> Tak to jest jak się traktuje pisma z sądu jako żart.
> Jako przedstawiciele ustawowi dziecka mogli sie odwołać w jego imieniu.

A kto zapłaciłby za wpis? I za adwokata? Bo pewnie oni nie są prawnikami i nie
są również biegli w pisaniu pism procesowych? A co w wypadku, gdy ich nie stać
na opłaty?

> Jak tu ufać sądom, jak każde potknięcie pismaki rodmuchują jak zamach na
> podstawy bytu niepodległego państwa.

Bo takie rozdmuchanie to często jedyny sposób żeby uchronić się przed tępym i
złośliwym przedstawicielem wymiaru sprawiedliwości, który wskutek zawirowań
dziejowych przemienił się z poczciwego oracza w pracownika sądu. Istotą państwa
demokratycznego jest właśnie to, że wolno rozdmuchiwać takie rzeczy.

Przykład potknięcia którego nikt nie rodmucha jak zamachu na
podstawy bytu niepodległego państwa:
Pewien Sąd wydał postanowienie w którym zażądał numerów PESEL i ksera Dowodów
Osobistych od kilku osób. Wszystkie te osoby były narodowości japońskiej i nie
miały polskiego obywatelstwa, co wynikało nie tylko z akt, ale również z samej
istoty sprawy. Powstało pytanie, czy sądzia w ogóle zajrzała do akt,
ewentualnie czy umiała czytać.

W sprawie trybu nakazowego - głupia sprawa, ale jestem za. Ilość kombinatorów i
oszustów, którzy nieodbierając wezwań i ukrywając swoje "miejsce postoju" nie
chce spłacać zobowiązań, doszła do absurdalnie dużych rozmiarów.
Jednak ustawodawca powinien pomyśleć o jakiejś całkowicie bezpłatnej [!] drodze
dla osób, które mogą być w takim wypadku poszkodowane wskutek niekompetencji
pracowników sądu.

Pozdrawiam

Czapla

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl