Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz niektórych innych ustaw

przedsiębiorcom skrócenie okresu rejestracji zatrudnianych przez nich pracowników,
ponieważ czynność ta odbywałaby się elektronicznie.






































Część III
Opinie przedstawicieli gmin w sprawie założeń wpływających
na funkcjonowanie administracji

1. W orzeczeniach sądów dotyczących zakazów wykonywania określonej działalności
gospodarczej przez przedsiębiorcę powinien być wskazany rodzaj działalności
według Polskiej Klasyfikacji Działalności – PKD (kod działalności, której zakaz
dotyczy) oraz nr PESEL przedsiębiorcy.
Wprowadzenie obowiązku wskazywania i przekazywania do CEIDG rodzaju działalności
(PKD) oraz numeru PESEL przedsiębiorcy, wobec którego orzeczono zakaz,
rozwiązałoby kwestie interpretacji orzeczeń i dostosowałoby terminologię orzeczeń do
danych zawartych we wpisie w CEIDG, w którym przedmioty wykonywanej działalności
określa się wg kodów PKD. Pozwalałoby to na powiązanie informacji zawartych w
orzeczeniu z danymi w CEIDG poprzez jednoznaczne określenie osoby, której zakaz
dotyczy (wielu przedsiębiorców o tym samym imieniu i nazwisku oraz rodzaju
działalności). 95% respondentów zgadza się z taką zmianą.



2. Uregulowanie kwestii weryfikacji upoważnień cudzoziemców do podejmowania
działalności gospodarczej (art. 26 ust 7).
Tylko 67% badanych gmin zgadza się z propozycją, że w odniesieniu do osób, o których
mowa w art. 13 ust. 2, 4 oraz 5, organ gminy powinien być uprawniony do weryfikowania
prawidłowości przedkładanych przez te osoby dokumentów, w celu potwierdzenia przez
urzędnika gminy uprawnień cudzoziemca, które podał we wniosku o wpis. 22%
respondentów nie zgadza się z nowym zapisem, natomiast 11% nie rozumie tej zmiany.



3. Wprowadzenie obowiązku informowania Ministra Gospodarki o cofnięciu
upoważnienia do przekazywania danych do CEIDG (dotyczy gmin i organów
koncesyjnych) – art. 26 ust. 4a.
Obecnie brak jest wyraźnej normy nakazującej informowanie CEIDG o cofnięciu
upoważnienia (np. rozwiązania stosunku pracy), rodzi to potencjalne niebezpieczeństwo,
iż osoba ta ciągle będzie miała techniczną możliwość nieuprawnionego dokonywania
wpisów do CEIDG i wgląd w dane niejawne. Ponad 90% badanych gmin zgadza się
z tym, że należy wprowadzić obowiązek informowania Ministra Gospodarki o cofnięciu
upoważnienia dla tych osób.



4. Modyfikacja przesłanek niepoprawności wniosku o wpis w CEIDG (art. 27).
Prawie 90% ankietowanych uważa, że za wniosek niepoprawny powinien być uznany
wniosek, w którym dane są niezgodne z przepisami prawa lub niezgodne z rzeczywistym
stanem rzeczy. W obecnym brzmieniu przepisów organy gmin nie mogą się powołać na
niepoprawność wniosku i wezwać do jego uzupełnienia, bądź skorygowania, w przypadku
gdy wniosek zawiera dane wymienione w art. 25 ust. 1 i 5, chociaż są to dane
nieprawdziwe (np. w zakresie obywatelstwa) lub niezgodne z przepisami prawa (np. data
dotycząca rozpoczęcia okresu jest przeszła w stosunku do daty złożenia wniosku o
zawieszenie).


5. Uregulowanie
kwestii
zgłaszania
przez
inne
rejestry
informacji
o
nieprawidłowościach we wpisie (art. 27). 90% gmin jest za wprowadzeniem nowego
przepisu, który uprawniałby inne rejestry (szczególnie ZUS, Urząd Skarbowy) do
informowania CEIDG i zgłaszania do sprostowania/wykreślenia wpisów, które zawierają
informacje niezgodne z ich rejestrami, nie podlegające jednak dopisywaniu przez te
rejestry z urzędu. Organy te miałyby również uprawnienie do prostowania i poprawiania
własnych błędów. Dotyczyłoby to jedynie danych i informacji dopisywanych przez te
organy z urzędu, np. GUS w zakresie nr REGON, US w zakresie nr NIP.


6. Wskazanie, iż CEIDG przesyła wnioski przedsiębiorców, a nie odpowiednie dane
(art. 28). Wyjaśnienie: Odpowiednie rejestry chcą otrzymywać wnioski opatrzone
podpisem elektronicznym, m.in. ze względu na wartość dowodową. Prawie 80%
badanych gmin zgadza się z taką zmianą, natomiast prawie 20% badanych nie rozumie
jej.



7. Rozszerzenie katalogu danych i informacji wpisywanych do CEIDG z urzędu (art. 31
ust. 1).
Wyjaśnienie: 84% badanych chciałoby rozszerzenia katalogu danych wpisywanych do
CEIDG z urzędu o numer PESEL, REGON, REGON i NIP spółek cywilnych. W zakresie
numerów, są to dane nadawane przez urzędy, z którymi CEIDG prowadzi bieżącą
wymianę danych, na podstawie przepisu art. 27 ust. 5 ustawy. Rozwiązanie to przyczyni
się do zapewnienia odpowiedniej jakości i spójności danych w poszczególnych rejestrach
urzędowych. Ewentualne niezgodności w zakresie takich danych będą mogły być
usuwane bez angażowania przedsiębiorcy. Dodatkowo ma być dodany przepis, na
podstawie którego urząd wprowadzający te numery, z urzędu będzie prostował swoją
ewentualną pomyłkę, w drodze czynności materialno-technicznej. Ponadto w przepisie
art. 31 ust. 2 i 3 mają zostać uregulowane kwestie kompetencji organów, które powinny
z urzędu
dopisywać
dane
o
ustanowieniu
kuratora/opiekuna/syndyka
masy
upadłościowej/osoby uprawnionej wyrokiem sądu (np. w stosunku do małoletnich) oraz o
ustaniu tych uprawnień, w powiązaniu z wpisem właściwego przedsiębiorcy, tak by
ustanowieni kuratorzy/opiekunowie/syndycy/osoby uprawnione mogli dokonywać
wpisów w CEIDG.



8. Uwzględnienie „sądów upadłościowych” w katalogu podmiotów dokonujących
wpisu do CEIDG informacji o zakazach prowadzenia działalności gospodarczej
(art. 31 ust. 5).
Zgodnie z przepisem art. 373-377 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i
naprawcze, sąd upadłościowy może orzec pozbawienie na okres od trzech do dziesięciu
lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek. Informacja taka
powinna zostać wpisana do CEIDG, a zakaz powinien skutkować wykreśleniem wpisu.
Obecnie przepis art. 31 pkt. 5 przewiduje, że informacje o zakazie prowadzenia
działalności gospodarczej przekazywane są do CEIDG przez Krajowy Rejestr Karny oraz
organy. W związku z tym nie ma normy upoważniającej do przekazywania takich
informacji przez sądy upadłościowe. 84% badanych jest za uregulowaniem tej kwestii.



9. Umożliwienie wykreślenia z CEIDG wpisów zmarłych przedsiębiorców bez decyzji
Ministra Gospodarki (art. 34 ust. 2 pkt 2). Obecnie przepisy ustawy SDG przewidują,
iż w przypadku stwierdzenia przez Ministra Gospodarki „trwałego zaprzestania”
wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, wpis w CEIDG podlega
wykreśleniu w drodze decyzji administracyjnej Ministra Gospodarki. Ponad 90%
badanych gmin stoi na stanowisku, że wykreślenie wpisu zmarłego przedsiębiorcy
powinno następować w drodze czynności materialno-technicznej, bo jest w praktyce