Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym

Druk nr 2216

Warszawa, 25 czerwca 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Marszałek Senatu



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt powiadomić Pana Marszałka, że Senat na 35
posiedzeniu w dniu 19 czerwca 2009 r. podjął uchwałę w sprawie wniesienia do
Sejmu projektu ustawy

- o zmianie ustawy - Prawo o ruchu
drogowym.
Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu
prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora
Stanisława Jurcewicza do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym
projektem.
W załączeniu przesyłam opinię Komitetu Integracji Europejskiej o
pozostawaniu projektu ustawy poza obszarem prawa Unii Europejskiej

Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz
U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 19 czerwca 2009 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy
– Prawo o ruchu drogowym
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy – Prawo o ruchu drogowym.
Jednocześnie upoważnia senatora Stanisława Jurcewicza do reprezentowania Senatu
w pracach nad projektem.
MARSZAŁEK SENATU
Bogdan BORUSEWICZ
p r o j e k t
USTAWA
z dnia
o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym
Art. 1.
W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108,
poz. 908, z późn. zm.1)) w art. 130a:
1) uchyla się ust. 10;
2) dodaje się ust. 10a - 10e w brzmieniu:
"10a. W przypadku nieodebrania pojazdu z parkingu w terminie 6 miesięcy od dnia
usunięcia podmiot, który wydał dyspozycję usunięcia pojazdu, występuje do sądu
rejonowego z wnioskiem o orzeczenie sprzedaży pojazdu.
10b. Wystąpienie z wnioskiem, o którym mowa w ust. 10a, może nastąpić po
bezskutecznym wezwaniu właściciela pojazdu do uiszczenia opłaty za usunięcie
i parkowanie pojazdu oraz do odbioru pojazdu w terminie 30 dni od dnia
otrzymania wezwania. W wezwaniu należy pouczyć o skutkach nieodebrania
pojazdu.
10c. Po upływie terminu określonego w ust. 10a sąd niezwłocznie wydaje postanowienie
o sprzedaży pojazdu.
10d. Suma uzyskana ze sprzedaży pojazdu służy w pierwszej kolejności zaspokojeniu
opłat, o których mowa w ust. 5c; nadwyżka, po potrąceniu kosztów sprzedaży,
przekazywana jest do depozytu sądowego.

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175,
poz. 1462, Nr 179, poz. 1486, Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr
190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410, Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz. 343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz.
661, Nr 123, poz. 845, Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 37, poz. 214, Nr 163, poz. 1015, Nr 209, poz. 1320, Nr
220, poz. 1411 i 1426, Nr 223, poz. 1461 i 1462, Nr 234, poz 1573 i 1574 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 18,
poz. 97 i Nr 79, poz. 663.
2
10e. Do postępowania w sprawie sprzedaży pojazdu stosuje się przepisy ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego o egzekucji z ruchomości.";
3) w ust. 11 uchyla się pkt 3.
Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
UZASADNIENIE
1. Ustawa wykonująca wyrok Trybunału Konstytucyjnego
Projektowana ustawa stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do
wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 czerwca 2008 r. (sygn. akt P 4/06),
stwierdzającego niezgodność art. 130a ust. 10 oraz art. 130a ust. 11 pkt 3 ustawy z dnia
20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175,
poz. 1462, Nr 179, poz. 1486, Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz.
708 i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410, Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52,
poz. 343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845, Nr 176, poz. 1238 oraz z 2008 r.
Nr 37, poz. 214) z Konstytucją.
Zgodnie z art. 190 ust. 1 Konstytucji, orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają
moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne.
Sentencja orzeczenia opublikowana została w Dz. U. z 2008 r., Nr 100, poz. 649
(dzień publikacji wyroku – 11 czerwca 2008 r.). Pełny tekst orzeczenia wraz z uzasadnieniem
zamieszczony został w OTK Z.U. z 2008 r., Nr 5A, poz. 76.
2. Przedmiot i istota rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego
2.1. Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją art. 130a ust. 10
oraz art. 130a ust. 11 pkt 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym.
2.2. Artykuł 130a ust. 1-2 ustawy Prawo o ruchu drogowym, wprowadzony przez
ustawę z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym, określa sytuacje,
w których funkcjonariusze Policji, straży gminnej (miejskiej) lub osoby dowodzące akcją
ratowniczą są uprawnione do podjęcia decyzji o przymusowym usunięciu pojazdu z drogi
publicznej. Zgodnie z tymi przepisami może to mieć miejsce m.in. w przypadku pozostawienia
pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch. Pojazdy usunięte z drogi
umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłaty
za usunięcie i parkowanie pojazdu (art. 130a ust. 5).
Stanowiący przedmiot wyroku Trybunału Konstytucyjnego art. 130a ust. 10
przewidywał, że własność pojazdu usuniętego z drogi w trybie określonym w art. 130a
ust. 1-2 przechodzi z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa, jeżeli uprawniona osoba nie