Przestępstwo przyczyną rozwiązania umowy z pracownikiem

Przeczytaj także: Okres wypowiedzenia dłuższy niż przewidują przepisy?

W rezultacie stosunek pracy będzie trwał do momentu, w którym pracownik mógł się zapoznać z treścią oświadczenia woli (wysłanego mu pisma). Rodzi to w pewnych sytuacjach stan niepewności po stronie pracodawcy. Ostateczne stwierdzenie momentu, w którym stosunek pracy ustał, będzie możliwe po zbadaniu wszystkich okoliczności, które towarzyszyły wysłaniu do pracownika pisma z oświadczeniem woli pracodawcy i jego przyjęciem przez pracownika. Co do zasady, terminem rozwiązania umowy będzie data wskazana na zwrotce, lub jeśli pracownik nie odbierze pisma, stosunek pracy rozwiąże się z upływem 7. dnia po drugim awizowaniu.

Zdaniem SN: Nieodebranie listu szkodzi pracownikowi:

Oświadczenie woli jest skutecznie złożone, jeżeli pracownik świadomie nie podejmuje przesyłki pocztowej zawierającej oświadczenie pracodawcy, a ma realną możliwość zapoznania się z jego treścią, tzn. nic nie stoi na przeszkodzie, żeby ją odebrał. Przyjmuje się, że pracownik najpóźniej z upływem 7. dnia od chwili powtórnego awizowania przesyłki zawierającej wypowiedzenie pracodawcy mógł zapoznać się z jego treścią.
(Wyrok Sądu Najwyższego z 5 października 2005 r., I PK 37/05, OSNP 2006/17-18/263)

Jeżeli okaże się, że pracodawca wypłacał pracownikowi wynagrodzenie (w szczególności wynagrodzenie chorobowe) pomimo rozwiązania stosunku pracy, można je traktować jako nienależne świadczenie, do którego zastosowanie znajdą przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu. Na ich podstawie pracodawca będzie mógł domagać się ich zwrotu. Pracodawca ma miesiąc na dyscyplinarne zwolnienie. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy.

4. Wynagrodzenie chorobowe dla nowego pracownika po okresie wyczekiwania

Należy zwrócić także uwagę na fakt, kiedy pracownik nabywa prawo do świadczeń z tytułu choroby (tj. wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego). Decyduje to bowiem o tym, czy pracodawca w ogóle miał obowiązek wypłaty pracownikowi wynagrodzenia chorobowego. Obowiązek ten jest uzależniony m.in. od poprzedniego okresu ubezpieczenia chorobowego oraz od korzystania przez pracownika z wynagrodzenia chorobowego w danym roku kalendarzowym Ubezpieczony będący pracownikiem ma prawo do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby (wynagrodzenia za czas choroby i zasiłku chorobowego), jeżeli posiada wymagany 30-dniowy okres nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli pracownik nie posiada wymaganego okresu ubezpieczenia, gdyż dopiero podejmuje pracę, przewidziany jest tzw. okres wyczekiwania wynoszący 30 dni, w czasie którego pracownik nie nabywa jeszcze prawa do świadczeń z tytułu choroby. W tym zakresie istnieją jednak pewne wyjątki. Wynagrodzenie przysługuje od 1. dnia ubezpieczenia (zatrudnienia):

• absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych,
• pracownikom, którzy mają wcześniejszy, co najmniej 10-letni, okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego,
• posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji,
• jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy.

Uwzględnić należy również poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.

Podstawa prawna:

• art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267),
• art. 61 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. nr 16, poz. 93),
• art. 52 § 1 pkt 1 i pkt 2, § 2, § 3, art. 92 § 3, art. 300 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94).

Portal Kadrowy - odpowiedzi ekspertów prawa pracy. Porady wraz z podstawą prawną otrzymasz na skrzynkę. Dajemy gwarancję profesjonalnej odpowiedzi. W portalu do pobrania m.in. wzory, wskaźniki, kalkulatory, akty prawne.