Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw

Projekt
R O Z P O R Z Ź Z ź N I ź
M I N I S T R A Z D R O W I A 1)
z dnia
w sprawie ciągłych szkoleń diagnostów laboratoryjnych
Na podstawie art. 30zh ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej
(Dz. U. z 2014 r. poz. 1384 i 1491 oraz …) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1)
ramowy program ciągłych szkoleń;
2)
zakres oraz formy zdobywania wiedzy teoretycznej w ramach ciągłego szkolenia;
3)
sposób odbywania ciągłego szkolenia, w tym tryb dokumentowania jego przebiegu;
4)
standardy ciągłego szkolenia;
5)
wysokość opłat za ciągłe szkolenie.
§ 2. 1. Ramowy program ciągłych szkoleń obejmuje zakres wiedzy teoretycznej oraz
umiejętności praktycznych dotyczący zagadnień z zakresu:
1)
medycyny laboratoryjnej;
2)
prawa medycznego;
3)
bezpieczeństwa i higieny pracy w medycznym laboratorium diagnostycznym;
4)
organizacji i zarządzania w medycznym laboratorium diagnostycznym;
5)
etyki w zawodzie diagnosty laboratoryjnego.
2. Ciągłe szkolenia realizowane są w pięcioletnich okresach rozliczeniowych, zwanych
dalej „okresami edukacyjnymi”.
§ 3. 1. Źiagnosta laboratoryjny odbywa ciągłe szkolenia z zakresu wiedzy, o której
mowa w § 2 ust. 1, w następujących formach:
1)
kursy realizowane metodą wykładów;
2)
kursy realizowane metodą internetowych programów edukacyjnych z ograniczonym
dostępem;
3)
kursy odbywane w ramach szkolenia specjalizacyjnego;

1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra
Zdrowia (Dz. U. poz. 1268).
– 2 –
4)
przygotowanie i wygłoszenie referatu na posiedzeniu naukowo-szkoleniowym
towarzystwa naukowego, Krajowej Rady Źiagnostów Laboratoryjnych, zwanej dalej
„KIŹL”;
5)
udział w posiedzeniu naukowo-szkoleniowym towarzystwa naukowego;
6)
przygotowanie i wygłoszenie referatu na kongresie, zjeździe, konferencji lub
sympozjum naukowym;
7)
udział w kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym;
8)
przygotowanie rozprawy doktorskiej lub habilitacyjnej z obszaru nauk medycznych i
nauk o zdrowiu;
9)
samokształcenie, w tym opublikowanie jako autor lub współautor:
a)
książki naukowej,
b)
książki popularnonaukowej,
c)
artykułu naukowego oryginalnego,
d)
artykułu o charakterze poglądowym, rozdziału w książce,
e)
artykułu popularnonaukowego, programu multimedialnego lub komunikatu z badań
naukowych,
f)
tłumaczenia książki lub artykułu
– z zakresu, o którym mowa w § 2 ust. 1;
10) pełnienie funkcji kierownika specjalizacji.
2. Za zrealizowanie każdej z form ciągłych szkoleń przysługuje określona liczba
punktów, zwanych dalej „punktami edukacyjnymi”:
1)
za udział w kursie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje 1 punkt edukacyjny za
każdą godzinę trwania kursu nie więcej jednak niż 25 punktów za cały kurs;
2)
za udział w kursie realizowanym metodą internetowych programów edukacyjnych z
ograniczonym dostępem przysługuje 1 punkt edukacyjny za każdą godzinę trwania
kursu, odpowiadający pięciu pytaniom w obowiązkowych zadaniach testowych, nie
więcej jednak niż 25 punktów edukacyjnych za cały kurs;
3)
za udział w kursie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przysługują: 1 punkt edukacyjny za
każdą godzinę trwania kursu nie więcej jednak niż 25 punktów za cały kurs oraz
30 punktów edukacyjnych za uzyskanie specjalizacji I stopnia lub tytułu specjalisty;
4)
za przygotowanie i wygłoszenie referatu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, przysługuje 5
punktów edukacyjnych, z zastrzeżeniem, iż punkty zalicza się jeden raz, niezależnie od
liczby posiedzeń, na których był wygłaszany referat;
– 3 –
5)
za udział w posiedzeniu naukowo-szkoleniowym, o którym mowa w ust. 1 pkt 4,
przysługują 2 punkty edukacyjne;
6)
za przygotowanie i wygłoszenie referatu na kongresie, zjeździe, konferencji lub
sympozjum naukowym przysługuje 10 punktów edukacyjnych oraz 2 punkty
edukacyjne za każdy dzień udziału w kongresie, sympozjum, zjeździe lub konferencji,
nie więcej jednak niż 10 punktów edukacyjnych;
7)
za każdy dzień udziału w kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym
przysługują 2 punkty edukacyjne, nie więcej jednak niż 10 punktów edukacyjnych;
8)
za uzyskanie stopnia naukowego doktora, doktora habilitowanego przysługuje
50 punktów edukacyjnych;
9)
za samokształcenie, w tym opublikowanie jako autor lub współautor:
a)
książki naukowej przysługuje 50 punktów edukacyjnych,
b)
książki popularnonaukowej przysługuje 20 punktów edukacyjnych,
c)
artykułu naukowego oryginalnego przysługuje 15 punktów edukacyjnych,
d)
artykułu o charakterze poglądowym przysługuje 10 punktów edukacyjnych,
e)
artykułu popularnonaukowego, programu multimedialnego lub komunikatu z badań
naukowych przysługuje 5 punktów edukacyjnych,
f)
tłumaczenia książki lub artykułu przysługuje 50% liczby punktów, o których mowa
w lit. a–e;
10) za pełnienie funkcji kierownika specjalizacji przysługuje 5 punktów edukacyjnych za
każdy rok trwania specjalizacji, nie więcej jednak niż 15 punktów edukacyjnych za
jedną osobę.
§ 4. Zaliczenie ciągłego szkolenia polega na uzyskaniu w okresie edukacyjnym co
najmniej 100 punktów edukacyjnych za udział w wybranych formach ciągłych szkoleń, w
tym co najmniej 50 punktów edukacyjnych musi być uzyskanych w ramach zakończonych
testem kursów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, lub kursów odbywanych w ramach
szkolenia specjalizacyjnego, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2.
§ 5. 1. Źiagnosta laboratoryjny odbywa kursy, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2,
zgodnie z programami kursów, opracowanymi przez zespół ekspertów powołanych przez
Źyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, zwanego dalej „dyrektorem
CMKP”.
– 4 –
2. W skład zespołu, o którym mowa w ust. 1, wchodzą diagności laboratoryjni
legitymujący się dorobkiem naukowym lub zawodowym w zakresie, o którym mowa w § 2
ust. 1, w tym wskazani przez konsultanta krajowego w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej
lub w dziedzinie pokrewnej jeżeli w tej dziedzinie nie ma powołanego konsultanta
krajowego, oraz trzej przedstawiciele KIDL.
3. Opracowane przez zespół ekspertów programy kursów, po pozytywnym
zaopiniowaniu przez właściwego dla rodzaju kursu konsultanta krajowego w dziedzinie
diagnostyki laboratoryjnej lub w dziedzinie pokrewnej jeżeli w tej dziedzinie nie ma
powołanego konsultanta krajowego i KIŹL, zatwierdza dyrektor CMKP.
4. Wykaz zatwierdzonych przez dyrektora CMKP programów kursów oraz programy
tych kursów podawane są do publicznej wiadomości na stronie internetowej CMKP.
5. Jednostką koordynującą realizację zadań związanych z opracowaniem programów
kursów jest CMKP.
§ 6. 1. Ustala się następujące standardy kształcenia ciągłego diagnostów
laboratoryjnych:
1)
jednostka szkoląca zapewnia bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób
uczestniczących w formach szkolenia, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1–6;
2)
jednostka szkoląca zapewnia kadrę dydaktyczną, posiadającą merytoryczną wiedzę i
umiejętności praktyczne w zakresie wiedzy, o której mowa w § 2 ust. 1;
3)
wybrane formy ciągłych szkoleń, organizowane poza strukturą jednostki szkolącej,
odbywają się na podstawie pisemnej umowy zawartej pomiędzy jednostką szkolącą a
podmiotem realizującym te szkolenia;
4)
jednostka szkoląca ma obowiązek najpóźniej do dnia 15 grudnia każdego roku podać do
publicznej wiadomości wstępny harmonogram kursów, o których mowa w § 3 ust. 1
pkt 1, wraz z wykazem kadry dydaktycznej prowadzącej kursy na następny rok;
5)
jednostka szkoląca zapewnia sprawną organizację procesu dydaktycznego oraz prowadzi
w sposób ciągły wewnętrzną ocenę jakości kształcenia;
6)
jednostka szkoląca posiada opracowane w formie pisemnej szczegółowe programy
kursów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, oraz dokumentację przebiegu szkoleń,
uwzględniającą ewidencję uczestników szkoleń prowadzoną zgodnie z danymi
zawartymi w kartach ciągłego szkolenia;
7)
realizacja programu ciągłych szkoleń uwzględnia aktualną wiedzę, osiągnięcia teorii i
praktyki oraz zweryfikowane wyniki badań naukowych;
– 5 –
8)
program kursu, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, jest realizowany z zastosowaniem
nowoczesnych metod dydaktycznych, adekwatnych w stosunku do przedmiotu oraz celu
przeprowadzanego kursu, a w szczególności z uwzględnieniem internetowych
programów edukacyjnych;
9)
kurs, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, kończy się testem;
10) udział diagnosty laboratoryjnego w formach ciągłego szkolenia, o których mowa w § 3
ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 4, musi być potwierdzony wydanym przez jednostkę szkolącą
zaświadczeniem, zwanym dalej „certyfikatem”, określającym temat, liczbę godzin
szkolenia i liczbę punktów edukacyjnych;
11) udział diagnosty laboratoryjnego w formach ciągłego szkolenia, o których mowa w § 3
ust. 1 pkt 5 i 6, musi być potwierdzony zaświadczeniem (certyfikatem) wydanym przez
organizatora kongresu, zjazdu, konferencji lub sympozjum naukowego;
12) udział diagnosty laboratoryjnego w pozostałych formach ciągłego szkolenia musi być
potwierdzony dokumentem określonym przez KIŹL.
2. Standardy kształcenia ciągłego diagnostów laboratoryjnych na kursach, o których
mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, oraz sposób potwierdzenia udziału w takim kursie określają odrębne
przepisy.
§ 7. 1. Osobie rozpoczynającej ciągłe szkolenie KIŹL wydaje kartę ciągłego szkolenia
według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia.
2. Karta ciągłego szkolenia z wymaganymi wpisami stanowi dowód odbycia ciągłych
szkoleń i stanowi podstawę do ich zaliczenia.
3. W przypadku uzyskania przez diagnostę laboratoryjnego w okresie edukacyjnym
liczby punktów, o których mowa w § 4, diagnosta laboratoryjny zgłasza się do KIŹL w celu
potwierdzenia dopełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
3a. W przypadku nieuzyskania przez diagnostę laboratoryjnego w okresie edukacyjnym
liczby punktów, o których mowa w § 4, KIŹL może skierować sprawę takiego diagnosty
laboratoryjnego do Rzecznika Dyscyplinarnego za czyn sprzeczny z zasadami etyki
zawodowej.
4. Źla diagnostów laboratoryjnych, którzy uzyskali prawo wykonywania zawodu
diagnosty laboratoryjnego w danym roku, okres edukacyjny rozpoczyna się z dniem 1
stycznia roku następnego po uzyskaniu tego prawa.
5. Pierwszy okres edukacyjny rozpoczyna się z dniem 1 stycznia 2018 r.