Użytkownik "Johnson" <j...@n...pl> napisał w wiadomości
news:debkr4$1ma$1@nemesis.news.tpi.pl...

> Podstawą prawną będzie to że to ich lokal, a nie jego i oni mają
prawo
> określić kto może przebywać, a kto nie.

Moim zdaniem nie, jeśli jeden z domowników gościa chce przyjąć. A
najwyraźniej w tym wypadku chce. Co do zasady, to stosunki pomiędzy
rodzicami, a córką normują przepisy o służebności. W tym konkretnym
wypadku przede wszystkim należało by się odwołać do art. 298 kc, w
którym czytamy "zakres służebności osobistej i sposób jej wykonywania
oznacza się, w braku innych danych, według osobistych potrzeb
uprawnionego z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego i zwyczajów
miejscowych." Teraz pytanie, czy przyjęcie gościa w swoim osobnym
pokoju jest naruszeniem zasad współżycia społecznego lub miejscowego
zwyczaju. Moim zdaniem nie. Przyjęcie przez 15-to latkę gościa na noc
już tak. Ale to moje osobiste zdanie.
>
> A tu się mylisz.
> Pojęcie "wdarcia się" różni się istotnie od pojęcia "włamania się".
> Przez "wdarcie się" należy rozumieć przełamanie, przy wkroczeniu do
> miejsc określonych w art. 193, nie tyle przeszkody fizycznej, lecz
*woli
> osoby uprawnionej*. Wchodzą tu w grę wszelkie sposoby przedostania
się
> do miejsca wymienionego w przepisie bez zgody chociażby domniemanej,
a
> więc gwałtem, podstępem, pod fałszywym pozorem, groźbą (zob. T.
> Bojarski, Karnoprawna..., s. 98).

Ale przeczytaj cały ten rozdział. Dawno tej książki nie czytałem, a z
tą wolą, to chodzi z tego co pamiętam przykładowo o plomby, które same
w sobie fizycznie może i nie utrudnianiają wejścia, ale są widoczną
oznaką tego, że osoba je nakładająca nie życzy sobie wchodzenia tam.
To może dotyczyć niskiego płotka, który jest łatwy do przejścia, ale
przecież jest widomą oznaką zakazu wejścia. Ale koncepcja uznania za
wdarcie się złamania zakazu jakoś mi nie pasuje.