Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji sporządzonego w Paryżu dnia 27 maja 2010 r. Protokołu zmieniającego Konwencję o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzoną w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r.

8
przychodów, zwolnienia przedmiotowe, podstawa obliczenia i wysokość podatku, pobór
podatku lub zaliczek na podatek przez płatników, szczególne zasady ustalania dochodu,
– ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U.
z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) – podmiot i przedmiot opodatkowania, przychody,
koszty uzyskania przychodów, zwolnienia przedmiotowe, podstawa opodatkowania
i wysokość podatku, pobór podatku,
– ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60,
z późn. zm.) – informacje podatkowe, kontrola podatkowa, tajemnica skarbowa, wymiana
informacji podatkowych z innymi państwami,
– ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
(Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) – udzielanie pomocy obcemu państwu
oraz korzystanie z jego pomocy przy dochodzeniu należności pieniężnych,
– ustawa z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65,
z późn. zm.) – postępowania kontrolne,
– ustawa z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr 111,
poz. 765, z późn. zm.) – przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko
obowiązkom podatkowym,
– ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r.
Nr 101, poz. 926, z późn. zm.) – przekazywanie danych osobowych do państwa trzeciego,
– ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665,
z późn. zm.) – ujawnianie informacji stanowiących tajemnicę bankową.
Postanowienia Protokołu nie są sprzeczne z obowiązującym w Polsce ustawodawstwem ani
z prawem Unii Europejskiej.
rodki prawne, jakie powinny zostać przyjęte w celu wykonania Protokołu
Wejście w życie Protokołu nie spowoduje konieczności dokonania zmian w ustawodawstwie
wewnętrznym. Podstawę przekazywania informacji w sprawach podatkowych (w tym
informacji udzielanych przez banki lub inne instytucje finansowe) stanowią przepisy
art. 82 § 3, art. 305a i art. 305l ustawy – Ordynacja podatkowa.
16-12-tg




PROTOKÓŁ




ZMIENIAJ CY KONWENCJĘ O WZAJEMNEJ POMOCY

ADMINISTRACYJNEJ W SPRAWACH PODATKOWYCH








2
PREAMBUŁA


Państwa członkowskie Rady Europy i państwa członkowskie Organizacji Współpracy Gospodarczej
i Rozwoju (OECD), sygnatariusze niniejszego Protokołu;

biorąc pod uwagę, że Konwencja o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych,
sporządzona w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r. (zwana dalej "konwencją"), została zawarta
zanim osiągnięto porozumienie w odniesieniu do uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym
standardów wymiany informacji w sprawach podatkowych;

biorąc pod uwagę, że od czasu zawarcia konwencji ukształtowało się nowe środowisko współpracy;

uznając, że jest celowe, aby wielostronny instrument dawał jak największej liczbie państw
możliwość uzyskiwania korzyści z nowego środowiska współpracy i jednocześnie wdrożenia
najwyższych standardów współpracy w obszarze podatków;

uzgodniły, co następuje:


ARTYKUŁ I

1. Siódmy akapit preambuły do konwencji otrzymuje brzmienie:

"w przekonaniu, że Państwa powinny podejmować działania lub dostarczać informacje, mając na
uwadze konieczność ochrony poufności informacji i uwzględniając międzynarodowe akty w
zakresie ochrony praw osobistych i przepływu danych osobowych;".

2. Po akapicie siódmym Preambuły do konwencji dodaje się kolejny akapit w brzmieniu:

"uważając, że powstało nowe środowisko współpracy i że jest celowe aby wielostronny akt
pozwalał jak największej liczbie państw uzyskiwać korzyści z nowego środowiska współpracy i
jednocześnie stosować najwyższe międzynarodowe standardy współpracy w dziedzinie podatków;".


ARTYKUŁ II

Artykuł 4 konwencji otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4
Zasady ogólne
1. Strony będą wymieniać między sobą wszelkie informacje, w szczególności te, które zgodnie z
postanowieniami zawartymi w tym tytule mogą mieć istotne znaczenie dla stosowania lub
wdrażania wewnętrznego ustawodawstwa dotyczącego podatków objętych niniejszą konwencją.
2. (uchylony)
3. Każda Strona może w drodze oświadczenia przekazanego jednemu z Depozytariuszy
poinformować, że, zgodnie z jej ustawodawstwem, jej organy mogą poinformować osobę mającą na
jej obszarze miejsce zamieszkania lub siedzibę albo jej obywatela przed przekazaniem informacji o
niej, zgodnie z postanowieniami artykułów 5 i 7.".


3

ARTYKUŁ III

1. W artykule 18 ustęp 1 litera b) konwencji wyraz „i” zastępuje się wyrazem „lub”;

2. W artykule 18 ustęp 1 litera f) konwencji wyrazy „artykułu 19” zastępuje się wyrazami „artykułu
21 ustęp 2 litera g)”.


ARTYKUŁ IV

Artykuł 19 konwencji uchyla się.


ARTYKUŁ V

Artykuł 21 konwencji otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21
Ochrona osób i granice obowiązku udzielania pomocy
1. adne postanowienie niniejszej konwencji nie narusza praw i ochrony zapewnionej osobom
przez prawo lub praktykę administracyjną Państwa proszonego.
2. Z wyjątkiem przypadku określonego w artykule 14, postanowienia niniejszej konwencji nie
mogą być rozumiane jako nakładające na Państwo proszone obowiązek:
a) podjęcia działań sprzecznych z jego własnym ustawodawstwem lub praktyką
administracyjną albo ustawodawstwem lub praktyką administracyjną Państwa
wnioskującego;
b) podjęcia działań, które byłyby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public);
c)
dostarczenia informacji, których nie można uzyskać na mocy jego własnego
ustawodawstwa lub jego praktyki administracyjnej albo na mocy ustawodawstwa
Państwa wnioskującego lub jego praktyki administracyjnej;
d)
udzielenia informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą,
przemysłową, kupiecką lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstwa, lub
informacji, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre
public);
e) udzielenia pomocy administracyjnej, jeżeli uzna ono, że opodatkowanie w Państwie
wnioskującym jest sprzeczne z powszechnie przyjętymi zasadami lub postanowieniami
konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub każdej innej konwencji,
jaką Państwo proszone zawarło z Państwem wnioskującym;
f) udzielenia pomocy administracyjnej dla celów stosowania lub egzekwowania
przepisów prawa podatkowego Państwa wnioskującego, lub jakichkolwiek wymogów
z tym związanych, które prowadziłyby do dyskryminacji obywatela Państwa
proszonego w porównaniu do obywatela Państwa wnioskującego, znajdujących się w
takich samych okolicznościach;
g) udzielenia pomocy administracyjnej, jeżeli Państwo wnioskujące nie wykorzystało
wszystkich uzasadnionych środków dostępnych zgodnie z jego ustawodawstwem lub
praktyką administracyjną, z wyjątkiem przypadku, w którym zastosowanie tych

4
środków pociągałoby za sobą niewspółmierne trudności;
h) udzielenia pomocy w egzekucji w przypadkach, kiedy obciążenie administracyjne dla
tego Państwa jest w sposób oczywisty nieproporcjonalne do korzyści możliwych do
uzyskania przez Państwo wnioskujące.

3. Jeżeli Państwo wnioskujące żąda informacji na podstawie niniejszej konwencji, Państwo
proszone użyje środków służących zbieraniu informacji, aby ją uzyskać, nawet jeżeli Państwo
proszone nie potrzebuje tej informacji dla własnych celów. Wymóg, o którym mowa w zdaniu
poprzednim podlega ograniczeniom zawartym w niniejszej konwencji, lecz w żadnym przypadku
takie ograniczenia, w szczególności te, o których mowa w ustępach 1 i 2, nie mogą być rozumiane
jako zezwalające Państwu proszonemu na uchylanie się od udzielenia informacji jedynie dlatego, że
nie ma ono wewnętrznego interesu w odniesieniu do takiej informacji.
4. Postanowienia niniejszej konwencji, w szczególności te, o których mowa w ustępach 1 i 2, w
żadnym przypadku nie będą interpretowane jako zezwalające Państwu proszonemu na odmowę
dostarczenia informacji wyłącznie z takiego powodu, że informacja jest w posiadaniu banku, innej
instytucji finansowej, przedstawiciela, agenta lub powiernika albo dotyczy interesów
właścicielskich danej osoby.”.


ARTYKUŁ VI

W artykule 22 ustępy 1 i 2 otrzymują brzmienie:


„1. Każda informacja, uzyskana przez Stronę na podstawie niniejszej konwencji, będzie traktowana
jako poufna i będzie chroniona w taki sam sposób, jak informacja uzyskana na mocy prawa
krajowego tej Strony oraz, w zakresie potrzebnym do zapewnienia niezbędnego poziomu ochrony
danych osobowych, zgodnie z zasadami ochrony, które mogą zostać określone przez Państwo
wnioskujące jako wymagane zgodnie z jego wewnętrznym ustawodawstwem.
2. Taka informacja będzie w każdym razie ujawniona tylko osobom lub organom (w tym sądom,
organom administracyjnym lub kontrolnym) zajmującym się wymiarem lub poborem, egzekucją
lub ściganiem lub rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków tej Strony, albo sprawującym
nadzór nad wyżej wymienionymi. Jedynie osoby lub wyżej wymienione organy mogą
wykorzystywać informacje i wyłącznie w takich celach. Bez względu na postanowienia ustępu 1,
mogą one ujawnić je w postępowaniu sądowym lub w decyzjach orzekających w sprawach takich
podatków.”.


ARTYKUŁ VII

W artykule 27 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, Strony będące państwami członkowskimi Unii
Europejskiej, mogą stosować w ich wzajemnych stosunkach możliwości pomocy zapewnione
niniejszą konwencją, w zakresie, w jakim pozwalają one na szerszą współpracę w stosunku do
możliwości oferowanych przez odpowiednie przepisy Unii Europejskiej.".