Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

75


powiatowego centrum pomocy rodzinie w terminie
60 dni od dnia uzyskania przez niego w
Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub
ochrony uzupełniającej.
4. Wniosek obejmuje małoletnie dzieci cudzoziemca
oraz jego małżonka, jeżeli uzyskali
w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub
ochronę uzupełniającą.
5. Wniosek powinien zawierać:
1) pisemną deklarację o zamiarze zamieszkania na
terenie określonego województwa;
2) pisemne oświadczenie,
że z podobnym
wnioskiem cudzoziemiec nie zwrócił się na
terenie innego województwa;
3) pisemne oświadczenie o gotowości przystąpienia
do uzgodnionego programu integracji.
6.

W przypadku cudzoziemca, który uzyskał
w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, do
wniosku należy dołączyć kopie:
1) decyzji o nadaniu statusu uchodźcy;
2) dokumentu podróży przewidzianego w Kon-
wencji Genewskiej;
3) karty pobytu wydanej w związku z nadaniem
statusu uchodźcy.
7.
W przypadku cudzoziemca, który uzyskał
w Rzeczypospolitej Polskiej ochronę uzupełniającą,
do wniosku należy dołączyć kopie:
1) decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy, w
której udzielono cudzoziemcowi ochrony
uzupełniającej;


76


2) karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem
ochrony uzupełniającej.
8. Cudzoziemiec dołącza do wniosku także inne
dokumenty, będące w jego posiadaniu, które mogą
pomóc w opracowaniu programu integracji.
9. Pomoc dla cudzoziemca przysługuje począwszy od
miesiąca kalendarzowego, w którym cudzoziemiec
złożył wniosek.
10.
Pomoc dla cudzoziemca przebywającego
w ośrodku dla cudzoziemców ubiegających się o
nadanie statusu uchodźcy przysługuje począwszy od
miesiąca kalendarzowego, w którym cudzoziemiec
opuścił ośrodek.
11.

Pomoc dla cudzoziemca nie przysługuje
cudzoziemcowi będącemu małżonkiem obywatela
polskiego.”;
12) po art. 91 dodaje się art. 91a w brzmieniu:
„Art. 91a. 1. Pomoc
małoletniemu cudzoziemcowi
przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej bez przedstawiciela ustawowego, który
uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej status
uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, zapewnia
starosta właściwy ze względu na miejsce pobytu
małoletniego.
2.

Dyrektor placówki opiekuńczo-wychowawczej
zawiadamia właściwy sąd opiekuńczy o udzielaniu
pomocy małoletniemu cudzoziemcowi, o którym
mowa w ust. 1.”;
13) art. 92-95 otrzymują brzmienie:


77


„Art. 92. 1. Pomocy dla cudzoziemca udziela się w okresie nie
dłuższym niż 12 miesięcy i obejmuje ona:
1) świadczenia pieniężne w wysokości od

446 zł do 1.175 zł miesięcznie na osobę
przeznaczone na:
a) utrzymanie, w szczególności na pokrycie
wydatków na żywność, odzież, obuwie,
środki higieny osobistej oraz opłaty
mieszkaniowe,
b) pokrycie wydatków związanych z nauką
języka polskiego;
2) opłacanie składki na ubezpieczenie zdrowotne
określonej w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych;
3) pracę socjalną;
4) poradnictwo specjalistyczne, w tym poradnictwo
prawne, psychologiczne i rodzinne;
5)

udzielanie informacji oraz wsparcia w
kontaktach z innymi instytucjami, w
szczególności z instytucjami rynku pracy, ze
środowiskiem lokalnym oraz organizacjami
pozarządowymi;
6) inne działania wspierające proces integracji
cudzoziemca.
2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania,
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zabezpieczenia społecznego, określi, w
drodze
rozporządzenia, ramowe programy kursów nauki
języka polskiego dla cudzoziemców, uwzględniając


78


różnice kulturowe między różnymi grupami
cudzoziemców.
3. Wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być
pokrywane w uzgodnieniu z cudzoziemcem
bezpośrednio przez powiatowe centrum pomocy
rodzinie.

Art. 93. 1. Pomoc dla cudzoziemca jest realizowana w ramach
indywidualnego programu integracji, uzgodnionego
między powiatowym centrum pomocy rodzinie a
cudzoziemcem, określającego wysokość, zakres i
formy pomocy, w zależności od indywidualnej
sytuacji życiowej cudzoziemca i jego rodziny, oraz
zobowiązania:
1) powiatowego centrum pomocy rodzinie do:
a) udzielania cudzoziemcowi informacji
dotyczącej pomocy określonej w programie
oraz warunkach jej wstrzymania lub odmowy
udzielenia,
b) współdziałania z cudzoziemcem oraz
wspierania go w kontaktach ze środowiskiem
lokalnym, w tym w nawiązaniu kontaktu z
właściwym dla miejsca zamieszkania
cudzoziemca ośrodkiem pomocy społecznej,
c) pomocy w uzyskaniu możliwości
zamieszkania, w tym w miarę możliwości
w mieszkaniu chronionym,
d) prowadzenia z cudzoziemcem pracy
socjalnej,


79


e) innych uzgodnionych z cudzoziemcem
działań wynikających z indywidualnej
sytuacji życiowej cudzoziemca,
f) wskazania pracownika, zwanego dalej
„realizatorem programu”, uzgadniającego z
cudzoziemcem program oraz wspierającego
cudzoziemca w okresie realizacji tego
programu;
2) cudzoziemca do:
a) zameldowania
się w miejscu zamieszkania,
b) zarejestrowania się w powiatowym urzędzie
pracy w terminie ustalonym w programie
oraz aktywnego poszukiwania pracy,
c) obowiązkowego uczestnictwa w kursach
języka polskiego, w przypadku gdy zachodzi
taka potrzeba,
d) współdziałania oraz kontaktowania się
z
realizatorem programu w ustalonych
terminach, nie rzadziej jednak niż 2 razy w
miesiącu,
e)
innych uzgodnionych z realizatorem
programu działań wynikających z jego
indywidualnej sytuacji życiowej,
f) przestrzegania
zobowiązań przyjętych
w programie.
2. Powiatowe centrum pomocy rodzinie przekazuje
wojewodzie uzgodniony z cudzoziemcem program
wraz z przewidywanymi kosztami jego realizacji.
3. Wojewoda po akceptacji przedstawionego programu
przekazuje środki na jego realizację.