Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów

Projekt
R O Z P O R Z D Z E N I E
M I N I S T R A S P R A W I E D L I W O Ś C I
z dnia
zmieniaj ce rozporz dzenie z dnia 23 lutego 2007 r. – Regulamin urzędowania s dów
powszechnych
Na podstawie art. 41 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów
powszechnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 133 i 509) zarządza się, co następuje:
§ 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 r. – Regulamin
urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. 2014 r. poz. 259) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w dziale III dodaje się rozdział 2a w brzmieniu:
„Rozdział 2a
Spotkanie informacyjne
§ 63 a. W sprawach, w których możliwe jest polubowne rozwiązanie sporu i po
rozważeniu celowości, przewodniczący może, przed wyznaczeniem pierwszej rozprawy lub
posiedzenia jawnego, wyznaczyć spotkanie informacyjne lub wezwać strony na spotkanie
informacyjne prowadzone przez referendarza sądowego, urzędnika sądowego, asystenta
sędziego lub stałego mediatora, w celu zapoznania stron z możliwościami i korzyściami
wynikającymi z polubownego rozwiązania sporu, w szczególności mediacji.
§ 63 b. Na spotkanie informacyjne wzywane są strony pod rygorem obciążenia kosztami
stawiennictwa strony przeciwnej, pełnomocników stron nie zawiadamia się.
§ 63 c. W przypadku gdy spotkanie informacyjne jest prowadzone przez sędziego, może
to być inny sędzia niż referent sprawy.
§ 63 d. Spotkanie informacyjne może być prowadzone przez stałego mediatora, o ile
zgodzi się poprowadzić je nieodpłatnie.
§ 63 e. Wyznaczenie spotkania informacyjnego pozostaje bez wpływu na termin
wyznaczenia pierwszej rozprawy lub posiedzenia niejawnego w sprawach nowych.
§ 63 f. Spotkanie informacyjne może być wyznaczone także poza budynkiem sądu za
zgodą prezesa sądu.
§ 63 g. Spotkania informacyjne mogą być wyznaczane grupowo dla stron więcej niż
jednej sprawy.
– 2 –
§ 63 h. Ze spotkania informacyjnego sporządza się notatkę urzędową zawierającą
informację o stawiennictwie stron, do której dołącza się zwrotne potwierdzenia odbioru
wezwania na spotkanie oraz pisma przedłożone przez strony. Notatkę wraz z załącznikami
dołącza się do akt sprawy.”;
2) po § 130 dodaje się § 131 w brzmieniu:
㤠131. W razie odmowy zatwierdzenia ugody zawartej przed mediatorem, odpis
postanowienia doręcza się również mediatorowi.”.
§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

MINISTER SPRAWIELDWIOŚCI



– 3 –
UZASADNIENIE

Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych
innych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów
proponuje wprowadzenie nowego rozwiązania polegającego na możliwości nakazania
stronom udziału w spotkaniu informacyjnym dotyczącym mediacji i innych metod
pozasądowego rozwiązywania sporów, przed wyznaczeniem pierwszego posiedzenia
przeznaczonego na rozprawę.
Instytucja spotkania informacyjnego została przewidziana w dyrektywie Parlamentu
Europejskiego i Rady 2008/52/WE z 21 maja 2008 r. w sprawie niektórych aspektów
mediacji w sprawach cywilnych i handlowych (w art. 5 ust. 1). Spotkanie stanowi dodatkową
formę zachęcania do mediacji lub wyboru innego rodzaju metody pozasądowego rozwiązania
sporu poprzez informowanie poza rozprawą o możliwościach i korzyściach związanych
z mediacją i
innymi metodami polubownego rozwiązywania sporów. Sposób
przeprowadzania spotkań informacyjnych może być zróżnicowany i zależeć od
indywidualnych możliwości organizacyjnych w poszczególnych sądach. Spotkania
informacyjne będą mogli prowadzić sędziowie, referendarze sądowi, asystenci sędziego,
a także wyznaczeni i odpowiednio przeszkoleni urzędnicy sądowi. Nie ma przy tym
przeszkód, aby spotkanie prowadzili inni sędziowie niż referenci w sprawie. Przewodniczący
będzie mógł więc albo wezwać strony na wyznaczone przez siebie spotkanie informacyjne,
albo wezwać strony na spotkanie informacyjne prowadzone przez innego sędziego,
referendarza, przeszkolonego urzędnika sądowego, asystenta sędziego lub stałego mediatora.
Spotkania mogą być prowadzone przez mediatorów, o ile zgodzą się poprowadzić je
nieodpłatnie. Osoby wpisane na listę stałych mediatorów, których wiedza i umiejętności będą
podlegały weryfikacji, zapewnią odpowiednią jakość udzielanych informacji. Decyzja,
z którymi indywidualnymi mediatorami lub ośrodkami mediacyjnymi nawiązać współpracę,
aby zagwarantować właściwy poziom prowadzonych spotkań i rzetelność udzielanych
informacji, będzie należała do prezesa właściwego sądu. Spotkania informacyjne prowadzone
przez mediatorów mogłyby odbywać się w ramach dyżurów mediacyjnych. Już dzisiaj dyżury
mediatorów odbywają się w niektórych sądach na podstawie porozumień zawartych
pomiędzy działającymi lokalnie ośrodkami mediacyjnymi i prezesami właściwych sądów,
przy aktywnym wsparciu koordynatorów ds. mediacji. Organizowane mogą być również
grupowe spotkania informacyjne, w których mogłyby uczestniczyć strony więcej niż jednej
– 4 –
sprawy. Za zgodą prezesa spotkania informacyjne mogą być również organizowane poza
budynkiem sądu.
Kwestie organizacyjne związane z prowadzeniem spotkań informacyjnych uregulowane
zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 r. – Regulamin
urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 259) w taki sposób, aby pozostawić
sądom możliwie szeroką swobodę w tym zakresie. Celem właściwie przeprowadzonego
spotkania informacyjnego jest przekonanie stron do wyboru polubownego sposobu
rozwiązania sporu na jak najwcześniejszym etapie procesu sądowego. Gdy w wyniku
mediacji strony zawrą ugodę, postępowanie sądowe zostanie umorzone. W rezultacie nie
będzie potrzeby wyznaczania rozprawy i merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy,
a postępowanie sądowe ulegnie skróceniu.
Ze spotkania informacyjnego nie będzie sporządzany protokół. Nie ma też potrzeby, aby
prowadzący spotkanie dysponował aktami sprawy. Spotkanie przyczyni się do osiągnięcia
zakładanego celu, czyli przekonania stron do polubownego rozwiązania sprawy jedynie
wówczas, gdy strony na nie przybędą. Konieczne będzie sporządzenie przez osobę
prowadzącą spotkanie notatki dotyczącej stawiennictwa stron, dołączenia zwrotnych
poświadczeń odbioru wezwania oraz ewentualnych pism stron wyjaśniających przyczyny
niestawiennictwa. Projekt ustawy przewiduje, że w przypadku nieuzasadnionej nieobecności
strony na spotkaniu informacyjnym, sąd będzie miał możliwość obciążenia strony kosztami
nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony przeciwnej w orzeczeniu kończącym
postępowanie w sprawie.
Wprowadzenie obowiązku zawiadomienia mediatora o odmowie zatwierdzenia ugody
w całości lub w części, poprzez przesłanie odpisu postanowienia, umożliwi mediatorowi
uzyskanie informacji zwrotnej o ewentualnej wadliwości treści ugody, niewłaściwego jej
sformułowania, sprzeczności z prawem czy zasadami współżycia społecznego.
W konsekwencji podniesie poziom pracy mediatorów, w szczególności ich wiedzę
o prawnych aspektach dopuszczalności i skuteczności ugód w danym rodzaju spraw.





19/04/BS
Projekt
ROZPORZ DZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia
zmieniaj ce rozporz dzenie w sprawie opłat za czynno ci adwokackie oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
Na podstawie art. 16 ust. 2 i 3 oraz art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo
o adwokaturze (Dz. U. z 2014 r. poz. 635 i 1778) zarządza się, co następuje:
§ 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 461) w § 2 ust. 1 otrzymuje
brzmienie:
„1. Zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd
bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, w tym czynności podjęte w celu
polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, a także charakter
sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia
i rozstrzygnięcia.”.
§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

MINISTER SPRAWIEDLIWOŚCI