Obrót walutami przez Internet

Przeczytaj także: Na wakacjach nie przepłacaj za przewalutowanie

Działalność kantorowa jako działalność regulowana

W myśl definicji zawartych w PD działalnością kantorową jest regulowana działalność gospodarcza polegająca na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w tych transakcjach. Zgodnie natomiast z art. 5 pkt 5 ustawy z dnia z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (dalej jako SDG) działalnością regulowaną jest działalność gospodarcza, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami prawa.

Chcąc podjąć taką działalność przedsiębiorca zobligowany jest do spełnienia konkretnych warunków wskazanych w przepisach prawnych, a w szczególności łącznego spełnienia dwóch przesłanek wynikających z ustawy o SDG. Chodzi po pierwsze o warunki szczególne, ujęte w odrębnych przepisach (tzw. warunki materialne), po drugie o dokonanie wpisu do rejestru działalności regulowanej, prowadzonego przez właściwe organy administracji publicznej (warunki formalne).

Dopełnieniem powyższych regulacji w zakresie działalności kantorowej jest przepis art. 40c PD. Zgodnie z nim, w przypadku stwierdzenia w toku kontroli rażącego naruszenia warunków wykonywania działalności kantorowej kontrolerzy występują do Prezesa Narodowego Banku Polskiego o wydanie decyzji o zakazie jej wykonywania.

Spełnienie opisanych warunków uchyla zatem ustawowy zakaz prowadzenia działalności gospodarczej. Należy przy tym zwrócić uwagę, że cytowane przepisy w żaden sposób nie odnoszą się do sposobu wykonywania działalności. Spełnienie wskazanych powyżej warunków ze strony przedsiębiorcy umożliwia mu zatem nabycie ex lege publicznego prawa podmiotowego do podejmowania konkretnej działalności, bez konieczności uzyskania zgody ze strony właściwego organu. Ważne jest jednak, aby przez cały okres prowadzenia działalności regulowanej, warunki te były nadal spełniane w sposób ciągły.

Prowadzenie działalności kantorowej z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych

Wskazać należy, że przedsiębiorca, który wykonuje działalność kantorową, jest obowiązany zgodnie z przepisami do:

• prowadzenia na bieżąco ewidencji wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej,
• prowadzenia, w godzinach działalności kantoru, kupna i sprzedaży wartości dewizowych będących przedmiotem obrotu,
• wydawania, w sposób zgodny z przepisami, dowody kupna i sprzedaży przy każdej umowie kupna lub sprzedaży wartości dewizowych.

Sprzedaż wartości dewizowych, kupionych w ramach działalności kantorowej, może być dokonywana po wprowadzeniu tych wartości do ewidencji operacji, powodujących zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej. Dokonuje się tego na podstawie wpisu określającego datę realizacji transakcji. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 września 2004 r. w sprawie wyposażenia lokalu przeznaczonego do wykonywania działalności kantorowej oraz sposobu prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych ewidencja ta obejmuje wszelkie transakcje i operacje powodujące zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej, w tym:

• transakcje rozliczane w kantorze,
• transakcje rozliczane za pośrednictwem rachunków bankowych,
• transakcje rozliczane w części w kantorze i w części za pośrednictwem rachunków bankowych,
• operacje przemieszczania wartości dewizowych lub waluty polskiej między kasą a rachunkami bankowymi.