> Ciekawą opowieść usłyszałem dzisiaj od znajomego. Jako że to historia z co
> najmniej trzeciej ręki, to potraktujmy to jako akademickie rozważanie, bo
> i tak nie jestem w stanie dodać więcej szczegółów.
>
> Szedł sobie ulicą pan Jan. Pan Jan jest osobą bezrobotną i co więcej, w
> związku ze spóźnieniem się do odhaczenia w UP, Pan Jan nie ma ważnego
> ubezpieczenia (można by powiedzieć, że w tym momencie zaczyna się nasza
> groza (tutaj przydałaby się odpowiednia ścieżka dźwiękowa)).
> Pan Jan zauważył, że rozwiązał mu się but, podszedł do pobliskiej wnęki, w
> której były zamontowane drzwi,postawił stopę na stopniu (a jakże! :P),
> pochylił się nad problemem i rozpoczął procedurę zawiązywania buta.
> Niestety w tej samej chwili po drugiej stronie ściany, właścicielka sklepu
> postanowiła wyjść z budynku. Energicznie otworzyła drzwi, rozbijając czoło
> biednemu Janowi i przewracając go. W wyniku przewrócenia, Pan Jan uderzył
> tyłem głowy w chodnik.
> Konieczna była pomoc medyczna i skończyło się na szwach zarówno na czele
> jak i tyle głowy.
> Tutaj niestety dałem plamę (a jakże! :P) i nie dopytałem się o szczegóły.
> Niemniej sens opowieści był taki, że Pan Jan nie miał ubezpieczenia, więc
> za zszycie głowy musiał zapłacić z własnej kieszeni.
>
> Jeżeli to prawda to czy należy mu się odszkodowanie od mimowolnej
> sprawczyni wypadku? A może wina leży jednak w Panu Janie, który
> niewłaściwie użytkował stopnie przy drzwiach?
>

Należy mu się ubezpieczenie na podstawie odpowiedniiej ustawy, o czym mało
kto wie, a dopominanie się tego jest kłopotliwe.
Praktycznie każdemu obywatelowi Polski należy się.
Należy szukać w paragrafah ustawy o opiece społecznej itp. ale nie tylko.
Np wystarczy być mieszkać z członkiem rodziny ubezpieczonym, a jak
prowadzi samodzielne to też, ale paragraf inny.

--
(tekst bez: ó, ch, rz i -ii)
Ortografia to NAWYK, często nielogiczny, ktury ludzie ociężali umysłowo,
nażucają bezmyślnie następnym pokoleniom. http://ortografia.3-2-1.pl/