Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty

6. Lekarz może składać PES po okazaniu dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.
7. Przy składaniu przez lekarza egzaminu ustnego może być obecny kierownik
specjalizacji jako obserwator.
8. Egzamin przeprowadza się przy obecności co najmniej trzech członków komisji.
9. PES przeprowadza się zgodnie z regulaminem porządkowym ustalonym przez
dyrektora CEM i zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
10. W razie rażących uchybień formalnych w przeprowadzeniu PES lub
nieprzewidzianych sytuacji mających wpływ na przeprowadzenie PES dyrektor CEM
może unieważnić PES w całości albo w części, w danym terminie dla danej dziedziny
dla poszczególnych albo wszystkich zdających.
11. Unieważnienie PES albo jego części powoduje, że traktuje się odpowiednio PES
albo jego część jako niebyłą. Unieważniony egzamin jest powtarzany w terminie nie
dłuższym niż 3 miesiące od dnia, w którym decyzja o unieważnieniu stała się
ostateczna. W przypadku unieważnienia całości PES wszystkie jego części odbywają
się w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia, w którym decyzja o unieważnieniu
stała się ostateczna.
12. Decyzję o unieważnieniu dyrektor CEM podejmuje w terminie 14 dni od dnia
powzięcia informacji o przyczynach uzasadniających unieważnienie PES albo jego
części, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.
13. Decyzja o unieważnieniu PES albo jego części jest ogłaszana na stronie
internetowej CEM oraz przesyłana zainteresowanym lekarzom listem poleconym.
14. Od decyzji o unieważnieniu PES albo jego części przysługuje odwołanie do ministra
właściwego do spraw zdrowia w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, składane za
pośrednictwem dyrektora CEM.

Art. 16u. 1. Za PES składany po raz czwarty i kolejny lekarz ponosi opłatę. Dokument
potwierdzający dokonanie opłaty lekarz dołącza do zgłoszenia, o którym mowa
w art. 16x ust. 3.
2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, pobiera dyrektor CEM.
3. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.
35
 
 
 
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
i sposób uiszczania opłaty, o której mowa w ust. 1, uwzględniając niezbędne koszty
związane z organizacją i przeprowadzaniem PES.

Art. 16w. 1. PES jest przeprowadzany przez Państwową Komisję Egzaminacyjną,
zwaną dalej „PKE”.
2. Przewodniczącego i członków PKE powołuje i odwołuje dyrektor CEM, spośród
osób zaproponowanych przez konsultanta krajowego właściwego dla danej dziedziny
medycyny, towarzystwo naukowe właściwe dla danej dziedziny medycyny oraz
Naczelną Radą Lekarską.
3. W skład PKE wchodzą lekarze specjaliści w dziedzinie medycyny objętej PES lub,
w uzasadnionych przypadkach, w pokrewnej dziedzinie medycyny:
1) przedstawiciel lub przedstawiciele konsultanta krajowego właściwego dla danej
dziedziny medycyny;
2) przedstawiciel lub przedstawiciele towarzystw naukowych właściwych dla danej
dziedziny medycyny;
3) przedstawiciel lub przedstawiciele Naczelnej Rady Lekarskiej.
4. Do członków PKE stosuje się odpowiednio art. 16d ust. 2 – 5, z zastrzeżeniem że
oświadczenie, o którym mowa w art. 16d ust. 4, składa się do dyrektora CEM.
5. Dyrektor CEM, w celu przeprowadzenia PES w ustalonych miejscach i terminach,
wyznacza spośród członków PKE zespoły egzaminacyjne. Zespół egzaminacyjny
składa się z co najmniej trzech członków PKE z zachowaniem reprezentacji podmiotów
wymienionych w ust. 3.
6. Do zadań PKE lub wydzielonego spośród jej członków zespołu egzaminacyjnego
należy:
1) ustalenie listy lekarzy dopuszczonych do PES w danej sesji egzaminacyjnej,
z zastrzeżeniem art. 16x ust. 4;
2) przekazanie CEM kart testowych po przeprowadzeniu egzaminu testowego,
z zachowaniem tajności procedury;
3) dokonywanie oceny egzaminu ustnego PES;
36
 
 
 
4) przekazanie CEM oceny PES oraz innej dokumentacji związanej
z przeprowadzonym PES, nie później niż w terminie 14 dni od dnia zakończenia
PES.
7. Członkom PKE przysługuje wynagrodzenie:
1) w wysokości 300 zł dla przewodniczącego oraz 130 zł dla członka komisji za
udział w posiedzeniu komisji;
2) zwrot kosztów przejazdu w wysokości i na warunkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy;
3) zwolnienie od pracy w dniu posiedzenia komisji, bez zachowania prawa do
wynagrodzenia.
8. Kwoty, o których mowa w ust. 7 pkt 1, podlegają waloryzacji z uwzględnieniem
średniorocznego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej
przyjętego w ustawie budżetowej.

Art. 16x. 1. CEM ustala i ogłasza wyniki PES.
2. Lekarz uzyskuje wynik negatywny PES, jeżeli uzyska taki wynik chociażby z jednej
części PES. W takim przypadku lekarz może złożyć do dyrektora CEM zgłoszenie do
kolejnego PES.
3. Zgłoszenie następuje w formie wniosku elektronicznego, generowanego
i pobieranego na stronie internetowej CEM. CEM potwierdza elektronicznie zapisanie
zgłoszonych na wniosku danych. Lekarz po wypełnieniu formularza składa podpisany
wniosek do CEM, które zawiadamia o tym fakcie właściwego wojewodę.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, lekarz zostaje wpisany na listę lekarzy
dopuszczonych do PES w danej sesji egzaminacyjnej przez dyrektora CEM.
5. Lekarzowi, który złożył PES z wynikiem pozytywnym, dyrektor CEM wydaje
dyplom w terminie 30 dni od dnia otrzymania dokumentacji egzaminacyjnej od PKE.
Kopię dyplomu CEM przekazuje do właściwej dla lekarza okręgowej izby lekarskiej.
6. Dokumentacja dotycząca szkolenia specjalizacyjnego lekarza oraz kopia dyplomu
PES są przechowywane przez właściwe podmioty zgodnie z przepisami art. 5 ustawy
37
 
 
 
z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U.
z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.7)).

Art. 16y. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej
Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i sposób przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego dla lekarzy oraz
punktowe kryteria kwalifikacji tych lekarzy do odbywania szkolenia
specjalizacyjnego, mając na celu konieczność zapewnienia obiektywności
i przejrzystości postępowania kwalifikacyjnego;
2) szczegółowy sposób odbywania szkolenia specjalizacyjnego, w tym przez lekarzy
posiadających I lub II stopień specjalizacji lub tytuł specjalisty,
3) formy specjalistycznego szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz sposoby ich
prowadzenia,
4) szczegółowy sposób zgłaszania się i tryb dopuszczania do PES,
5) szczegółowy sposób i tryb składania PES oraz ustalania jego wyników,
6) tryb powoływania PKE,
7) tryb uznawania stażu szkoleniowego, staży kierunkowych lub kursów
szkoleniowych odbytych za granicą lub w kraju za równoważne ze zrealizowaniem
elementów określonych w danym programie specjalizacji i ewentualne skrócenie
szkolenia specjalizacyjnego,
8) sposób i tryb uzyskania potwierdzenia posiadania umiejętności praktycznych
określonych programem specjalizacji
– uwzględniając niezbędny zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych
niezbędnych do wykonywania zawodu w zakresie określonej dziedziny medycyny,
zgodnie z wymogami współczesnej wiedzy medycznej;
                                                           
 
7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708,
Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 39,
poz. 307 i Nr 166, poz. 1317 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 47, poz. 278 i Nr 182, poz. 1228.

38
 
 
 
9) wzory dokumentów potwierdzających realizację programu specjalizacji i jego
ukończenia, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego przebiegu
programu specjalizacji;
10) tryb uznawania dorobku zawodowego i naukowego w nowej dziedzinie medycyny
nieobjętej systemem szkolenia specjalizacyjnego za równoważny z odbytym
szkoleniem specjalizacyjnym, w tym kryteria oceny dorobku zawodowego
i naukowego,
11) tryb uznawania dorobku zawodowego i naukowego lekarzy posiadających stopień
naukowy doktora habilitowanego za równoważny z odbytym szkoleniem
specjalizacyjnym, w tym kryteria oceny dorobku zawodowego i naukowego
– uwzględniając zakres szkolenia odbytego w kraju lub za granicą.
2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zdrowia, po zasięgnięciu opinii Wojskowej Rady Lekarskiej, określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i sposób odbywania szkolenia specjalizacyjnego przez lekarza
będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej oraz pełniącego służbę lub
zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej utworzonym przez Ministra Obrony
Narodowej oraz wzory dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, uwzględniając
konieczność zapewnienia prawidłowego przebiegu i specyfikę szkolenia
specjalizacyjnego lekarza będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej oraz
pełniącego służbę lub zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej utworzonym przez
Ministra Obrony Narodowej.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i sposób odbywania szkolenia specjalizacyjnego przez lekarza
będącego funkcjonariuszem w stosunku służby w jednostkach organizacyjnych
podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo
zatrudnionego na podstawie umowy o pracę albo umowy cywilnoprawnej, albo
pełniącego służbę w zakładzie opieki zdrowotnej, utworzonym przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, oraz wzory dokumentów, o których mowa
w ust. 1 pkt 9, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego przebiegu
i specyfikę szkolenia specjalizacyjnego lekarza będącego funkcjonariuszem w stosunku
służby w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych albo zatrudnionego na podstawie umowy o pracę
39