Wypowiedzenie umowy terminowej a odprawa pieniężna

Przeczytaj także: Rozwiązanie umowy bez odprawy pieniężnej

Odprawę pieniężną ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Wysokość odprawy nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy. Obecnie nie może przekraczać kwoty 22.500 zł (1.500 zł x 15).

W aktualnym stanie prawnym nie funkcjonują negatywne przesłanki pozbawiające zwalnianych pracowników uprawnień do odpraw pieniężnych. Odprawy są zadośćuczynieniem za utratę pracy i przysługują nawet wtedy, gdy pracownik ma inne niż zatrudnienie źródła utrzymania.

---

Ważne: Pracownik zwalniany z przyczyn nieleżących po jego stronie - bez względu na sytuację materialną, prowadzenie działalności gospodarczej, pobieranie emerytury lub renty - nabywa prawo do odprawy pieniężnej.

---

Pracodawca objęty ustawą o zwolnieniach grupowych nie jest zobowiązany do wypłaty odprawy pieniężnej pracownikowi zatrudnionemu na podstawie terminowej umowy o pracę zwolnionemu indywidualnie tylko wówczas, gdy wykaże, iż po stronie pracownika występują co najmniej współprzyczyny zwolnienia.

W jaki sposób obliczyć wysokość dwumiesięcznej odprawy pracownikowi, którego miesięczne wynagrodzenie zasadnicze wynosi 2.680 zł? Wątpliwości wynikają z obowiązku obliczania odprawy tak jak ekwiwalentu za urlop.

W przypadku obliczania wysokości odprawy lub innych świadczeń ustalanych według zasad właściwych dla ekwiwalentu urlopowego, nie ma potrzeby dzielenia sumy miesięcznych wynagrodzeń pracownika przez współczynnik, o którym mowa w § 19 rozporządzenia urlopowego.

Poruszone zagadnienie wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 9 maja 2000 r. (sygn. akt III ZP 12/00, OSNP 2000/22/806). Zdaniem Sądu, ponieważ odprawa jest świadczeniem, które ustala się przyjmując za podstawę miesięczne wynagrodzenie pracownika, nie ma potrzeby wykonywania w odniesieniu do odprawy działań zmierzających do obliczenia kwoty ekwiwalentu za 1 dzień urlopu.

Obliczając odprawę należy poprzestać na wyliczeniu miesięcznej, średniej arytmetycznej wszystkich składników wynagrodzenia w sposób określony w § 14-17 rozporządzenia urlopowego. Regulacje art. 8 ustawy o zwolnieniach grupowych odsyłają bowiem do zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu, nie zaś do przepisów obowiązujących w tym zakresie. W celu ustalenia przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracownika sumuje się jego stałe składniki wynagrodzenia i zmienne. Stałe jednomiesięczne bierze się pod uwagę z miesiąca nabycia prawa do odprawy, a zmienne w przeciętnej wysokości z 3 poprzednich miesięcy. Składniki za okresy dłuższe niż 1 miesiąc uwzględnia się w przeciętnej wysokości z poprzednich 12 miesięcy.


Wydawnictwo Podatkowe GOFIN – wydawca czasopism, Gazety Podatkowej i serwisów internetowych dostarczających specjalistycznej wiedzy z zakresu podatków, rachunkowości, ubezpieczeń i prawa pracy.