Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, sporządzonego w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 r.

4. Unia
ułatwia dostęp do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności przez zasadę
wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych.

ARTYKUŁ 61a

Rada Europejska określa strategiczne wytyczne planowania prawodawczego i operacyjnego
w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.

ARTYKUŁ 61b

Parlamenty narodowe zapewniają zgodność wniosków i inicjatyw prawodawczych
przedkładanych w ramach rozdziałów 4 i 5 z zasadą pomocniczości, zgodnie z Protokołem
w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności.

ARTYKUŁ 61c

Bez uszczerbku dla artykułów 226, 227 i 228, Rada, na wniosek Komisji, może przyjąć
środki ustanawiające warunki dokonywania przez Państwa Członkowskie, we współpracy z
Komisją, obiektywnej i bezstronnej oceny wprowadzania w życie przez władze Państw
Członkowskich polityk Unii, o których mowa w niniejszym tytule, w szczególności w celu
sprzyjania pełnemu stosowaniu zasady wzajemnego uznawania. Parlament Europejski oraz
parlamenty narodowe są informowane o treści i wynikach tej oceny.

ARTYKUŁ 61d

W ramach Rady ustanawia się stały komitet w celu zapewnienia wewnątrz Unii wspierania
i wzmacniania współpracy operacyjnej w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego. Bez
uszczerbku dla artykułu 207, ułatwia on koordynację działań właściwych organów Państw
Członkowskich. Przedstawiciele zainteresowanych organów i jednostek organizacyjnych Unii
mogą uczestniczyć w pracach komitetu. Parlament Europejski oraz parlamenty narodowe są
informowane o pracach komitetu.

TL/pl 75
ARTYKUŁ 61e

Niniejszy tytuł nie narusza wykonywania przez Państwa Członkowskie obowiązków
dotyczących utrzymania porządku publicznego i ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego.

ARTYKUŁ 61f

Państwa Członkowskie mogą organizować między sobą i na swoją odpowiedzialność uznane
przez nie za stosowne formy współpracy i koordynacji między właściwymi służbami ich
administracji odpowiedzialnymi za zapewnienie bezpieczeństwa narodowego.

ARTYKUŁ 61g

Rada przyjmuje środki w celu zapewnienia współpracy administracyjnej między właściwymi
służbami Państw Członkowskich w dziedzinach, o których mowa w niniejszym tytule, jak
również między tymi służbami a Komisją. Rada stanowi na wniosek Komisji,
z zastrzeżeniem artykułu 61i, i po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

ARTYKUŁ 61h

Jeżeli wymaga tego realizacja celów, o których mowa w artykule 61, w odniesieniu do
zapobiegania terroryzmowi i działalności powiązanej oraz zwalczania tych zjawisk,
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą
prawodawczą, określają ramy środków administracyjnych dotyczących przepływu kapitału
i płatności, takich jak zamrożenie funduszy, aktywów finansowych lub zysków z działalności
gospodarczej, które należą do osób fizycznych lub prawnych, grup lub innych podmiotów
innych niż państwa, są w ich posiadaniu lub dyspozycji.

Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki w celu wdrożenia ram, o których mowa
w akapicie pierwszym.

Akty, o których mowa w niniejszym artykule, zawierają niezbędne przepisy w zakresie
gwarancji prawnych.

TL/pl 76
ARTYKUŁ 66i

Akty, o których mowa w rozdziałach 4 i 5, jak również środki, o których mowa w artykule
61g, które zapewniają współpracę administracyjną w dziedzinach, o których mowa w tych
rozdziałach, są przyjmowane:

a)
na wniosek Komisji; lub

b)
z inicjatywy jednej czwartej Państw Członkowskich.”.

KONTROLA GRANIC, AZYL I IMIGRACJA

65) Artykuły 62–64 zastępuje się poniższym rozdziałem 2 i artykułami 62–63b. Artykuł 62
zastępuje artykuł 62, artykuł 63 ustępy 1 i 2 zastępuje artykuł 63 punkty 1 i 2, artykuł 63
ustęp 3 zastępuje artykuł 64 ustęp 2 i artykuł 63a zastępuje artykuł 63 punkty 3 i 4.


„ROZDZIAŁ 2
POLITYKI DOTYCZ CE KONTROLI GRANICZNEJ,
AZYLU I IMIGRACJI

ARTYKUŁ 62

1.
Unia rozwija politykę mającą na celu:

a) zapewnienie braku jakiejkolwiek kontroli osób, niezależnie od ich przynależności
państwowej, przy przekraczaniu przez nie granic wewnętrznych;

b) zapewnienie kontroli osób i skutecznego nadzoru przy przekraczaniu granic
zewnętrznych;

c) stopniowe wprowadzanie zintegrowanego systemu zarządzania granicami
zewnętrznymi.

2.
Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą
procedurą prawodawczą, przyjmują środki dotyczące:

a) wspólnej polityki w zakresie wiz i innych dokumentów uprawniających do krótkiego
pobytu;

TL/pl 77
b)
kontroli, którym podlegają osoby przekraczające granice zewnętrzne;

c) warunków swobodnego przemieszczania się obywateli państw trzecich, w krótkim
okresie, na terytorium Unii;

d) wszelkich środków niezbędnych dla stopniowego wprowadzania zintegrowanego
systemu zarządzania granicami zewnętrznymi;

e) braku jakiejkolwiek kontroli osób, niezależnie od ich przynależności państwowej, przy
przekraczaniu przez nie granic wewnętrznych.

3. Jeżeli działanie Unii okazuje się niezbędne do ułatwienia wykonywania prawa, o którym
mowa w artykule 17 ustęp 2 litera a), a Traktaty nie przewidują stosownych uprawnień do
działania w tym zakresie, Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą prawodawczą,
może przyjąć przepisy dotyczące paszportów, dowodów tożsamości, dokumentów
pobytowych lub jakichkolwiek innych podobnych dokumentów. Rada stanowi jednomyślnie
po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

4. Niniejszy
artykuł nie narusza kompetencji Państw Członkowskich w odniesieniu do
geograficznego wytyczania ich granic, zgodnie z prawem międzynarodowym.

ARTYKUŁ 63

1. Unia
rozwija
wspólną politykę w dziedzinie azylu, ochrony uzupełniającej i
tymczasowej ochrony, mającą na celu przyznanie odpowiedniego statusu każdemu
obywatelowi państwa trzeciego wymagającemu międzynarodowej ochrony oraz mającą na
celu zapewnienie przestrzegania zasady non–refoulement. Polityka ta musi być zgodna
z Konwencją genewską z dnia 28 lipca 1951 roku i Protokołem z dnia 31 stycznia 1967 roku
dotyczącymi statusu uchodźców, jak również z innymi odpowiednimi traktatami.

2.
Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą
procedurą prawodawczą, przyjmują środki dotyczące wspólnego europejskiego systemu
azylowego obejmującego:

a)
jednolity status azylu dla obywateli państw trzecich, obowiązujący w całej Unii;

TL/pl 78
b) jednolity status ochrony uzupełniającej dla obywateli państw trzecich, którzy nie
uzyskawszy azylu europejskiego, wymagają międzynarodowej ochrony;

c)
wspólny system tymczasowej ochrony wysiedleńców, na wypadek masowego napływu;

d) wspólne procedury przyznawania i pozbawiania jednolitego statusu azylu lub ochrony
uzupełniającej;

e) kryteria i mechanizmy ustalania Państwa Członkowskiego odpowiedzialnego
za rozpatrywanie wniosku o udzielenie azylu lub ochrony uzupełniającej;

f) normy
dotyczące warunków przyjmowania osób ubiegających się o azyl lub o ochronę
uzupełniającą;

g) partnerstwo
i
współpracę z państwami trzecimi w celu zarządzania przepływami osób
ubiegających się o azyl lub o ochronę uzupełniającą lub tymczasową.

3.
W przypadku gdy jedno lub więcej Państw Członkowskich znajdzie się
w nadzwyczajnej sytuacji charakteryzującej się nagłym napływem obywateli państw trzecich,
Rada, na wniosek Komisji, może przyjąć środki tymczasowe na korzyść zainteresowanego
Państwa lub Państw Członkowskich. Rada stanowi po
konsultacji z Parlamentem
Europejskim.

ARTYKUŁ 63a

1. Unia
rozwija
wspólną politykę imigracyjną mającą na celu zapewnienie, na każdym
etapie, skutecznego zarządzania przepływami migracyjnymi, sprawiedliwego traktowania
obywateli państw trzecich przebywających legalnie w Państwach Członkowskich, a także
zapobieganie nielegalnej imigracji i handlowi ludźmi oraz wzmocnione ich zwalczanie.

2.
Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą
procedurą prawodawczą, przyjmują środki w następujących dziedzinach:

a) warunki wjazdu i pobytu, jak również normy dotyczące procedur wydawania przez
Państwa Członkowskie długoterminowych wiz i dokumentów pobytowych, w tym do
celów łączenia rodzin;

TL/pl 79