Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej oraz niektórych innych ustaw

– 15 –
49) w art. 255 w ust. 1 po pkt 31 dodaje się pkt 32 w brzmieniu:
„32) unieważnienie uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony
międzynarodowego wzoru przemysłowego;”;
50) w art. 264:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do powołanych przez Prezesa Urzędu Patentowego ekspertów należy
orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 261 ust. 2 pkt 2 i 3, a także
w sprawach dokonywania wpisów do rejestrów, z zastrzeżeniem ust. 11.”,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 11 w brzmieniu:
„11. W sprawach, o których mowa w art. 261 ust. 2 pkt 2, eksperci mogą
orzekać również w zespołach orzekających.”,
c)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Ekspertowi, o którym mowa w ust. 1, mogą być powierzone dodatkowe
funkcje, w szczególności kierownicza, koordynacyjna lub kontrolna, lub
dodatkowe zadania związane z prowadzeniem działalności edukacyjnej w zakresie
ochrony własności przemysłowej.”,
d)
dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Skład zespołu orzekającego, o którym mowa w ust. 11, ustala
upoważniony przez Prezesa Urzędu Patentowego ekspert sprawujący funkcję
kierowniczą lub kontrolną, mając na uwadze zapewnienie szybkości i poprawności
rozpatrywania sprawy.”;
51) w art. 266 w ust. 2 uchyla się pkt 6;
52) w art. 267:
a)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Stosunek pracy aplikanta eksperckiego nawiązuje Prezes Urzędu
Patentowego na podstawie umowy o pracę na czas określony.”,
b)
ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Prezes Urzędu Patentowego rozwiązuję umowę o pracę z aplikantem
eksperckim w przypadku dwukrotnego nieprzystąpienia przez niego bez
usprawiedliwienia do egzaminu lub w przypadku powtórnego niezdania
egzaminu.”;
– 16 –
53) w art. 268:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Po złożeniu egzaminu stosunek pracy asesora nawiązuje Prezes Urzędu
Patentowego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.”,
b)
po ust. 3 dodaje się ust. 31 w brzmieniu:
„31. Prezes Urzędu Patentowego powołuje eksperta na dane stanowisko
eksperckie na czas określony albo nieokreślony.”,
c)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. W przypadku gdy po upływie dwóch lat asesury asesor nie uzyska
pozytywnej oceny przebiegu asesury, Prezes Urzędu Patentowego może rozwiązać
z nim umowę o pracę za wypowiedzeniem.”;
54) w art. 272 uchyla się ust. 4;
55) w art. 273 w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) zakaz zajmowania stanowiska eksperta.”;
56) w art. 274:
a)
w ust. 2 uchyla się pkt 6,
b)
w ust. 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej zakazu zajmowania
stanowiska eksperta;”,
c)
ust. 12 otrzymuje brzmienie:
„12. Ograniczenie w zakresie rozwiązywania stosunku pracy z ekspertem nie
dotyczy odwołania z dodatkowej funkcji, o której mowa w art. 264 ust. 3.”;
57) w art. 280 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do przewodniczących kolegium stosuje się odpowiednio przepisy o ekspertach,
jeżeli uzyskali oni wcześniej takie uprawnienia, lub o asesorach, z tym że w tym
przypadku przewodniczący kolegium zwolnieni są od aplikacji i egzaminu, o których
mowa w art. 266 ust. 1 oraz w art. 267 ust. 6.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31,
poz. 130, z późn. zm.) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
„Art. 6a. 1. Organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą,
w drodze uchwały, wyrazić zgodę na umieszczenie w oznaczeniu będącym znakiem

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 12,
poz. 136 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 123, poz. 1353 oraz z 2009 r. Nr 92, poz. 753.
– 17 –
towarowym w rozumieniu przepisów Prawa własności przemysłowej herbu tej
jednostki.
2. Organy określone w art. 6 mogą wyrazić zgodę na umieszczenie w oznaczeniu
będącym znakiem towarowym w rozumieniu przepisów Prawa własności przemysłowej
odznaki, którą ustanowiły.”.
Art. 3. W ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U.
Nr 90, poz. 450, z późn. zm. po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:
„Art. 8a. Organy uprawnione do nadawania orderów i odznaczeń mogą, w trybie
określonym dla nadania orderu lub odznaczenia, wyrazić zgodę na umieszczenie
w oznaczeniu będącym znakiem towarowym w rozumieniu przepisów Prawa własności
przemysłowej reprodukcji tego orderu lub odznaczenia.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o dokonywaniu europejskich zgłoszeń
patentowych oraz skutkach patentu europejskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 65,
poz. 598 oraz z 2007 r. Nr 136, poz. 958) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Europejskie zgłoszenie patentowe złożone za pośrednictwem Urzędu
Patentowego, przez osoby wymienione w art. 40 ustawy – Prawo własności
przemysłowej, powinno być sporządzone w języku polskim lub z tłumaczeniem na
język polski.”;
2)
w art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli w wyniku rozpatrzenia sprzeciwu
przez Europejski Urząd Patentowy patent europejski zostanie zmieniony lub też, na
wniosek uprawnionego, zostanie ograniczony.”.
Art. 5. Wpisy dodatkowych praw ochronnych dokonane do dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy w rejestrze, o którym mowa w art. 228 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej
w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się
wpisami w rejestrze, o którym mowa w art. 228 ust. 1 pkt 11 ustawy zmienianej w art. 1.
Art. 6. 1. Do postępowań o ponowne rozpatrzenie sprawy w sprawach o udzielenie
patentów, dodatkowych praw ochronnych, praw ochronnych oraz praw z rejestracji,

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1177, z 2000 r. Nr 62,
poz. 718, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 194, poz. 1432, z 2007 r. Nr 25,
poz. 162 i Nr 123, poz. 848, z 2009 r. Nr 168, poz. 1323, z 2010 r. Nr 155, poz. 1041, z 2011 r. Nr 205,
poz. 1207 oraz z 2014 r. poz. 1664.
– 18 –
wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy
dotychczasowe.
2. Do postępowań, o których mowa w ust. 1, przepis art. 2421 ustawy zmienianej
w art. 1 stosuje się.
Art. 7. Postępowania sprawdzające prowadzone w sprawie wydania kandydatom na
stanowisko eksperta poświadczenia bezpieczeństwa w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia
2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228 oraz z 2015 r. poz. 21),
wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, umarza się.
Art. 8. 1. Do aplikantów eksperckich, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy
odbywają aplikację ekspercką, stosuje się art. 267 ust. 4 i 8 ustawy zmienianej w art. 1,
w brzmieniu dotychczasowym.
2. Do asesorów, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy odbywają asesurę,
stosuje się art. 268 ust. 1 i 7 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.
Art. 9. Ekspert, któremu przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy udzielono
urlopu dla poratowania zdrowia na podstawie art. 272 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1,
w brzmieniu dotychczasowym, zachowuje prawo do tego urlopu.
Art. 10. 1. Do postępowań dyscyplinarnych, wszczętych i niezakończonych do dnia
wejścia w życie niniejszej ustawy prawomocnym orzeczeniem, stosuje się przepisy ustawy
zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.
2. Do skutków prawnych orzeczeń, o których mowa w ust. 1, w których orzeczono karę
dyscyplinarną, o której mowa w art. 273 ust. 4 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu
dotychczasowym, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 11. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 230 ustawy
zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie
nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 230 ustawy zmienianej
w art. 1, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.
UZASADNIENIE

Nowelizacja ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U.
z 2014 r. poz. 1410), zwanej dalej „p.w.p.”, jest wynikiem związania Rzeczypospolitej
Polskiej Aktem genewskim Porozumienia haskiego w sprawie międzynarodowej rejestracji
wzorów przemysłowych, przyjętego w Genewie dnia 2 lipca 1999 r. System haski umożliwia
właścicielowi wzoru przemysłowego uzyskanie ochrony wzoru we wskazanych przez niego
krajach przez dokonanie jednego tylko zgłoszenia bezpośrednio w Biurze Międzynarodowym
WIPO w jednym języku i wniesienie jednej opłaty w jednej walucie (frank szwajcarski).
Rejestracja międzynarodowa wzoru wywołuje takie same skutki w każdym ze wskazanych
państw, jak gdyby wzór został zarejestrowany bezpośrednio w tych państwach. Niemniej
każde z państw członkowskich ma możliwość odmowy uznania skutków międzynarodowej
rejestracji, o ile w jego ocenie nie zostały zachowane ustawowe warunki rejestracji wzoru
przemysłowego. W celu skorzystania z tego uprawnienia konieczne jest wprowadzenie do
p.w.p. procedury uznawania w Polsce skutków międzynarodowej rejestracji wzorów
przemysłowych.
Ponadto z dniem 2 lipca 2009 r. w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej zaczął
obowiązywać Traktat singapurski o prawie znaków towarowych i regulamin do Traktatu
singapurskiego o prawie znaków towarowych, przyjęte w Singapurze dnia 27 marca 2006 r.
(Dz. U. z 2009 r. Nr 100, poz. 838). Traktat między innymi wprowadza system środków
ulgowych, w przypadku gdy zgłaszający lub właściciel znaku nie dotrzymał terminów
procesowych w postępowaniu przed urzędem krajowym. Traktat zawiera także postanowienia
dotyczące rejestrowania licencji na używanie znaku towarowego oraz ustanawia maksymalne
wymagania dotyczące wniosku o zarejestrowanie, zmianę lub umorzenie postępowania
w sprawie znaku towarowego. P.w.p. co do zasady zawiera normy pozwalające na stosowanie
przepisów proceduralnych dotyczących ochrony znaków towarowych na podstawie Traktatu
singapurskiego, jednakże w praktyce zaistniała konieczność wprowadzenia korekt
dostosowujących.
Zmianę ustawy wymusza także konieczność uwzględnienia w polskim porządku
prawnym wyroku TSUE w sprawie C-428/08 (Monsanto Technology). W wyroku tym
Trybunał stwierdził, że art. 9 dyrektywy 98/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
6 lipca 1998 r. w sprawie ochrony prawnej wynalazków biotechnologicznych należy
interpretować w ten sposób, iż ochrona patentowa związana z sekwencją DNA jest