Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy

Druk nr 3195


Warszawa, 10 lutego 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Marszałek Senatu




Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Szanowny Panie Marszałku

Zgodnie z art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. mam zaszczyt przekazać Panu Marszałkowi podjętą przez Senat
na 70 posiedzeniu w dniu 7 lutego 2015 r. uchwałę w sprawie wniesienia do
Sejmu projektu ustawy

- o zmianie ustawy o gospodarce
nieruchomościami oraz ustawy -
Kodeks rodzinny i opiekuńczy wraz z
projektem tej ustawy.

Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora
Aleksandra Pocieja do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym
projektem.

Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz

U C H WA Ł A
S E N A T U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J
z dnia 7 lutego 2015 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o gospodarce
nieruchomościami oraz ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy.
Jednocześnie upoważnia senatora Aleksandra Pocieja do reprezentowania Senatu w
pracach nad projektem.



MARSZAŁEK SENATU



Bogdan BORUSEWICZ
projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy – Kodeks rodzinny
i opiekuńczy
Art. 1. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami
(Dz. U. z 2014 r. poz. 518, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
po art. 111 dodaje się art. 111a w brzmieniu:
,,Art. 111a. 1. Skarbowi Państwa lub miastu stołecznemu Warszawie przysługuje
prawo pierwokupu w przypadku sprzedaży:
1)
praw i roszczeń określonych w dekrecie z dnia 26 października 1945r. o własności
i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279 oraz
z 1985 r. Nr 22, poz. 99);
2)
roszczeń określonych w art. 214 ustawy;
3)
prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na skutek realizacji roszczeń,
o których mowa w pkt 1 i 2.
2. Przeniesienie praw i roszczeń, o których mowa w ust. 1, wymaga zawarcia
umowy w formie aktu notarialnego.
3. W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 109 ust. 3
pkt 1 i 2 oraz art. 110 i art. 111.
4. Prawo pierwokupu wykonuje Prezydent m.st. Warszawy.
5. Jeżeli prawa i roszczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, oraz prawo
użytkowania wieczystego, o którym mowa ust. 1 pkt 3, dotyczą nieruchomości Skarbu
Państwa, którymi gospodaruje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa lub
w stosunku do których prawa właścicielskie wykonuje Agencja Nieruchomości
Rolnych, Agencja Mienia Wojskowego albo Wojskowa Agencja Mieszkaniowa, prawo
pierwokupu wykonuje właściwy minister lub agencja.”;
2)
w art. 214 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 659, 805, 822, 906
i 1200.
– 2 –
,,1. Poprzednim właścicielom, których prawa do odszkodowania za przejęte przez
państwo grunty, budynki i inne części składowe nieruchomości, przewidziane w art. 7
ust. 4 i 5 oraz art. 8 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu
gruntów na obszarze m.st. Warszawy wygasły na podstawie przepisów ustawy
wymienionej w art. 241 pkt 1, jeżeli w terminie do dnia 31 grudnia 1988 r. zgłosili oni
lub ich następcy prawni wnioski o oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, może
zostać zwrócona nieruchomość stanowiąca ich dawną własność.”;
3)
po art. 214 dodaje się art. 214a i art. 214b w brzmieniu:
,,Art. 214a. Można odmówić ustanowienia prawa użytkowania wieczystego na
rzecz poprzedniego właściciela gruntu w rozumieniu art. 7 ust. 1 dekretu z dnia
26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy
niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 7 ust. 2 tego dekretu, także ze względu
na:
1)
przeznaczenie lub wykorzystywanie na cele określone w art. 6 ustawy;
2)
sprzedaż lub oddanie w użytkowanie wieczyste na rzecz osób trzecich;
3)
zabudowę przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego dokonaną
po dniu wejścia w życie dekretu, której wartość przenosi znacznie wartość zajętego
na ten cel gruntu;
4)
odbudowę lub remont, dokonany ze środków publicznych, budynków, o których
mowa w art. 5 dekretu, zniszczonych w latach 1939–1945 więcej niż w 66%;
5)
brak możliwości dokonania zgodnego z prawem i ładem przestrzennym podziału
nieruchomości, której jedynie część jest przedmiotem roszczenia określonego
w art. 7 ust. 1 i 2 tego dekretu.
Art. 214b. 1. W sprawach dotyczących rozpatrzenia wniosków, o których mowa
w art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów
na obszarze m.st. Warszawy umarza się postępowanie, jeżeli nie jest możliwe ustalenie
stron postępowania lub ich adresów.
2. Podstawa umorzenia, o której mowa w ust. 1, zachodzi gdy organ wezwał
wnioskodawcę oraz jego ewentualnych następców prawnych do uczestnictwa
w postępowaniu przez ogłoszenie, a w sprawie nie wpłynęło żadne inne pismo
pochodzące od strony oprócz wniosku, o którym mowa w ust. 1. Organ wydaje decyzję
o umorzeniu postępowania, jeżeli w terminie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia nikt
– 3 –
nie zgłosił swych praw albo zgłosiwszy je, nie udowodnił ich w terminie kolejnych
trzech miesięcy lub nie wskazał swego adresu.
3. Ogłoszenie zawiera:
1)
imię, nazwisko oraz ostatnie znane organowi miejsce zamieszkania wnioskodawcy;
2)
informację o złożonym wniosku;
3)
wskazanie nieruchomości objętej złożonym wnioskiem;
4)
wezwanie, aby wnioskodawca lub jego następcy prawni w terminach, o których
mowa w ust. 2 zdanie drugie, zgłosili i udowodnili swe prawa, gdyż w przeciwnym
razie postępowanie zostanie umorzone.
4. Ogłoszenie zamieszcza się w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym a ponadto
w prasie lokalnej obejmującej swym zasięgiem miejsce ostatniego zamieszkania
wnioskodawcy, a także na okres 30 dni na stronie internetowej właściwego urzędu.
5. Decyzja o umorzeniu postępowania stanowi podstawę do ujawnienia tytułu
własności do nieruchomości Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego
w księgach wieczystych prowadzonych dla budynku i dla lokali wydzielonych z tego
budynku jako odrębnych nieruchomości oraz do zamknięcia powyższych ksiąg.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy
(Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.)) w art. 184 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. Nie ustanawia się kuratora dla ochrony praw osoby, jeżeli istnieją przesłanki
uznania jej za zmarłą.”.
Art. 3. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych stosuje się przepisy niniejszej
ustawy.
2. W przypadku złożenia przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy do akt
postępowania administracyjnego, sądowo-administracyjnego lub sądowego umowy sprzedaży
praw i roszczeń określonych w dekrecie z dnia 26 października 1945 r. o własności
i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279 oraz z 1985 r.
Nr 22, poz. 99), roszczeń określonych w art. 214 ustawy zmienianej w art. 1 lub prawa
użytkowania wieczystego ustanowionego na skutek realizacji tychże roszczeń, przepisów
art. 111a ustawy zmienianej w art. 1 do tych umów nie stosuje się.
Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1529, z 2013 r.
poz. 1439 i z 2014 r. poz. 1188 i 1741.