Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw

5

3. Pomiar prędkości na określonym odcinku drogi przy użyciu stacjonarnych urządzeń
rejestrujących odbywa się wyłącznie na obszarze zabudowanym.

Art. 131e. Przenośne urządzenie rejestrujące lokalizuje się w pasie drogowym drogi
publicznej na czas kontroli ruchu drogowego.

Art. 131f. 1. Urządzenia rejestrujące rejestrują dane:
1) obraz pojazdu, którym zostały naruszone przepisy ruchu drogowego wraz z
numerem rejestracyjnym pojazdu;
2) datę, czas oraz określenie miejsca ujawnienia naruszenia; albo odcinka drogi, na
którym zostało popełnione naruszenie;
3) prędkość z jaką poruszał się pojazd albo średnią prędkość z jaką poruszał się
pojazd na określonym odcinku drogi, na którym zostało popełnione naruszenie;
4) prędkość dopuszczalną w miejscu ujawnienia naruszenia albo prędkość
dopuszczalną dla określonego odcinka drogi, na którym zostało popełnione
naruszenie;
5) numer identyfikacyjny urządzenia rejestrującego.
2. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, rejestruje się tylko w przypadku naruszenia
polegającego na niestosowaniu się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub
znakiem drogowym,
3. Dane, o których mowa w ust. 1, zarejestrowane przez:
1) stacjonarne urządzenia rejestrujące przetwarza Inspekcja Transportu Drogowego;
2) przenośne urządzenia rejestrujące przetwarza Policja.

Art. 131g. Minister właściwy do spraw transportu, mając na względzie przyczyny i
miejsca zaistniałych wypadków drogowych, przeciwdziałanie tym wypadkom oraz
zapewnienie bezpieczeństwa w ruchu drogowym i właściwej organizacji kontroli ruchu
drogowego z użyciem urządzeń rejestrujących, określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki lokalizacji w pasie drogowym dróg publicznych urządzeń
rejestrujących:
a) stacjonarnych,
b) przenośnych;
2) tryb i sposób udzielania zgody na lokalizację stacjonarnego urządzenia
rejestrującego w tym kryteria dla sporządzenia analizy stanu bezpieczeństwa
ruchu drogowego, informacji o miejscu lokalizacji oraz opinii, o których mowa
w art. 131c ust. 1;
3) sposób dokonywania pomiarów przez urządzenia rejestrujące.”;

12) art. 134a otrzymuje brzmienie:
„Art. 134a. W przypadku kontroli, o której mowa w art. 129 ust. 6 i 8, uprawnienia
i obowiązki policjantów oraz organów Policji określone w art. 132 ust. 1-3, 5 i 6 oraz
w art. 133 wykonują również odpowiednio inspektorzy Inspekcji Transportu
Drogowego.”;

13) w dziale V dodaje się rozdział 5 w brzmieniu:

6

„Rozdział 5
Kary pieniężne za naruszenia ujawnione przy użyciu stacjonarnego urządzenia
rejestrującego

Art. 140af. 1. Za naruszenie niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego
ustawą lub znakiem drogowym, lub niestosowania się do sygnałów świetlnych,
ujawnione przy użyciu stacjonarnego urządzenia rejestrującego nakłada się karę
pieniężną, w drodze decyzji administracyjnej.
2. W przypadku naruszenia niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego
ustawą lub znakiem drogowym, wartość przekroczenia prędkości dopuszczalnej ustala się
z uwzględnieniem możliwości błędu 10 km/h wobec wartości prędkości zmierzonej w
miejscu pomiaru.
3. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, nakłada się na właściciela pojazdu lub inny
podmiot, o którym mowa w art. 80 ust. 1 pkt 5, przy użyciu którego dokonano
naruszenia.

Art. 140ag. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego ustala właściciela pojazdu,
którym dokonano naruszenia przepisów ruchu drogowego, lub inny podmiot, o którym
mowa w art. 80b ust. 1 pkt 5, w oparciu o dane i informacje z Centralnej Ewidencji
Pojazdów udostępnianych za pomocą bezpiecznej teletransmisji, z zastrzeżeniem ust. 3.
2. Administrator danych przetwarzający dane osobowe na potrzeby prowadzonego
postępowania administracyjnego w sprawach o nałożenie kary pieniężnej jest zwolniony
z obowiązku informacyjnego określonego w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. o ochronie danych osobowych.
3. W przypadku braku możliwości zapewnienia przez ministra właściwego do spraw
administracji publicznej dostępu Głównego Inspektora Transportu Drogowego do danych
i informacji, o których mowa w ust. 1, za pomocą bezpiecznej teletransmisji, minister ten
zapewni możliwość wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, w oparciu o
elektroniczny dostęp do tych danych i informacji za pomocą środków innych niż z
wykorzystaniem bezpiecznej teletransmisji.
4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może określić w drodze
rozporządzenia tryb oraz warunki techniczne korzystania przez Głównego Inspektora
Transportu Drogowego z danych i informacji, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w
szczególności konieczność ochrony zarejestrowanych danych i informacji przed
nieuprawnioną ingerencją oraz ujawnieniem.

Art. 140ah. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, po ujawnieniu naruszenia
niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym,
lub niestosowania się do sygnałów świetlnych, i ustaleniu właściciela pojazdu lub innego
podmiotu, o którym mowa w art. 80b ust. 1 pkt 5, wszczyna z urzędu postępowanie
administracyjne w sprawie o nałożenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 140af.
2. W ramach postępowania, o którym mowa w ust. 1, oprócz danych wymienionych w
art. 131f ust. 1, są gromadzone dane:
1) imię i nazwisko właściciela lub podmiotu, o którym mowa w art. 80b ust. 1 pkt
5;
2) numer rejestracyjny pojazdu, którym naruszono przepisy;
3) rodzaj naruszenia.
7

3. Dane, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 131f ust. 1, udostępnia się uprawnionym
podmiotom:
1) na wniosek;
2) w wersji pierwotnej utrwalonej przez stacjonarne urządzenia rejestrujące.
4. Wniosek zawiera:
1) oznaczenie wnioskodawcy i jego adres;
2) uzasadnienie wniosku;
3) wskazanie żądanych danych i sposobu ich udostępniania;
4) wskazanie okresu, za który dane mają być udostępniane;
5) podpis własnoręczny albo bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany za
pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, o którym mowa w ustawie z
dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 262),
albo podpis potwierdzony profilem zaufanym ePUAP, o którym mowa w
ustawie z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne, wnioskodawcy.

Art. 140ai. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego zawiadamia właściciela pojazdu
albo inny podmiot, o którym mowa w art. 80b ust. 1 pkt 5, o wszczęciu postępowania
administracyjnego w sprawach o nałożenie kary pieniężnej.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) zebrany w sprawie materiał dowodowy w tym:
a) dane z urządzenia rejestrującego, o których mowa w art. 131f ust. 1 i 2,
b) dane o właścicielu pojazdu lub o podmiocie, o którym mowa w art. 80b ust. 1
pkt 5, uzyskane z Centralnej Ewidencji Pojazdów;
2) pouczenie o prawach i obowiązkach wynikających z ustawy w tym o możliwości
wskazania osoby, która była właścicielem albo innym podmiotem, o którym
mowa w art. 80b ust. 1 pkt 5 w chwili ujawnienia naruszenia przepisów ruchu
drogowego.
3. Dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, udostępnia się w wersji pierwotnej
utrwalonej przez urządzenie rejestrujące.
4. Właściciel pojazdu albo inny podmiot, o którym mowa w art. 80b ust. 1 pkt 5, ma
prawo do wypowiedzenia się co do zebranego materiału dowodowego w zakresie, o
którym mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia pod
rygorem wydania decyzji w oparciu o dotychczas zgromadzony materiał dowodowy.

Art. 140aj. Postępowania administracyjnego nie wszczyna się:
1) gdy zarejestrowany obraz naruszenia nie zawiera danych niezbędnych do
przeprowadzenia postępowania administracyjnego w sprawach o nałożenie kary
pieniężnej, w tym w szczególności zarejestrowany numer rejestracyjny pojazdu
jest nieczytelny albo niekompletny w stopniu uniemożliwiającym identyfikację
pojazdu;
2) gdy ustalenie właściciela pojazdu albo innego podmiotu, o którym mowa w art.
80b ust. 1 pkt 5, na podstawie zarejestrowanych danych jest niemożliwe.

Art. 140ak. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, po upływie terminu, o którym
mowa w art. 140ai ust. 4, wydaje decyzję administracyjną o:
8

1) nałożeniu kary pieniężnej na właściciela pojazdu albo inny podmiot, o którym
mowa w art. 80b ust. 1 pkt 5;
2) umorzeniu postępowania administracyjnego w przypadku:
a) gdy pojazd został użyty wbrew woli właściciela pojazdu albo innego
podmiotu, o którym mowa w art. 80b ust. 1 pkt 5,
b) użycia pojazdu jako pojazdu uprzywilejowanego,
c) użycia pojazdów przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych
i misji specjalnych państw obcych oraz organizacji międzynarodowych,
korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub
konsularnych na mocy ustaw, umów bądź powszechnie uznanych zwyczajów
międzynarodowych lub na zasadzie wzajemności oraz do innych osób
korzystających z tych przywilejów lub immunitetów,
d) wskazania, przez właściciela pojazdu albo inny podmiot, o którym mowa w
art. 80b ust. 1 pkt 5, na podstawie dowodu przeniesienia własności pojazdu,
osoby, która była właścicielem albo innym podmiotem, o którym mowa w
art. 80b ust. 1 pkt 5 w chwili ujawnienia naruszenia przepisów ruchu
drogowego,
e) wykazania przez właściciela albo inny podmiot, o którym mowa w art. 80b
ust. 1 pkt 5, że kierujący pojazdem działał w stanie wyższej konieczności w
chwili popełnienia naruszenia niestosowania się do ograniczenia prędkości
określonego ustawą lub znakiem drogowym albo niestosowania się do
sygnału świetlnego.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lit. d, dowód przeniesienia własności pojazdu
stanowi podstawę wszczęcia postępowania administracyjnego o nałożenie kary
pieniężnej wobec nabywcy pojazdu.
3. Dowód przeniesienia własności pojazdu składa się wraz z oświadczeniem o
zawiadomieniu starosty w terminie 30 dni o zbyciu tego pojazdu zgodnie
z art. 78 ust. 2. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej
wynikającej z art. 233 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88,
poz. 553, z późn. zm.).

Art. 140al. 1. Wysokość kary pieniężnej za naruszenie w zakresie niestosowania się do
ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym przy uwzględnieniu
wartości przekroczenia prędkości dopuszczalnej, o której mowa w art. 140af ust. 3
wynosi:
1) o 11 km/h do 20 km/h włącznie – 3%,
2) o 21 km/h do 30 km/h włącznie – 5%,
3) o 31 km/h do 40 km/h włącznie – 9%,
4) o 41 km/h do 50 km/h włącznie – 14%,
5) o 51 km/h i więcej – 20%
- przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
2. Wysokość kary obliczoną na podstawie ust. 1 zaokrągla się w dół do pełnych
dziesiątek złotych.
3. Wysokość kary, o której mowa w ust. 2 podlega podwojeniu w przypadku naruszeń
ujawnionych w obszarze zabudowanym.
9

4. Czwarta kara pieniężna i kolejne nałożone w okresie 12 miesięcy od dnia ujawnienia
pierwszego naruszenia, o którym mowa w ust. 1, podlegają podwyższeniu o 50%.

Art. 140am. 1. Wysokość kary pieniężnej za naruszenie w zakresie niestosowania się do
sygnału świetlnego wynosi 20% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za
rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w
Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
2. Wysokość kary obliczoną na podstawie ust. 1 zaokrągla się w dół do pełnych
dziesiątek złotych.
3. Wysokość kary, o której mowa w ust. 2 podlega podwojeniu w przypadku naruszeń
ujawnionych w obszarze zabudowanym.
4. Czwarta kara pieniężna i kolejne nałożone w okresie 12 miesięcy od dnia ujawnienia
pierwszego naruszenia, o którym mowa w ust. 1, podlegają podwyższeniu o 50%.

Art. 140an. Minister właściwy do spraw transportu może ogłosić do końca lutego
każdego roku w drodze obwieszczenia wysokość kar pieniężnych, o których mowa w art.
140al ust. 1 i art. 140am ust. 1.

Art. 140ao. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 140al i 140am, uiszcza się na
wskazany w decyzji rachunek bankowy.
2. Kary pieniężne podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w
przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w
administracji.
3. Obowiązek uiszczenia kar pieniężnych przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od
końca roku kalendarzowego, w którym kary powinny zostać uiszczone.

Art. 140ap. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 140al i 140am, są przekazywane
na wyodrębniony rachunek bankowy Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego.
2. Środki z tytułu kar, o których mowa w ust. 1, gromadzone na wyodrębnionym
rachunku bankowym Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego są przekazywane w
terminie pierwszych 2 dni roboczych po upływie tygodnia, w którym wpłynęły, na
rachunek Krajowego Funduszu Drogowego z przeznaczeniem na finansowanie:
1) zadań inwestycyjnych związanych z poprawą bezpieczeństwa ruchu drogowego
na drogach krajowych;
2) budowy lub przebudowy dróg krajowych.

Art. 140aq. Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw
wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji
publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb oraz warunki techniczne
przetwarzania przez Inspekcję Transportu Drogowego danych importowanych z urządzeń
rejestrujących, których mowa w art. 131f ust. 3 pkt 1, uwzględniając dokumentację i
zakres czynności niezbędnych do przeprowadzenia postępowania administracyjnego w
sprawach o nałożenie kary pieniężnej, o których mowa w art. 140al i 140am, oraz
konieczność ochrony zarejestrowanych danych przed nieuprawnioną ingerencją i
ujawnieniem.”;

14) w art. 140h w ust. 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu:
„9) opiniowanie zasadności lokalizacji stacjonarnych urządzeń rejestrujących.”.