| > > Moim zdaniem kserowanie nie powinno być zabronione. Na wartość książki
| > > składają się:
| > > 1) prawa autorskie do tekstu, kompozycji itd;
| > > 2) wynagrodzenie dla wydawcy - wykonanie książki;
| > > 3) wynagrodzenie dla dystrybutorów - hurtownie, sklepy itp.
| > > Skserowanie książki to poprostu rezygnacja z usług wydawnictwa i
| > > dystrybutorów. Wydawnictwu wynagrodzenie nie przysługuje, no bo
książkę
| > > wykonałem sam, a dystrybutorom również, bo z ich usług nie
skorzystałem,
| > sam
| > > idąc do kolegi po książkę. Wynagrodzenie przysługuje autorowi, no ale
od
| > > nowego roku ma być płacone ryczałtem od kserokopiarki.
| >
| > Ten pozornie bardzo logiczny wywód zawiera jednak zasadnicze błędy:
| > 1) nie masz zgody autora na rozpowszechnianie jego tytułu, on tej zgody
| > udzielił wydawnictwu;
|
| Juz ktos napisal to przy programach.
| Czy sprzedajac ksiazke sprzedaje sie "obiekt", czy "licencje na czytanie"
?

Moim zdaniem sprzedaje się obiekt, choć trudno nie zauważyć, że Paweł ma
trochę racji. To już kwestia unormowań prawnych. Twierdzisz, że autor
upoważnił tylko jedno wydawnictwo do rozpowszechniania jego dzieła. Dobra.
Jeśli chodzi o beletrystykę, to się z tym zgodzę. Jak nie chcesz czytać, to
możęsz nie kupić. Nikt Cię nie zmusza. Ale co z podręcznikami? Tutaj już
wyboru nie masz. Program szkoły czy studiów przewiduje, że masz się uczyć z
takiej książki. Nie możesz wybrać. A gdzie zasady uczciwej konkurencji? Czy
nie tkwi tu błąd naszego prawa, które w wypadku tego typu książek powinno
zabraniać ograniczania licencji do jednego wytwórcy.
Pewnym rozwiązaniem byłoby - moim zdaniem - by w wypadku zatwierdzenia
danego podręcznika jako podręcznika obowiązkowego w szkole publicznej, jego
autor otrzymywał wynagrodzenie ryczałtowe. I tyle. A dalej, to już wolna
amerykanka. Kto tańszy, ten lepszy. Jak Ci taniej wyjdzie skserować, to
kseruj.

| > 2) "wynagrodzenie" płacone ryczałtem od kserokopiarki nie trafia do tego
| > autora, tylko do organizacji zarządzających tymi pieniędzmi, autor może
| nie
| > zobaczyć z tego ani grosza;
|
| Bo brna w slepa uliczke.

Też tak uważam. To slepa uliczka. Jesli przyjmują wynagrodzenie od osób
wykonujących kserokopie, to albo sankcjonują tym kserowanie książek, albo są
paserami, bo czerpią korzyści z cudzego przestęstwa. Innego wyjścia nie ma.
No chyba, że są oszustami i nakłaniają ich do niekorzystnego rozporządzenia
mieniem w ten sposób, że żądaja wynagrodzenia nie dając nic w zamian.

| > 3) na wartość książki składa się także reklama i koszty promocji;
|
| Na cene, nie na wartosc.

No to akurat bez znaczenia. reklama ma znaczenie przy beletrystyce czy
wydawnictwach popularno-naukowych. Ale przy podręcnikach? Jaka tu reklama?
Książkę musi mieć każdy student i już. No chyba, że reklamą nazwiemy
ewentualną łapówkę za uznanie danego dzieła za "obowiązujące". Ale nie chcę
nawet o tym myśleć, że to się tak kręci.


| > 4) kserując korzystasz z egzemplarza przygotowanego przez wydawnictwo,
| więc
| > jednak korzystasz z usług wydawcy (to że kolega za ten egzemplarz
zapłacił
| > nie jest argumentem, bo wydawnictwo sprzedało mu jeden egzemplarz, a nie
| > egzemplarz z prawem do dalszego kserowania).
|
| A chodzac po gorach korzystasz z butow wyprodukowanych przez obownika...

Z bytami, to akurat nie bardzo adekwatny przykład. No ale, gdybyśmy w ten
sposób do tego podchodzili, to doprowadziłoby dość szybko to do absurdu.
Parki Narodowe powinny zakazać wykonywania zdjęć, no bo za oglądanie widoków
zapłacił tylko wchodzący. A nuż pokaże zdjęcia osobie, która nie zapłaciła
biletu i w ten sposób tamten zobaczy widok nie płacąc za to.

Ale tu trochę racji jest. To może część z kasy od kserokopiarek przekazać
wydawnictwom?