Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw

– 5 –
2)
ochronę wymienianych informacji oraz zakres logistycznego wsparcia.
Art. 11c. 1. W przypadku zagrożenia bezpieczeństwa publicznego w zasięgu
terytorialnym przejścia granicznego oraz w strefie nadgranicznej, jeżeli Straż Graniczna
nie dysponuje możliwością skutecznego przeciwdziałania zagrożeniu bądź dokonaniu
przestępstwa lub uzasadnia to rodzaj zagrożenia, mogą być użyte oddziały i pododdziały
Sił Zbrojnych w formie prowadzonego samodzielnie przeciwdziałania.
2. Użycie oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych, w przypadku, o którym mowa
w ust. 1, następuje na podstawie postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
wydanego na wniosek Prezesa Rady Ministrów.
3. W przypadku niecierpiącym zwłoki decyzję o użyciu oddziałów i pododdziałów
Sił Zbrojnych, o którym mowa w ust. 1, podejmuje Minister Obrony Narodowej, na
wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, określając rodzaj zagrożenia i
formy samodzielnego przeciwdziałania, zawiadamiając o niej niezwłocznie Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów.
4. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej niezwłocznie wydaje postanowienie o
zatwierdzeniu lub uchyleniu decyzji, o której mowa w ust. 3.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, do działań oddziałów i pododdziałów
Sił Zbrojnych stosuje się odpowiednio art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o
powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015 r. poz. 144 i
529).
Art. 11d. 1. W przypadku zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego w
zasięgu terytorialnym przejścia granicznego oraz w strefie nadgranicznej, jeżeli siły
Straży Granicznej są niewystarczające do wykonania ich zadań w zakresie ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego lub uzasadnia to stopień zagrożenia, Prezes
Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych uzgodniony
z Ministrem Obrony Narodowej, może zarządzić użycie żołnierzy Żandarmerii
Wojskowej do udzielenia pomocy Straży Granicznej.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, żołnierzom Żandarmerii Wojskowej
przysługują, w zakresie niezbędnym do wykonania ich zadań, wobec wszystkich osób,
uprawnienia funkcjonariuszy Straży Granicznej określone w art. 11 ust. 1 pkt 2, 4–5a,
5b lit. a i b, pkt 6–8 i 10 oraz art. 23. Korzystanie z tych uprawnień następuje na
zasadach i w trybie określonych dla funkcjonariuszy Straży Granicznej.”;
– 6 –
7)
w art. 40 wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Delegowanie z urzędu, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2 pkt 1, nie może
przekraczać łącznie 6 miesięcy w okresie 2 lat, chyba że funkcjonariusz wyraża
zgodę na dłuższe delegowanie w tym okresie.”,
b)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu:
„3a. Okres 2 lat, o którym mowa w ust. 3, liczy się od dnia, w którym
rozpoczęło się pierwsze delegowanie.
3b. W okresie 2 lat od przeniesienia z urzędu do pełnienia służby w innej
jednostce organizacyjnej Straży Granicznej lub innej miejscowości, funkcjonariusz
może być, po raz kolejny, przeniesiony do pełnienia służby w innej jednostce
organizacyjnej Straży Granicznej lub innej miejscowości, tylko za jego pisemną
zgodą.
3c. Przepisu ust. 3b nie stosuje się, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza do
innej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej związane jest ze zmianami
organizacyjnymi w Straży Granicznej i nie powoduje zmiany warunków i miejsca
pełnienia służby.”;
8)
w art. 43 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W razie wniesienia przeciwko funkcjonariuszowi aktu oskarżenia określonego
w art. 55 § 1 Kodeksu postępowania karnego przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.”;
9)
art. 65 otrzymuje brzmienie:
„Art. 65. 1. Funkcjonariusz nosi umundurowanie określone w przepisach
wydanych na podstawie ustawy. Funkcjonariusz może także nosić umundurowanie typu
wojskowego.
2. Funkcjonariusz nosi ordery, odznaczenia i odznaki według zasad
obowiązujących w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Funkcjonariusz w czasie służby jest obowiązany do noszenia przepisowego
umundurowania i wyposażenia.
4. Komendant Główny Straży Granicznej określa, w drodze zarządzenia,
przypadki, w których funkcjonariusz w czasie wykonywania obowiązków służbowych
nie ma obowiązku noszenia umundurowania.
5. Funkcjonariusz otrzymuje umundurowanie bezpłatnie.
– 7 –
6. Funkcjonariusz zwalniany ze służby albo przenoszony do innej formacji
mundurowej, na mocy obowiązujących przepisów i zawartego porozumienia
dotyczącego przeniesienia funkcjonariusza do innych formacji mundurowych, zwraca
umundurowanie wydane jako pierwsze wyposażenie, w przypadku gdy nie było ono
używane i którego okres używalności nie upłynął, lub równowartość tego
umundurowania.
7. Funkcjonariusz zwolniony ze służby, z wyłączeniem funkcjonariusza
zwolnionego ze służby na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 3–5 i ust. 2 pkt 2, 10 i 11, ma
prawo do noszenia umundurowania.
8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
rodzaje, wzory, kolory oraz normy umundurowania,
2) wzory oznak i emblematów,
3)
sposób noszenia umundurowania, oznak i emblematów, a także sposób noszenia
odznaki Straży Granicznej i symbolu,
4)
warunki noszenia umundurowania przez funkcjonariuszy zwolnionych ze służby,
5)
liczbę punktów przeliczeniowych dla poszczególnych przedmiotów oraz rodzajów
umundurowania,
6)
sposób realizacji norm należności oraz przypadki i sposób ich pomniejszania lub
powiększania,
7)
rodzaje umundurowania lub przedmioty umundurowania wydane w naturze lub
formie równoważnika pieniężnego,
8)
sposób ustalania i obliczania równowartości wydanego umundurowania, które
podlega zwrotowi
– uwzględniając ilość, okres używalności, opis przedmiotów umundurowania oraz
okoliczności, w których funkcjonariusze występują w poszczególnych rodzajach
umundurowania, oraz zapewniając, aby rodzaje i wzory umundurowania były
praktyczne i estetyczne, a także umożliwiały wykorzystanie umundurowania w różnych
warunkach klimatycznych i pogodowych.
9. Komendant Główny Straży Granicznej może określić, w drodze zarządzenia,
normy umundurowania specjalistycznego dostosowanego do warunków pełnienia
służby.
– 8 –
10. Komendant Główny Straży Granicznej może określić, w drodze zarządzenia,
przypadki uzasadnione szczególnymi warunkami służby, w jakich można przydzielić
dodatkowe przedmioty umundurowania, a także normy należności tych przedmiotów.”;
10) po art. 65 dodaje się art. 65a w brzmieniu:
„Art. 65a. 1. Funkcjonariusz otrzymuje równoważnik pieniężny za przedmioty
umundurowania niewydane w naturze oraz za czyszczenie umundurowania.
2. Równoważnik pieniężny przysługuje za okres od dnia 1 kwietnia danego roku
kalendarzowego do dnia 31 marca roku następnego, zwany dalej „rokiem
zaopatrzeniowym”.
3. Równoważnik pieniężny wypłaca się w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące od
dnia powstania uprawnienia do jego wypłaty.
4. Przedmioty umundurowania są wyceniane w sposób bezwalutowy poprzez
przypisanie im odpowiedniej ilości punktów przeliczeniowych w ujęciu jednostkowym,
rocznym i całkowitym.
5. Równoważnik pieniężny nie przysługuje za okresy nieobecności funkcjonariusza
w służbie z powodu:
1)
urlopu wychowawczego lub bezpłatnego, o ile suma nieobecności przekroczy
30 dni kalendarzowych w ciągu roku zaopatrzeniowego;
2)
zawieszenia funkcjonariusza w czynnościach służbowych.
6. Równoważnik pieniężny pomniejsza się w przypadku:
1)
nieobecności funkcjonariusza w służbie z powodów, o których mowa w ust. 5;
2)
wydania przedmiotów umundurowania w naturze, z wyjątkiem wydania
przedmiotów umundurowania w związku z mianowaniem do służby w Straży
Granicznej.
7. Wysokość równoważnika pieniężnego ulega jednorazowemu zwiększeniu w
przypadku:
1)
mianowania na stopień służbowy, o którym mowa w art. 51 pkt 2 lit. a, pkt 3 lit. a,
pkt 4 lit. a, d, g i h;
2)
powołania na stanowisko Komendanta Głównego Straży Granicznej albo zastępcy
Komendanta Głównego Straży Granicznej.
8. Równoważnik pieniężny podlega zwrotowi w przypadku:
1)
zwolnienia funkcjonariusza ze służby w Straży Granicznej w okresie służby
przygotowawczej;
– 9 –
2)
zwolnienia funkcjonariusza ze służby w Straży Granicznej na podstawie art. 45
ust. 1 pkt 3 i 4;
3)
zaistnienia okoliczności wymienionych w ust. 5 i zwolnienia funkcjonariusza ze
służby w Straży Granicznej przed pomniejszeniem równoważnika pieniężnego w
przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 1.
9. W przypadku nieobecności funkcjonariusza w służbie z powodu urlopu
wychowawczego lub bezpłatnego w dniu rozpoczęcia roku zaopatrzeniowego, wypłatę
równoważnika pieniężnego zawiesza się.
10. Wznowienie zawieszonej wypłaty równoważnika pieniężnego następuje w
terminie miesiąca po ustaniu przyczyn nieobecności funkcjonariusza w służbie.
11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wysokość równoważnika pieniężnego za przedmioty umundurowania niewydane w
naturze oraz na czyszczenie umundurowania, a także podstawę i sposób jego
obliczania,
2)
sposób obliczania kwoty pomniejszenia lub podwyższenia równoważnika
pieniężnego,
3)
określenie wartości pieniężnej punktu przeliczeniowego,
4)
tryb i termin zwracania równoważnika pieniężnego oraz sposób obliczania kwoty
należnej do zwrotu,
5)
podmioty właściwe w sprawach wypłaty i zwrotu równoważnika pieniężnego
– uwzględniając normy należności przedmiotów umundurowania, a także przypisaną
poszczególnym przedmiotom oraz rodzajom umundurowania liczbę punktów
przeliczeniowych.”;
11) w art. 69:
a)
dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Obowiązek powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wyjazdu
do krajów Unii Europejskiej oraz państw członkowskich Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej.”;