczytalności – także jego małżonek, krewny w linii

42
prostej, brat lub siostra.

Art. 101. 1. Dyrektor może zawiesić w pełnieniu obowiązków pracownika naukowego lub
badawczo-technicznego, przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub dyscyplinarne,
a także w toku postępowania wyjaśniającego, jeżeli ze względu na wagę i wiarygodność
przedstawionych zarzutów celowe jest odsunięcie go od wykonywania obowiązków.
2. Pracownik naukowy lub badawczo-techniczny zostaje z mocy prawa zawieszony
w pełnieniu obowiązków z dniem jego tymczasowego aresztowania.
3. Zawieszenie w pełnieniu obowiązków nie może trwać dłużej niż sześć miesięcy, chyba
że przeciwko pracownikowi naukowemu lub badawczo-technicznemu toczy się nadal
postępowanie karne.

Art. 102. 1. Wynagrodzenie zasadnicze pracownika naukowego lub badawczo-technicznego
w okresie zawieszenia w pełnieniu obowiązków może ulec obniżeniu, a tymczasowo
aresztowanego ulega ograniczeniu najwyżej do połowy, w zależności od stanu rodzinnego
pracownika naukowego lub badawczo-technicznego, począwszy od pierwszego dnia miesiąca
kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zawieszenie. W okresie
zawieszenia w pełnieniu obowiązków nie przysługują dodatki do wynagrodzenia oraz
wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe.
2. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne lub karne zakończy się umorzeniem z braku
dowodów winy albo wydaniem orzeczenia lub wyroku uniewinniającego, pracownikowi
naukowemu lub badawczo-technicznemu należy wypłacić pozostałą część pełnego
wynagrodzenia.

Art. 103. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
tryb postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego, przebieg postępowania
wyjaśniającego i dyscyplinarnego, sposób i warunki wzywania i przesłuchiwania
obwinionego, świadków i biegłych oraz przeprowadzania innych dowodów, a także sposób
wykonywania kar dyscyplinarnych i ich zatarcia, z zachowaniem przejrzystości tych
postępowań oraz zapewnieniem bezstronności osób przeprowadzających te postępowania.

Art. 104. Do postępowania dyscyplinarnego wobec pracowników naukowych i badawczo-

43
technicznych w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania karnego, z wyłączeniem art. 82.

Rozdział 9
Zmiany przepisów obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Art. 105. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r.
Nr 136, poz. 969, z późn. zm.)) w art. 12 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) instytuty naukowe i pomocnicze jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk;”.
Art. 106. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U.
z 2006 r. Nr 121, poz. 844, z późn. zm.)) w art. 7 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) instytuty naukowe i pomocnicze jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk, z wyjątkiem
przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność gospodarczą;”.
Art. 107. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. Nr 200,
poz. 1682, z późn. zm.)) w art. 7 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) instytuty naukowe i pomocnicze jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk;”.
Art. 108. W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U.
Nr 164, poz. 1365, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 143 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Komisje dyscyplinarne, o których mowa w art. 142 ust. 1, rozstrzygają samodzielnie
wszelkie zagadnienia faktyczne oraz prawne i nie są związane rozstrzygnięciami innych
organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego skazującego wyroku sądu oraz
opinii komisji do spraw etyki w nauce.”;
2) po art. 144 dodaje się art. 144a w brzmieniu:
„Art. 144a. W sprawach naruszeń dyscyplinarnych, które stanowią jednocześnie
naruszenie zasad etyki w nauce, w szczególności określonych w art. 144 ust. 3 pkt 1 – 5,
komisja dyscyplinarna może zwrócić się o wydanie opinii do komisji do spraw etyki
w nauce, o której mowa w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia … o Polskiej Akademii Nauk
(Dz. U. …, poz. …). Opinia komisji do spraw etyki w nauce wiąże komisję dyscyplinarną
w ustaleniu treści naruszenia.”;
3) art. 146 otrzymuje brzmienie:

44