Poselski projekt ustawy o konsultantach krajowych i wojewódzkich w ochronie zdrowia

Uzasadnienie

Przedkładany projekt ustawy o konsultantach krajowych i wojewódzkich stanowi
część pakietu zmian legislacyjnych, które zastąpić mają obecnie obowiązującą ustawę z dnia
30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89, z późn.
zm.). Ze względu na konieczność dokonania znaczących zmian w zakresie organizacji
i funkcjonowania zakładów opieki zdrowotnej, zasadne i celowe jest przygotowanie nowej
ustawy, a nie jej kolejnej nowelizacji. Przemawiają za tym również istotne zmiany
zachodzące w całym systemie ochrony zdrowia, w jakim działają zakłady opieki zdrowotnej
i inne podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych. Jednocześnie, z uwagi na bardzo
obszerny i różnorodny zakres zagadnień zawartych obecnie w ustawie o zakładach opieki
zdrowotnej uznano za zasadne podzielenie ich i uregulowanie w odrębnych aktach prawnych.
Pozostałe ustawy tworzące ww. pakiet to:
- ustawa o zakładach opieki zdrowotnej;
- o ochronie indywidualnych i zbiorowych praw pacjenta oraz o Rzeczniku Praw Pacjenta;
- ustawa o szczególnych uprawnieniach pracowników zakładów opieki zdrowotnej;
- ustawa o akredytacji w ochronie zdrowia;
- Przepisy wprowadzające ustawy z zakresu ochrony zdrowia.

Przedkładany projekt ustawy o konsultantach krajowych i wojewódzkich reguluje
zasady powoływania i odwoływania konsultantów krajowych i wojewódzkich oraz ich
zadania, a także sposób finansowania realizacji tych zadań.

Konsultantów krajowych powołać może Minister Zdrowia spośród specjalistów
z poszczególnych dziedzin medycyny, farmacji oraz innych dziedzin mających zastosowanie
w ochronie zdrowia. W tym celu występuje o zgłoszenie kandydatów do stowarzyszeń
zrzeszających specjalistów w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie
mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, będących zgodnie z postanowieniami ich statutów
towarzystwami naukowymi o zasięgu krajowym, a w razie ich braku, w zakresie dziedziny
pokrewnej. Wszystkie zgłoszone kandydatury przedstawiane są do zaopiniowania przez
właściwe samorządy zawodów medycznych oraz przez Radę Naukową przy Ministrze
Zdrowia.
W celu realizacji zadań państwa związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie
wojny i pokoju, Minister Zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może

9
powołać i odwołać konsultanta krajowego w dziedzinie lub dziedzinach medycyny
związanych z realizacją tych zadań.
Rozporządzenie, o którym mowa w art. 14 ust. 2 projektu ustawy przewiduje określenie
wysokości maksymalnego wynagrodzenia konsultantów, mając na celu zapewnienie sprawnej
realizacji zadań przez konsultantów oraz wprowadzenie zróżnicowania tego wynagrodzenia
pomiędzy konsultantami krajowymi i wojewódzkimi, a także zróżnicowania z uwagi na
poszczególne specjalności.

Konsultantów wojewódzkich powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu

z Ministrem Zdrowia.

Kadencja konsultanta trwa 5 lat. Konsultanci wykonują zadania określone w ustawie
na podstawie umowy cywilnoprawnej zawieranej z nimi corocznie przez Ministra Zdrowia,
Ministra Obrony Narodowej albo wojewodę.
Działalność konsultantów finansowana jest z budżetu państwa.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu przepisów
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie funkcjonowania
krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004
r. Nr 65, poz. 597) i w związku z tym nie podlega przedmiotowej notyfikacji.
Regulacja jest zgodna z prawem Unii Europejskiej.

Projektowana regulacja będzie miała wpływ na budżet państwa, z którego finansowana będzie
działalność konsultantów.
Koszty, jakie ponosi Minister Zdrowia z tego tytułu wynoszą w roku bieżącym - 1.113.500 zł.
Minister Obrony Narodowej dla swoich 10 konsultantów krajowych potrzebuje rocznie
30.000 zł.
Natomiast, trudno jest oszacować, jakie środki są konieczne do zabezpieczenia wynagrodzeń
dla konsultantów wojewódzkich. Biorąc jednak pod uwagę kwotę maksymalną
wynagrodzenia dla konsultanta krajowego określoną w obowiązującym rozporządzeniu oraz
zasady wynagradzania konsultantów wojewódzkich, razy 16 województw, to kwota, jaką
należałoby wziąć pod uwagę wyniosłaby 16.024.960 zł.
A zatem w przybliżeniu, koszty jakie miałby ponieść budżet państwa wprowadzając
opiniowaną ustawę wynoszą około - 17.168.460 zł.
Gdyby jednak Minister Zdrowia i Minister Obrony Narodowej zdecydowali się na wypłacanie
konsultantom krajowym wynagrodzenia w kwocie maksymalnej, to środki potrzebne na

10
zabezpieczenie funkcjonowania struktury konsultantów krajowych powinny być na poziomie
ok. 18.300.000 zł.
Ww. wynagrodzenie konsultantów (jego stawkę maksymalną) określi Rada Ministrów w
drodze rozporządzenia, mając na celu zapewnienie sprawnej realizacji zadań przez
konsultantów oraz wprowadzenie zróżnicowania tego wynagrodzenia pomiędzy
konsultantami krajowymi i wojewódzkimi, a także zróżnicowania z uwagi na poszczególne
specjalności.

11
Warszawa, 18 lutego 2008 r.
BAS-WAEM-352/08

Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej

Opinia prawna
w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej poselskiego projektu
ustawy o konsultantach krajowych i wojewódzkich w ochronie zdrowia
(przedstawiciel wnioskodawców: poseł Elżbieta Łukacijewska)

Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca
1992 roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Monitor Polski z
2002 r., Nr 23, poz. 398, ze zmianami) sporządza się następującą opinię:

1. Przedmiot projektu ustawy
Projekt określa zasady powoływania i odwoływania oraz zadania
konsultantów krajowych i wojewódzkich w dziedzinach medycyny, farmacji i
innych mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Projekt określa też zasady
finansowania działalności konsultantów.
Należy zwrócić uwagę, że zasady powoływania konsultantów krajowych
i wojewódzkich, ich zadania oraz sposób finansowania są określone w art. 66a
ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007
r. Nr 14, poz. 89, ze zmianami) oraz rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 25
października 2002 r. w sprawie konsultantów krajowych i wojewódzkich (Dz.
U. Nr 188, poz. 1582). Projekt nie modyfikuje w istotny sposób obowiązujących
regulacji, ale łączy w jednym akcie prawnym (ustawie) przepisy zawarte
obecnie w ustawie i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu.
Przepis końcowy projektu zakłada, że wejście w życie proponowanej
ustawy zostanie określone w ustawie wprowadzającej ustawy z zakresu ochrony
zdrowia.

2. Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem
Zakres polityki i działań Wspólnoty w dziedzinie ochrony zdrowia został
określony w art. 152 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE) w
tytule XIII „Zdrowie publiczne”. Działanie Wspólnoty uzupełnia polityki
krajowe nakierowane na poprawę zdrowia publicznego, zapobieganie chorobom
i dolegliwościom ludzkim oraz usuwanie źródeł zagrożeń dla zdrowia
ludzkiego.



2
3. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa
Unii Europejskiej
Przewidziane w art. 152 TWE kompetencje Wspólnoty w dziedzinie
ochrony zdrowia nie obejmują materii będącej przedmiotem projektu ustawy.
Zgodnie z tym przepisem Wspólnota szanuje odpowiedzialność państw
członkowskich za organizację i świadczenie usług zdrowotnych i opieki
medycznej (art. 152 ust. 5). Przepisy projektu określające: zasady powoływania
i odwoływania, zadania konsultantów krajowych i wojewódzkich w dziedzinach
medycyny, farmacji i innych mających zastosowanie w ochronie zdrowia oraz
sposób finansowania działalności konsultantów należy zaliczyć do kategorii
regulacji znajdujących się w kompetencji państw członkowskich.

4. Konkluzja
Przedmiot projektu ustawy o konsultantach krajowych i wojewódzkich
w ochronie zdrowia nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.



Sporządził: Zespół Prawa Europejskiego

Akceptował: Dyrektor Biura Analiz Sejmowych

Michał Królikowski


Deskryptory bazy REX: Unia Europejska, projekt ustawy, ochrona zdrowia, świadczenia
zdrowotne